Nauka o komunikowaniu

ECTS:5

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego):

Wykład 30

Ćwiczenia 30

Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego 60

Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego 2

Godziny niekontaktowe (praca własna studenta)

Studiowanie literatury 25

Przygotowanie się do zaliczenia ćwiczeń 25

Przygotowanie się do zaliczenia egzaminu 30

Łączna liczba godzin nie kontaktowych 80

Liczba punktów ECTS za godziny nie kontaktowe 3

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu 5

Weryfikacja na podstawie udziału studentów w zajęciach (ocena aktywności) oraz odpowiedzi ustnej i pisemnego kolokwium zaliczeniowego.

Wykład obejmuje następujące treści:

I. Komunikacja

Problemy: komunikowanie, znak i znaczenie, kultura jako komunikacja; modele komunikacyjne; semiotyka a nauka o komunikacji; typy komunikowania (informacyjne, estetyczne, perswazyjne); semantyka przekazu reklamowego: poziomy kodyfikacji, slogan, stereotyp.

II. Systemy komunikowania

1. Komunikacja interpersonalna. Problemy: komunikacja niewerbalna, kinetyka, proksemika

2. System komunikowania organizacyjnego (porozumiewanie się w instytucji)

3. System komunikowania masowego. Zagadnienia: teorie oddziaływania mass mediów; funkcje masowego komunikowania.

4. System komunikowania politycznego. Problemy: pojęcie i język propagandy politycznej; komunikowanie polityczne; mediatyzacja polityki: wizerunek medialny, kampania wyborcza jako forma komunikowania; efekty mediatyzacji.

III. Komunikacja międzykulturowa

Zagadnienia: kultura, kultura dominująca, etnocentryzm, kontekst; paradygmaty homogenizacji i fragmentaryzacji w badaniach międzykulturowych; paradygmaty światowego przepływu informacji; komunikacja międzykulturowa z perspektywy dekonstruktywizmu; model „trzeciej kultury”.

PODSTAWOWA

1. J.P. Hudzik, Wykłady z filozofii mediów. Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa 2017.

2. T. Goban-Klas, Media i komunikowanie masowe, Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i internetu, Warszawa 2009.

3. W. Pisarek, Wstęp do nauki o komunikowaniu, Warszawa 2008.

4. E. Griffin, Podstawy komunikacji społecznej, Gdańsk 2003.

5. J. Fiske, Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Wrocław 1999.

UZUPEŁNIAJĄCA

6. E. Brzezińska, Komunikacja społeczna. Skrypt dla studentów, Łódź 1997.

7. B. Dobek-Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego, Wrocław 1999.

8. E. Hall, Bezgłośny język, Warszawa 1987.

9. M. Szopski., Komunikowanie międzykulturowe, Warszawa 2005.

10. K. Wilkoszewska, Wariacje na postmodernizm, Kraków 1997.

11. K. Krzysztofek, Globalna kultura i globalne zarządzanie, [w:] „Sprawy Międzynarodowe”, styczeń-marzec 2000.

12. G. Ritzer, Makdonaldyzacja społeczeństwa, Warszawa 2003.

13. R. W. Kluszczyński, Społeczeństwo informacyjne. Cyberkultura. Sztuka multimediów, Kraków 2001.

14. P. Pawełczyk, D. Piontek, Socjotechnika w komunikowaniu politycznym, Poznań 1999.

WIEDZA:

Absolwent zna i rozumie w zaawansowanym stopniu istotę i specyfikę nauk o komunikacji społecznej i mediach i ich miejsca w strukturze nauk społecznych, K_W01, P6U_W, P6S_WG.

Absolwent zna i rozumie główne historyczne i współczesne naukowe poglądy na temat społecznych uwarunkowań i skutków działania mediów, K_W10, P6U_W, P6S_WG.

Absolwent zna i rozumie na poziomie wiedzy zaawansowanej szkoły myślenia w naukach o komunikacji społecznej i mediach. K_W03, P6U_W, P6S_WG.

Absolwent zna i rozumie metody i techniki badawcze nauk o komunikacji społecznej i mediach, K_W05, P6U_W, P6S_WG.

UMIEJĘTNOŚCI:

Absolwent potrafi wykorzystywać posiadaną wiedzę do identyfikacji i rozwiązywania problemów i zadań wynikających z dynamiki i zmienności środowiska medialnego. K_U01, P6U_U, P6S_UW.

Absolwent potrafi dobrać i zastosować właściwe metody i narzędzia do badania problemów z zakresu komunikacji społecznej i mediów. K_U03, P6U_U, P6S_UW.

Absolwent potrafi komunikować się z otoczeniem z użyciem specjalistycznej terminologii z zakresu dziennikarstwa i komunikacji społecznej, K_U06, K_U06 , P6S_UK.

KOMPETENCJE:

Absolwent gotów jest do krytycznego podejścia do posiadanej wiedzy i odbieranych treści w procesie kształcenia i w debatach publicznych. K_K01, P6U_K, P6S_KK.

Absolwent gotów jest do uznania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych, w tym do korzystania z opinii ekspertów w razie niemożności samodzielnego rozwiązania problemu. K_K03, P6U_K, P6S_KK.