| Literatura: |
Literatura podstawowa:
1. Sozański, Dzieidzic. Algebra i analiza w zagadnieniach ekonomicznych, Wydawnictwo Bila, 2015.
2. Podgórska, M., & Klimkowska, J. (2005). Matematyka finansowa. Wydaw. Naukowe PWN.
3. Gurgul, H., and Marcin Suder. "Matematyka dla kierunków ekonomicznych, wyd." (2009).
Literatura rozszerzona:
Ostoja-Ostaszewski A., Matematyka w ekonomii, t. 1 i 2 PWN, Warszawa, 1996.
Badach A., Kryński H., Matematyka-podręcznik dla wydziałów ekonomicznych, t. 1, PWN, Warszawa, 1979.
Stankiewicz W., Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, PWN, W-wa, 1998.
Sydsæter, Knut, Arne Strøm, and Peter Berck. Economists' mathematical manual. Vol. 3. Berlin: Springer, 2005.
|
| Efekty uczenia się: |
Wiedza:
• Student zna i rozumie terminologię z zakresu matematyki oraz matematyki finansowej
• Student zna i rozumie w zaawansowanym stopniu metody matematyczne, statystyczne i ekonometryczne niezbędne do analizy zjawisk gospodarczych i społecznych w skali mikro- i makroekonomicznej
Umiejętności:
• Student potrafi wykorzystać nabytą wiedzę do analizy i prawidłowego interpretowania zjawisk i procesów gospodarczych i społecznych, w tym zastosowanie macierzy oraz pochodnych w problemach ekonomicznych
• Student potrafi wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną do formułowania, analizowania i rozwiązywania złożonych i nietypowych problemów ekonomicznych, w tym w zakresie wartości pieniądza
Kompetencje społeczne:
• student jest gotów do krytycznej oceny własnej wiedzy oraz odpowiedzialnego przygotowania się do swojej pracy, uzupełniania i doskonalenia nabytej wiedzy i umiejętności, rozszerzonych o wymiar interdyscyplinarny, korzystając z różnorodnych źródeł, metod i technik samokształcenia
• Student jest gotów do aktywnego uczestnictwa w przygotowaniu projektów społeczno-gospodarczych, w tym z obszaru analiz matematyczno-finansowych
• Student potrafi Umie stosować techniki opisu z wykorzystaniem języka matematyki w zakresie niezbędnym dla ilościowego opisu problemów ekonomicznych.
• Student potrafi sformalizować problemy ekonomiczne przy użyciu aparatu matematyczno.
|
| Metody i kryteria oceniania: |
1. Zaliczenie ćwiczeń (na ocenę) odbywa się na podstawie wyników dwóch kolokwiów oraz aktywności. Student nie ma zaliczenia ćwiczeń, jeżeli jego ocena z ćwiczeń jest niedostateczna lub jeżeli nie ma żadnej oceny. Maksymalna liczba punktów do zdobycia na ćwiczeniach to 100 pkt. 50 punktów będzie można zdobyć za kolokwia (dwa kolokwia każde po 25 punktów) oraz 50 punktów za dodatkową aktywność. Ocena z ćwiczeń zostanie wystawiona zgodnie z poniższymi kryteriami:
50 - 60 dst
61 - 70 dst+
71 - 80 db
81 - 90 db+
91 - 100 bdb
2. Osoby, które z ćwiczeń uzyskały ocenę co najmniej 4,5 są zwolnione z pisania egzaminy końcowego i tym samym ocena z egzaminu jest tożsama z oceną z ćwiczeń. Natomiast osoby, które z ćwiczeń dostały ocenę 2.0 piszą egzamin końcowy – w sesji egzaminacyjnej. Egzamin jest pisemny i obejmuje swoim zakresem materiał przerobiony na wykładzie i ćwiczeniach. Ocena z egzaminu będzie wystawione zgodnie z poniższymi kryteriami:
50% - 60% dst
61% - 70% dst+
71% - 80% db
81% - 90% db+
91% - 100% bdb
3. W trakcie wykładów studenci będą mieli szansę na zdobycie punktów za aktywność. Punkty te będą mogły podnieść ocenę z egzaminu (jeśli student będzie pisał egzamin) studenta zgodnie z poniższymi zasadami:
20 – 30 pkt – 0.5 oceny do góry
Powyżej 31 pkt. – 1.0 ocena do góry
4. Jeżeli student nie zaliczył w terminie ćwiczeń, to nie jest dopuszczony do sesji egzaminacyjnej.
5. Do sesji poprawkowej przystępują studenci, którzy nie zdali w pierwszym terminie i ci, którzy poprawkowo zaliczyli ćwiczenia. Egzamin poprawkowy jest pisemny i obejmuje swoim zakresem materiał przerobiony na wykładzie.
|
| Zakres tematów: |
Przedmiot jest realizowany w dwóch formach: wykładu (18h) i ćwiczeń (18h). Ćwiczenia są ściśle związane z tematyką wykładu i obejmują kluczowe zagadnienia omawiane podczas zajęć teoretycznych. Na zajęciach praktycznych studenci pracują nad dobranymi zestawami ćwiczeń, dostosowanymi do poziomu trudności, co pozwala im dostrzec praktyczne zastosowanie teorii prezentowanej na wykładach. Celem wykładu jest rozszerzenie wiedzy z zakresu matematyki oraz wprowadzenie studentów w podstawowe pojęcia matematyczne i metody matematyczne mające zastosowanie w naukach ekonomicznych, ze szczególnym uwzględnieniem matematyki finansowej. Na wykładach poruszane są również tematy związane z oceną ryzyka, analizą danych finansowych oraz prognozowaniem. Ponadto, skupiamy się na rozwijaniu umiejętności abstrakcyjnego myślenia i rozwiązywania problemów matematycznych. Ćwiczenia pełnią istotną rolę w procesie nauczania, umożliwiając studentom zastosowanie zdobytej wiedzy teoretycznej do praktycznych sytuacji z dziedziny matematyki finansowej. Poprzez praktyczne zadania matematyczne oraz wybrane problemy ekonomiczne, studenci uczą się dostrzegać zależności, logicznie myśleć i wyciągać wnioski.
Głównym celem przedmiotu jest zdobycie umiejętności posługiwania się metodami matematycznymi w ekonomii.
Zakres tematyczny ćwiczeń:
1. Macierze i działania na nich (3h)
2. Układy równań liniowych i ich zastosowania (3h)
3. Rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej (3h)
4. Zastosowanie rachunku różniczkowego w ekonomii (3h)
5. Wartość pieniądza w czasie – lokaty (3)
6. Wartość pieniądza w czasie – kredyty (3h)
|
| Metody dydaktyczne: |
Metody dydaktyczne: wykład z prezentacją multimedialną, ćwiczenia praktyczne z aktywnym rozwiązywaniem problemów, praca zespołowa, praca indywidualna, dyskusja.
Dzięki zastosowaniu tych zróżnicowanych metod dydaktycznych, studenci mają szansę na pełniejsze zrozumienie materiału, rozwijanie umiejętności praktycznych, jak i doskonalenie umiejętności społecznych poprzez pracę zarówno indywidualną, jak i zespołową.
|
