| Sposób weryfikacji efektów kształcenia: |
Ocena wartości merytorycznej wypowiedzi Studenta w toku dyskusji prowadzonych na zajęciach - W1, W2, U1, U2, K1, K2.
Test zaliczeniowy - W1, W2, U1, U2.
|
| Literatura: |
1. Godlewski G., Sulima R. (red.), Antropologia słowa, Warszawa 2003. (Stąd teksty B. Malinowskiego pt. "Obcowanie językowe", T. Hołówki pt. "Na party" i W. Pawluczuka pt. "Zwierzenie, gawędzenie, zgryzota").
2. Kaczmarek B., Misterne gry w komunikację, Lublin 2005.
3. McKay M., Davis M., Fanning P., Sztuka skutecznego porozumiewania się, Gdańsk 2002.
4. Pisarek W, Słowa między ludźmi, Warszawa 2004.
5. Skudrzykowa A., Urban K., Mały słownik terminów z zakresu socjolingwistyki i pragmatyki językowej, Kraków 2000.
6. Wierzbicka A., Język – umysł – kultura, Lublin 1999. (Stąd rozdziały pt. "Akty mowy jako odbicie wartości kulturowych" oraz "Kultura a pragmatyka").
7. Wojciszke B., Polska kultura narzekania, https://www.youtube.com/watch?v=fGeXNSHOE4U.
8. Wysocka A., Rozmowa z innym. O metodach przełamywania barier w interpersonalnej komunikacji międzykulturowej [w:] Antropologia komunikacji. Od starożytności do współczesności, red. M. Zadka i in., „Prace Komisji Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu”, vol. VII, Wrocław, 2015, s. 55-68.
|
| Efekty uczenia się: |
W1: Student zna podstawową terminologię z zakresu komunikacji interpersonalnej (H1A_W02).
W2: Student ma uporządkowaną wiedzę z zakresu teorii i praktyki komunikacyjnej (H1A_W09).
U1: Student umie w pracy indywidualnej oraz zespołowej formułować i analizować problemy dotyczące komunikacji interpersonalnej oraz dobierać metody i narzędzia pozwalające na ich rozwiązywanie (H1A_U02, H1A_U03).
U2: Student potrafi analizować językowe i pozawerbalne środki porozumiewania się, a także rozpoznawać fortunne i niefortunne oraz etyczne i nieetyczne sposoby prowadzenia interakcji komunikacyjnych (H1A_U02 H1A_U04, H1A_U05, H1A_U07).
K1: Student rozwija kompetencje w zakresie współdziałania i pracy w grupie (H1A_K02).
K2: Student potrafi wykorzystać zdobytą wiedzę i umiejętności do rozstrzygania dylematów pojawiających się w pracy zawodowej; dostrzega i formułuje problemy etyczne związane z komunikacją interpersonalną (H1A_K04).
|
| Metody i kryteria oceniania: |
Ocenie będą podlegały: systematyczne i aktywne uczestnictwo w zajęciach, poziom przygotowania Studenta do zajęć, merytoryczne głosy w dyskusji oraz wnikliwość analityczna. Na zakończenie zajęć Studenci napiszą test podsumowujący, którego wynik będzie w 50 proc. decydował o ocenie końcowej.
|
| Zakres tematów: |
1. Komunikowanie interpersonalne na tle innych rodzajów komunikacji. Schemat interakcji komunikacyjnej, funkcje wypowiedzi (1 godz.).
2. Wspólnota kodu i wiedzy kulturowej w komunikacji interpersonalnej – czy stanowią niezbędny warunek porozumienia (1 godz.).
3. Komunikacja a więź społeczna. Fatyczność i rytuały komunikacyjne (2 godz.).
4. Zadaniowy aspekt komunikacji: perswazja, porozumienie, współdziałanie (3 godz.).
5. Ekspresja JA w komunikacji interpersonalnej: uczucia, potrzeby i ukryte założenia. Elementy analizy transakcyjnej (2 godz.).
6. Wzorce zachowań komunikacyjnych jako zwierciadło kultury. Etykieta w komunikacji bezpośredniej. Relatywizm kulturowy a wzorce zachowań w komunikacji interpersonalnej (3 godz.).
7. Sztuka słuchania i milczenia w komunikacji interpersonalnej. Słuchanie aktywne i kooperacyjne (1 godz.).
8. Test podsumowujący, omówienie wyników testu i udzielenie zaliczeń (2 godz.).
|
