Matematyka dla ekonomistów

Matematyka z zakresu szkoły średniej

a) godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego):

- wykład 15 g./2 ECTS

- ćwiczenia 30 g. /1 ECTS

b) godziny niekontaktowe (praca własna studenta):

- studiowanie literatury 20 g. /1 ECTS

- przygotowanie się studenta do ćwiczeń 30 g. /1 ECTS

- przygotowanie się do egzaminu 30 g./ 1 ECTS

Sumaryczna ilość godzin dla przedmiotu: 125 g.

Sumaryczna ilość punktów ECTS dla przedmiotu: 6 ECTS

Egzamin testowy

Kolokwia opisowe

Celem przedmiotu jest zdobycie umiejętności posługiwania się metodami matematycznymi w ekonomii. Ważnym celem jest też umiejętność stosowania podstawowych metod matematycznych w praktyce.

Zakres tematyczny przedmiotu:

1. Elementy logiki matematycznej

2. Funkcje i ich własności, funkcje potęgowa, wykładnicza, logarytmiczna

3. Macierze i działania na nich

4. Układy równań linowych i ich zastosowania

5. Ciągi liczbowe i rekurencja

6. Granice funkcji, ciągłość funkcji

7. Rachunek różniczkowy funkcji jednej zmiennej

8. Zastosowanie rachunku różniczkowego w ekonomii

9. Całka funkcji jednej zmiennej i jej interpretacja w ekonomii

10. Ciągłość i różniczkowalność funkcji dwóch zmiennych

11. Zastosowania rachunku różniczkowego wielu zmiennych do rozwiązywania problemów optymalizacyjnych w ekonomii

Wiedza:

1. Student zna podstawy algebry macierzy oraz ich

zastosowanie w modelach rynku. 2. Student opisuje pojęcia związane

z rachunkiem różniczkowym funkcji jednej i dwóch zmiennych.

3. Student zna rolę matematyki w naukach ekonomicznych.

Umiejętności:

1. Student zna zastosowania matematyki w naukach ekonomicznych.

2. Student używa metod rachunku macierzowego w modelowaniu zjawisk ekonomicznych. Potrafi zinterpretować wyniki.

3. Student umie dokonać optymalizacji funkcji jednej i

dwóch zmiennych stosowanej w rozwiązywaniu problemów ekonomicznych

za pomocą rachunku różniczkowego.

Kompetencje społeczne:

1. Student jest w stanie podjąć się prowadzenia analiz ilościowych w

dowolnym obszarze nauk ekonomicznych.

2. Student posiada

samodzielność w uczeniu się i

organizacji pracy własnej