|
1.Wybrane teorie dydaktyki ogólnej i specjalnej ze szczególnym uwzględnieniem heterogenicznej istoty trudności w uczeniu się zdolności, osiągnięć, interakcji społecznych: pedagogika profilaktyczna Klauera, ortodydaktyka Bleidicka i Heckela, koncepcja rozszerzania własnego świata Begemanna, dydaktyka sensowego i zróżnicowanego poznawania rzeczywistości Nestlego, koncepcja lekcji zorientowanej na strukturę i poziom Kutzera i Probsta, koncepcja nauczania budującego świadomość Hillera.
2.Indywidualne style uczenia się oraz style poznawcze i ich znaczenie dla osiągnięć ucznia.
3.Systemowo-konstruktywistyczne zasady i strategie nauczania wspierającego rozwój i uczenie się.
4.Moduły jednostki lekcyjnej wspierającej uczenie się i rozwój.
5.Wsparcie pedagogiczne nauczyciela w pracy dydaktyczno-wychowawczej z grupą zróżnicowaną uczniów a system edukacji (szkoła zwykła, oferująca intensywną pomoc w nauce, integracyjna, specjalna).
6.Poza specjalne potrzeby edukacyjne ucznia – uniwersalne projektowanie w edukacji i zarządzanie różnorodnością w klasie.
7.Klimat szkoły i klasy szkolnej – pojęcie, charakterystyka, ocena zjawiska, wpływ nauczyciela i ucznia, znaczenie współpracy z rodzicami, sposoby badania zjawiska.
8.Efektywne sposoby pracy nauczyciela z uczniami w grupie zróżnicowanej: autoprezentacja, struktura grupy, rozwijanie pozytywnych relacji między nauczycielem a uczniem, skutecznej komunikacji, radzenie sobie z konfliktami, stresem i napięciem, rozwijanie współpracy w grupie.
9.Planowanie zajęć wychowawczych służących kształtowaniu integracji w grupie dzieci i uczniów (rozwijanie zdolności dawania i dzielenia się z innymi; rozwijanie integracji grupy dziecięcej poprzez poznanie i akceptację siebie oraz innych; kształtowanie u dzieci poczucia odpowiedzialności, współpracy, samoświadomości, akceptacji różnic między ludźmi).
|
