Słynne procesy kryminalne w starożytnym Rzymie

Godziny kontaktowe:

wykład: 15 godz.

liczba punktów ECTS: 0,5

Praca własna studenta:

przygotowanie do wykładu: 20 godz.

przygotowanie do zaliczenia przedmiotu: 15 godz.

łączna liczba godzin pracy własnej studenta: 35 godz.

liczba punktów ECTS za pracę własną studenta: 1,5

łącznie godzin: 50 godz.

łączna liczba punktów ECTS: 2

Zaliczenie bieżące i końcowe: wszystkie efekty kształcenia.

Niniejszy wykład ma na celu przedstawienie zarówno przebiegu najbardziej znanych procesów karnych, które odbyły się w czasach starożytnego Rzymu, jak również przybliżenie zasadniczych form rzymskiego procesu karnego, które wykształciły się w jego historycznym rozwoju oraz rządzących nim zasad, ale także obrazu całego rzymskiego systemu organów wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, struktury tychże organów oraz ich kompetencji.

Literatura podstawowa:

1. K. Amielańczyk, Cicero, pro Roscio Amerino – rzymski proces o zabójstwo, Biuletyn LTN, Humanistyka, vol. 34, nr 1, 1993, s. 47-60.

2. K. Amielańczyk, Milo’s Criminal Trial, Orbis Iuris Romani, Journal of ancient Law Studies, vol. III, 1997, s. 5-17.

3. K. Amielańczyk, O kształtowaniu się niektórych zasad procesowych w rzymskim postępowaniu karnym okresu pryncypatu, Studia Iuridica Lublinensia 10 (2007), s. 9-29.

4. M. Jońca, Głośne rzymskie procesy karne, Wrocław 2009.

5. W. Litewski, Rzymski proces karny, Kraków 2003.

6. P. Święcicka, Proces Jezusa w świetle prawa rzymskiego. Studium prawno-historyczne, Warszawa 2012.

Literatura uzupełniająca:

1. K. Amielańczyk, Znaczenie “opinii publicznej” dla przebiegu rzymskiego procesu karnego. Uwagi na marginesie mów obrończych Cycerona w sprawach o zabójstwa, [w:] Społeczeństwo a władza. Ustrój, prawo, idee, Pod. red. J. Przygodzkiego i M.J. Ptaka, Kolonia Limited 2010, s. 145-160

2. A. Chmiel, Proces katylinarczyków jako przykład rzymskiego “procesu politycznego”, [w:] Prawo karne i polityka w państwie rzymskim, red. K. Amielańczyk, A. Dębiński, D. Słapek, Lublin 2015, s. 47-62.

3. A. Chmiel, Immediacy principle in the Roman criminal procedure, Krytyka Prawa, t. 8 nr 2 (2016), s. 2-16.

4. A. Chmiel, Przykład zastosowania s.c. Silanianum, czyli o tym, dlaczego rzymska iustitia stawała się niekiedy okrutna, [w:] Przemoc w świecie starożytnym: źródła, struktura, interpretacje, red. D. Słapek, I. Łuć, Lublin 2017, s. 299-310.

Wiedza:

W-1. Student zna podstawowe źródła rzymskiego prawa karnego, a zwłaszcza zasadnicze formy rzymskiego procesu karnego oraz rządzące nim zasady, a także obraz rzymskiego systemu organów wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych, ich strukturę i kompetencje, ewolucję oraz rozumie przydatność tejże wiedzy na temat rzymskiego procesu karnego w przyszłej działalności kryminologa w organach ścigania i ochrony porządku prawnego K_W01, K_W03.

Umiejętności:

U-1. Student potrafi analizować wypracowane w starożytnym Rzymie prawnokarne zasady i idee procesowe oraz rozwiązania przyjęte w rzymskim procesie karnym, jak i klasyfikować przydatność posiadanej na ten temat wiedzy w celu rozwiązywania współczesnych problemów kryminologa związanych z funkcjonowaniem organów ścigania oraz organów ochrony porządku prawnego K_U01.

Kompetencje:

K-1. Student jest gotowy do krytycznego i rzetelnego oceniania zgromadzonej wiedzy prawniczej zwłaszcza w oparciu o przyswojone wiadomości z zakresu rzymskiego procesu karnego oraz do racjonalnego wykorzystywania tejże wiedzy w rozwiązywaniu problemów prawnych w procesie stosowania prawa karnego pojawiających się w pracy kryminologa w organach ścigania i ochrony porządku prawnego K_K01.