Filozofia Wschodu

Zalecana jest znajomość głównych stanowisk i podstawowej terminologii z zakresu ontologii, epistemologii i etyki.

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego)

Wykład 30 h, 1 ECTS

Konsultacje i egzamin 3 h,

Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego 33

Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego 1,1

Godziny niekontaktowe (praca własna studenta)

Studiowanie literatury 27

Przygotowanie się do zaliczeń i egzaminu 30

Łączna liczba godzin niekontaktowych 57

Liczba punktów ECTS za godziny niekontaktowe 1,9

Sumaryczna liczba punktów ECTS 3

Weryfikacja efektów kształcenia ma charakter dwuetapowy:

1. Pierwszy etap zamyka się wraz z zakończeniem zajęć. Etap ten obejmuje: bieżącą znajomość lektur obowiązkowych (odrębny tekst na każde zajęcia), aktywność na zajęciach oraz merytoryczną wartość wypowiedzi, frekwencję na zajęciach (dopuszczalne 2 nieobecności), wynik pisemnego testu końcowego.

2. Drugi etap polega na egzaminie ustnym z całości materiału (wykaz zagadnień egzaminacyjnych studenci otrzymują przed egzaminem).

Kompetencje o charakterze wiedzy i umiejętności sprawdzane są na obu etapach. Kompetencje społeczne oceniane są głównie na zajęciach w ramach tzw. oceny ciągłej.

W ramach zajęć studenci zapoznają się z głównymi tradycjami klasycznej filozofii indyjskiej oraz chińskiej. Omówione zostaną bramińskie szkoły filozofii indyjskiej, tj. wedanta, mimansa, sankhja, joga, njaja i waiśeszika. Przedmiotem dyskusji będą główne tezy filozofów buddyjskich. Odrębne zajęcia będą poświęcone podstawom dżinijskiej koncepcji rzeczywistości. Uczestnicy zajęć poznają również poglądy najważniejszych przedstawicieli starożytnej myśli chińskiej. Czytać będą fragmenty tekstów klasycznych (w polskim tłumaczeniu) oraz współczesne opracowania tematu.

1. P. Balcerowicz, „Historia klasycznej filozofii indyjskiej. Część 1: Początki, nurty analityczne i filozofia przyrody”, Warszawa 2003;

2. P. Balcerowicz, „Historia klasycznej filozofii indyjskiej. Część 3: Szkoły niebramińskie – adżiwikizm i dżinizm”, Warszawa 2016;

3. R. Gethin, „Podstawy buddyzmu”, Kraków 2010;

4. E. Frauwallner, "Historia filozofii indyjskiej", t. 1-2, Warszawa 1990;

5. W. Halbfass, „Indie i Europa. Próba porozumienia na gruncie filozoficznym”, Kraków 2008;

6. S. Hamilton, "Filozofia indyjska. Wprowadzenie", Kraków 2010;

7. „Klasyczna joga indyjska. Jogasutry przypisywane Patańdżalemu i Jogabhaszja, czyli Komentarz do Jogasutr przypisywany Wjasie”, tł. i kom. L. Cyboran, Warszawa 20014;

8. L. Kohn, "Taoizm", Kraków 2012;

9. "Księga przemian", tł. i kom. R. Wilhelm, Warszawa 1994;

10. M. Kudelska (red.), "Filozofia Wschodu. Wybór tekstów", Kraków 2002;

11. Laozi, „Księga dao i de z komentarzami Wang Bi”, Kraków 2006;

12. J. Liu, "Wprowadzenie do filozofii chińskiej", Kraków 2010;

13. H. Nakamura, "Systemy myślenia ludów Wschodu", Kraków 2005;

14. S. Radhakrishnan, „Filozofia indyjska”, t. 1-2, Warszawa 1959;

15. Dawid Rogacz, „Chińska filozofia historii. Od początków do końca XVIII w.”, Poznań 2019;

16. B. Schwartz, "Starożytna myśl chińska", Kraków 2009;

17. B. Szymańska, „Chiński buddyzm chan”, Kraków 2009;

18. B. Szymańska (red.), "Filozofia Wschodu", Kraków 2001;

19. M. Szymański, "Zagadnienie jedności i tożsamości istoty świadomej w filozofii buddyzmu indyjskiego", Lublin 2010;

20. F. Tokarz, "Z filozofii indyjskiej kwestie wybrane", t. 1-2, Lublin 1985-1990;

21. P. Williams, "Buddyzm mahajana", Kraków 2000;

22. Xinzhong Yao, "Konfucjanizm", Kraków 2009;

23. Feng Youlan, "Krótka historia filozofii chińskiej", Warszawa 2001;

24. J. Zapart, „Tathagatagarbha. U źródeł koncepcji natury buddy”, Kraków 2017;

25. V. Zotz, "Historia filozofii buddyjskiej", Kraków 2007.

Wiedza:

W1, posiada pogłębioną wiedzę na temat filozofii indyjskiej i chińskiej

(problematyka, stanowiska i najważniejsze kwestie sporne, główne

argumenty) K_W04, K_W06, K_W07, P7U_W, P7S_WG

W2,zna w stopniu pogłębionym poglądy najwybitniejszych

przedstawicieli filozofii indyjskiej i chińskiej K_W04, K_W06, P7U_W,

P7S_WG

W3,zna w pogłębionym stopniu podstawowe pojęcia

charakterystyczne dla filozofii Wschodu oraz stosowną terminologię

K_W03, K_W06, P7U_W, P7S_WG

W4, rozumie specyfikę filozofii Wschodu K_W05, K_W09, K_W10,

K_W11, P7U_W, P7S_WG, P7S_WK

Umiejętności:

U1, potrafi samodzielnie zdobywać wiedzę z zakresu historii filozofii

Wschodu K_U02, K_U13, P7U_U, P7S_UW, P7S_UU

U2, potrafi porozumiewać się w obszarze problematyki omawianej na zajęciach, wykorzystując poznaną terminologię K_U03, K_U05,

K_U14, P7U_U, P7S_UK

Kompetencje społeczne:

K1,ma świadomość różnorodności dziedzictwa kulturowego ludzkości w dziedzinie filozofii, co sprzyja pogłębieniu zrozumienia specyfiki europejskiego

dorobku kulturowego K_K02,P7U_K, P7S_KO, P7S_KK

K2, dostrzega rzeczowe związki między filozofią Wschodu i filozofią

Zachodu, co sprzyja otwartości i tolerancji K_K02, P7U_K, P7S_KO,

P7S_KK

K3, posiada świadomość zakresu swej wiedzy i rozumie potrzebę jej

pogłębiania K_K01, P7U_K, P7S_KK