Literatura: |
M. Kula, Czy istnieje historia prawdziwa?, w: tegoż, Krótki raport o użytkowaniu historii, Warszawa 2004, s. 447-461.
J. Topolski, Co to jest historia?..., w: tegoż, Wprowadzenie do historii, Poznań 1998, s. 9-31;
J. Pomorski, Historiografia jako autorefleksja kultury poznającej, w: Świat historii, pod. red. W. Wrzoska, Poznań 1998, s. 375-380;
J. Pomorski, Społeczna funkcja historii – analiza kontekstów znaczeniowych pojęcia, w: Społeczna funkcja historii a współczesność, pod red. Z. Mańkowskiego i J. Pomorskiego, Lublin 1985, s. 7-20.
J. Pomorski, Historyk i metodologia, Lublin 1991, s. 9-26, szkic I: Metodologia a potrzeby praktyki badawczej historyków;
J. Brzeziński, O pożytkach płynących z nauki metodologii, w: Świat historii, pod red. W. Wrzoska, Poznań 1998, s. 113-124;
J. Pomorski, Historyk i metodologia, Lublin 1991, s. 53-78, szkic III [Spór o ideał badania...];
J. Topolski, Metodologia historii, Warszawa 1984, s. 445-452 [Różne rozumienie wyjaśniania historycznego].
J. Pomorski, Historyk i metodologia, Lublin 1991, s. 79-110 [szkic IV: Paradygmatyczna struktura historiografii współczesnej];
J. Topolski, Jak się pisze i rozumie historię, Warszawa 1996, s. 78-96 [rozdział IV: Rozwój narratywistycznej filozofii historii w końcu XX wieku].
J. Kmita, Wykłady z logiki i metodologii nauk, Warszawa 1977, s. 23-26 [interpretacja humanistyczna].
B. Miśkiewicz,Wstęp do badań historycznych, Warszawa 1987;
J. Topolski,Wprowadzenie do historii, Poznań 2001;
N. Davies,Smok Wawelski nad Tamizą, Kraków 2001;
E. Domańska,Mikrohistorie, Poznań 1999;
A. F. Grabski,Kształty historii, Łódź 1985;
Tenże,Zarys historii historiografii polskiej, Poznań 2000; Tenże,Dzieje historiografii, Poznań 2002;
Historia: o jeden świat za daleko, red. E. Domańska, Poznań 1997;
A. Kersten,Na tropach Napierskiego, Warszawa 1970; J. Kmita,Kultura i poznanie, Warszawa 1985;
J. Kmita, O kulturze symbolicznej, Warszawa 1982;
G. Lakoff, M. Johnson,Metafory w naszym życiu, Warszawa 1988;
J. Pomorski,Historyk i metodologia, Lublin 1991;
Tenże,Paradygmat New Economic History, Lublin 1985;
R. Stobiecki,Bolszewizm a historia, Łódź 1998;
Tenże,Historia pod nadzorem, Łódź 1993;
J. Topolski,Jak się pisze i rozumie historię, Warszawa 1996;
Tenże,Od Achillesa do Beatrice de Planissolles, Warszawa 1998;
Tenże,Teoria wiedzy historycznej, Poznań 1983;
H. White,Poetyka pisarstwa historycznego, Kraków 2000;
W. Wrzosek,Historia, kultura, metafora, Wrocław 1995;
A. Zybertowicz, Przemoc i poznanie
|
Efekty uczenia się: |
Widza: absolwent zna i rozumie
K_W01 w pogłębionym stopniu uporządkowane i podbudowane teoretycznie fakty, zjawiska dziejowe i procesy historyczne
K_W03 w pogłębionym stopniu teorie i metody wyjaśniające specyfikę i zależności złożonych procesów historycznych
K_W04 główne tendencje rozwojowe nauk historycznych
K_W05 w pogłębionym stopniu specyfikę przedmiotową i metodologiczną nauk humanistycznych, ich najnowsze osiągnięcia oraz trans dyscyplinarne kierunki rozwoju
K_W06 zaawansowane metody analizy i interpretacji zdarzeń i procesów dziejowych, tendencji rozwojowych, teorii i szkół badawczych właściwych dla historii
K_W08 paradygmaty historiograficzne służące do wyjaśniania przeszłości oraz rozwiązywania fundamentalnych problemów współczesnej cywilizacji
Umiejętności: absolwent potrafi
K_U01 formułować i analizować złożone i nietypowe problemy związane z badaniami historycznymi, wymagające integracji wiedzy z zakresu różnych dyscyplin humanistycznych
K_U02 samodzielnie dobrać, zgromadzić i zanalizować zróżnicowane źródła historyczne odpowiednie do danej sytuacji problemowej
K_U03 wykorzystywać zdobytą wiedzę do formułowania i testowania hipotez oraz poszukiwania innowacyjnych rozwiązań złożonych problemów typowych w badaniach historycznych
K_U04 komunikować się na tematy specjalistyczne związane z badaniami historycznymi i – szerzej – humanistycznymi ze zróżnicowanymi kręgami odbiorców
K_U05 inicjować i prowadzić debaty formułując oryginalne problemy do dyskusji, przedstawiając, oceniając i uzasadniając różne poglądy na temat przebiegu wydarzeń historycznych, specyfiki procesów dziejowych itd.
Kompetencje społeczne: absolwent jest gotowy
K_K01 krytycznej oceny posiadanej wiedzy z zakresu historii oraz innych dyscyplin humanistycznych, a także przyswajanych treści nawiązujących do zagadnień historycznych
K_K02 uznania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych, również tych niezwiązanych z przeszłością
K_K03 zasięgania w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu opinii ekspertów specjalizujących się w poszczególnych subdyscyplinach historycznych lub innych dziedzinach nauki
|