Medialny tygiel językowy

Wykład jest adresowany w szczególności do tych studentów, którzy wybrali specjalność redaktorsko-medialną.

- Godziny realizowane z udziałem nauczyciela akademickiego:

Wykład: 15 h

Konsultacje indywidualne: 1h

- Godziny niekontaktowe (praca własna studenta)

Studiowanie literatury przedmiotu: 20 h

Przygotowanie do zaliczeń: 14 h

- Łącznie godzin: 50 h

Ocenie poddawane będą:

Wartość merytoryczna głosów zabieranych w dyskusjach dydaktycznych: W1, W2, K1.

Wartość merytoryczna uwag zgłaszanych w toku analiz materiałowych: W3, U1 (premiowana będzie spostrzegawczość, wnikliwość oraz krytycyzm).

Kolokwium zaliczeniowe: W1, W2, W3, U1.

Problematyka zajęć koncentruje się wokół pragmatyki i stylu komunikatów medialnych. Podjęte w ramach wykładu rozważania teoretyczne i analizy materiałowe mają na celu ukazanie integralnego związku między językowym kształtem wypowiedzi dziennikarskiej a realizowanymi za jej pomocą intencjami nadawcy, sposobem ukazywania rzeczywistości oraz kontekstem społecznym, kulturowym i biznesowym.

1. Barańczak Stanisław: Odbiorca ubezwłasnowolniony. Teksty o kulturze masowej i popularnej, Wrocław, Ossolineum, 2017. (Stąd zwłaszcza rozdział: "Słowo-perswazja-kultura masowa").

2. Dybalska Renata, Kępa-Figura Danuta, Nowak Paweł: Przemoc w języku mediów? Analiza semantyczna i pragmatyczna audycji radiowych, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2004. (Stąd zwłaszcza: R. Dybalska "Realizacja różnych płaszczyzn komunikacyjnych w wybranych gatunkach wypowiedzi radiowych" oraz D. Kępa-Figura "Gry językowe w komunikacji radiowej").

3. Dziennikarstwo i świat mediów, red. Zbigniew Bauer, Edward Chudziński, Kraków 2000. (Stąd zwłaszcza: T. Goban-Klas "Komunikowanie i media" oraz W. Pisarek "Podstawy retoryki dziennikarskiej").

4. Grzegorczykowa R.: Wstęp do językoznawstwa, Warszawa 2007. (Stąd zwłaszcza rozdział o funkcjach wypowiedzi).

5. Skudrzykowa Aldona, Urban Krystyna: Mały słownik terminów z zakresu socjolingwistyki i pragmatyki językowej, Kraków-Warszawa 2000.

6. Wojtak M., Idiolektalne wymiary języka prasy [w:] Socjolekt – idiolekt – idiostyl: historia i współczesność, red. U. Sokólska, Wydawnictwo Prymat, Białystok 2017, s. 431-443, https://repozytorium.uwb.edu.pl/jspui/handle/11320/9729.

7. Wojtak Maria: Rozłożone gazety. Studia z zakresu prasowego dyskursu, języka i stylu, Lublin 2015.

Wiedza:

W1: Student w zaawansowanym stopniu zna problematykę wewnętrznego zróżnicowania języka polskiego (w szczególności dyferencjacji stylistycznej) znajdującego odzwierciedlenie w publikacjach medialnych, a także rozumie relacje między językiem i stylem takich publikacji a ich wymiarem semantycznym i pragmatycznym. K_W03

W2: Student w zaawansowanym stopniu zna i rozumie relację między zjawiskami językowymi obserwowanymi w mediach a polskim i europejskim kontekstem społeczno-kulturowym oraz fundamentalnymi dylematami współczesnej cywilizacji. K_W03, K_W08

W3: Student w zaawansowanym stopniu zna i rozumie metody analizy językowo-stylistycznej oraz interpretacji różnych przekazów medialnych. K_W05

Umiejętności:

U1: Student potrafi dokonać poprawnej analizy różnego typu publikacji medialnych reprezentujących różnorodne zjawiska i procesy językowo-kulturowe. K_U05

Kompetencje społeczne:

K1: Student jest gotów do wzięcia udziału w debacie publicznej za pośrednictwem mediów masowych, z poszanowaniem poglądów drugiej strony oraz poczuciem społecznej odpowiedzialności za słowo. K_K04