Komunikowanie w sytuacjach kryzysowych

Podstawowe wiadomości z zakresu komunikacji interpersonalnej

Prezentacja referatu, aktywność na zajęciach, zaliczenie pisemne

1. Komunikowanie

2. Determinanty skutecznej komunikacji kryzysowej

3. Komunikacja werbalna i niewerbalna

4. Stereotypy i uprzedzenia w komunikowaniu

5. Język jako narzędzie komunikacji w sytuacji kryzysowej/kryzysie

6. Wpływ mediów na społeczną percepcję konfliktów

7. Rzecznik prasowy i jego rola w sytuacji kryzysowej

Danilewicz M., Determinanty skutecznej komunikacji kryzysowej, „Prace i studia geograficzne” 2014, T.55, s. 9-17.

Komunikacja w sytuacjach kryzysowych, red. J. Stawnicka, Katowice 2010.

Zarządzanie kryzysowe. Dylematy zagrożeń i bezpieczeństwa państwa. Tom III, red. B. Kaczmarczyk, B. Kogut, P. Kobes, Legnica 2013.

S. Gawroński, Media relations służb mundurowych w Polsce. Analiza wybranych formacji, Kraków-Rzeszów-Zamość 2011.

Milewski Ł., Mowa ciała- czym naprawdę jest?, [w:] Komunikacja werbalna i niewerbalna w reklamie, mediach i biznesie, red. M. Jasińska,

Siedlce 2012.

Blein B., Sztuka prezentacji i wystąpień publicznych, Warszawa 2010.

Jarząbek K., Niewerbalne aspekty komunikacji biznesowej na przykładzie porozumiewania się Polaków i Rosjan, [w:] Komunikacja

werbalna i niewerbalna w reklamie, mediach i biznesie, red. M. Jasińska, Siedlce 2012.

Komunikacja werbalna i niewerbalna w reklamie, mediach i biznesie, red. M. Jasińska, Siedlce 2012.

Stewart J., Mosty zamiast murów. Podręcznik komunikacji interpersonalnej, Warszawa 2010.

Winkler R., Stereotypy w teorii kontaktów interkulturowych. [w:] Psychologia w zarządzaniu – dydaktyka, badania, sukcesy. Studia i

monografie Nr 10, red. H. Skłodowski, Łódź 2004.

Kaczmarek B., Misterne gry w komunikację, Lublin 2009.

Zarządzanie kryzysowe. Teoria, praktyka, konteksty, badania, red. J. Stawnicka, B. Wiśniewski, R. Socha, Szczytno 2011.

Guła P., Prońko J., Wiśniewski B., Zarządzanie informacją w sytuacjach kryzysowych, Bielsko-Biała 2009. (wybrane rozdziały)

Komunikacja kryzysowa, red. P.F. Anthonissen, Kraków 2010. (wybrane rozdziały)

Korolko M., Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1998.

Rusinek M., Załazińska A., Retoryka podręczna, czyli jak wnikliwie słuchać i przekonująco mówić, Kraków 2005.

Rozwadowska B., PR - Teoria, Praktyka, Perspektywy, Warszawa 2011.

Legutko P., Rodziewicz R., Mit czwartej władzy, Poznań 2010.

Wiedza:

Zna warunki i formy uczestnictwa w życiu społecznym na różnych jego poziomach K_W07 (S1A_W03)

Ma podstawową wiedzę o istocie, dynamice i specyfice zagrożeń bezpieczeństwa w różnych sferach życia społecznego K_W12 (S1A_W03; S1A_W04; S1A_W05)

Ma ogólną wiedzę na temat więzi społecznych. Zna i rozumie relacje zachodzące pomiędzy strukturami społecznymi a otoczeniem K_W15 (S1A_W04)

Umiejętności:

Umie analizować i wyjaśniać mechanizmy funkcjonowania instytucji bezpieczeństwa publicznego na różnych poziomach K_U01 (S1A_U02)

Aktywnie i świadomie uczestniczy w życiu społeczno-politycznym oraz w dyskursie publicznym K_U09 (S1A_U06)

Dostrzega i ocenia społeczne oczekiwania dotyczące roli instytucji społeczno-politycznych oraz zagrożenia dla po-rządku prawnego, społecznego i politycznego K_U11 (S1A_U07; S1A_U08)

Kompetencje społeczne:

Jest przygotowany do aktywnego uczestniczenia w życiu publicznym K_K01 (S1A_K05)

Wyraża samodzielne opinie w debatach publicznych na tematy międzynarodowe K_K07 (S1A_K04)