Metodologia historii

Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie np. konsultacji (łączna liczba godzin w semestrze): 1,0

Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych (łączna liczba godzin w semestrze):

wykład: 30

konwersatorium: 30,0

Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych (łączna liczba godzin w semestrze): 20,0

Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów (łączna liczba godzin w semestrze): 2,0

Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu (łączna liczba godzin w semestrze): 7,0

wykład: egzamin ustny

W01, W03, W04, W05, W08, U01, U02, U03, U04, U05, K01, K02

Konwersatorium: prace zaliczeniowe, test, referat, aktywność

W01, W03, W04, W05, W06, W08, U01, U02, U03, U04, U05, K01, K02, K03

Program koncentruje się wokół modeli badań historycznych, podstawowych narzędzi i pojęć warsztatu historyka, roli wiedzy pozaźródlowej w badaniu przeszłości, statusu historiografii, zmian przedmiotu zainteresowań historyków czy wreszcie ich funkcji społecznej związanej z realizowanymi zadaniami, na przestrzeni dziejów: od starożytności po historiografię współczesną. Przedmiotem zajęć jest interdyscyplinarnie zorientowana refleksja nad nowoczesnym myśleniem o historii i historiografii uwzględniająca najnowsze trendy i osiągnięcia współczesnej, rodzimej i światowej myśli metodologicznej i filozoficznej w zakresie nauk humanistycznych (m.in. narratywistyczna filozofia historii, zwrot etyczny w historii, zwrot audiowizualny w historii).

B. Miśkiewicz,Wstęp do badań historycznych, Warszawa 1987; A. Świeżawski,Warsztat naukowy historyka - wstęp do badań historycznych, Częstochowa 1999; J. Topolski,Wprowadzenie do historii, Poznań 2001; N. Davies,Smok Wawelski nad Tamizą, Kraków 2001; E. Domańska,Mikrohistorie, Poznań 1999; A. F. Grabski,Kształty historii, Łódź 1985; Tenże,Zarys historii historiografii polskiej, Poznań 2000; Tenże,Dzieje historiografii, Poznań 2002; A. Guriewicz,Kategorie kultury średniowiecznej, Warszawa 1976; Tenże,Problemy średniowiecznej kultury ludowej, Warszawa 1987;Historia: o jeden świat za daleko, red. E. Domańska, Poznań 1997; A. Kersten,Na tropach Napierskiego, Warszawa 1970; J. Kmita,Kultura i poznanie, Warszawa 1985; J. Kmita,O kulturze symbolicznej, Warszawa 1982; G. Lakoff, M. Johnson,Metafory w naszym życiu, Warszawa 1988; J. Łotman,Kultura i eksplozja, Warszawa 1999; J. Pomorski,Historyk i metodologia, Lublin 1991; Tenże,Paradygmat New Economic History, Lublin 1985; A. Radomski,Kultura, tekst, historiografia, Lublin 1999; R. Stobiecki,Bolszewizm a historia, Łódź 1998; Tenże,Historia pod nadzorem, Łódź 1993; J. Topolski,Jak się pisze i rozumie historię, Warszawa 1996; Tenże,Od Achillesa do Beatrice de Planissolles, Warszawa 1998; Tenże,Teoria wiedzy historycznej, Poznań 1983; H. White,Poetyka pisarstwa historycznego, Kraków 2000; W. Wrzosek,Historia, kultura, metafora, Wrocław 1995; A. Zybertowicz, Przemoc i poznanie

Widza: absolwent zna i rozumie

K_W01 w pogłębionym stopniu uporządkowane i podbudowane teoretycznie fakty, zjawiska dziejowe i procesy historyczne

K_W03 w pogłębionym stopniu teorie i metody wyjaśniające specyfikę i zależności złożonych procesów historycznych

K_W04 główne tendencje rozwojowe nauk historycznych

K_W05 w pogłębionym stopniu specyfikę przedmiotową i metodologiczną nauk humanistycznych, ich najnowsze osiągnięcia oraz trans dyscyplinarne kierunki rozwoju

K_W06 zaawansowane metody analizy i interpretacji zdarzeń i procesów dziejowych, tendencji rozwojowych, teorii i szkół badawczych właściwych dla historii

K_W08 paradygmaty historiograficzne służące do wyjaśniania przeszłości oraz rozwiązywania fundamentalnych problemów współczesnej cywilizacji

Umiejętności: absolwent potrafi

K_U01 formułować i analizować złożone i nietypowe problemy związane z badaniami historycznymi, wymagające integracji wiedzy z zakresu różnych dyscyplin humanistycznych

K_U02 samodzielnie dobrać, zgromadzić i zanalizować zróżnicowane źródła historyczne odpowiednie do danej sytuacji problemowej

K_U03 wykorzystywać zdobytą wiedzę do formułowania i testowania hipotez oraz poszukiwania innowacyjnych rozwiązań złożonych problemów typowych w badaniach historycznych

K_U04 komunikować się na tematy specjalistyczne związane z badaniami historycznymi i – szerzej – humanistycznymi ze zróżnicowanymi kręgami odbiorców

K_U05 inicjować i prowadzić debaty formułując oryginalne problemy do dyskusji, przedstawiając, oceniając i uzasadniając różne poglądy na temat przebiegu wydarzeń historycznych, specyfiki procesów dziejowych itd.

Kompetencje społeczne: absolwent jest gotowy

K_K01 krytycznej oceny posiadanej wiedzy z zakresu historii oraz innych dyscyplin humanistycznych, a także przyswajanych treści nawiązujących do zagadnień historycznych

K_K02 uznania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych, również tych niezwiązanych z przeszłością

K_K03 zasięgania w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu opinii ekspertów specjalizujących się w poszczególnych subdyscyplinach historycznych lub innych dziedzinach nauki