Pragmatyka komunikacji w nowych mediach

Znajomość podstawowych zagadnień z zakresu komunikacji językowej i wizualnej

Punkty ECTS: 4

 Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie np. konsultacji (łączna liczba godzin w semestrze): 10

 Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie wykładów (łączna liczba godzin w semestrze): 10

 Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych (łączna liczba godzin w semestrze): 10

 Przygotowanie się studenta do zaliczeń i/lub egzaminów (łączna liczba godzin w semestrze): 10

 Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu (łączna liczba godzin w semestrze: 10)

Egzamin pisemny (testowy): pytania i polecenia otwarte i zamknięte.

K_W01 (P7U_W; P7S_WG); K_W04 (P7U_W; P7S_WG); K_W06 (P7U_W; P7S_WG); K_W07 (P7U_W; P7S_WG); K_W07 (P7U_W; P7S_WK); K_U01 (P7U_U; P7S_UW); K_U03 (P7U_U; P7S_UW); K_U06 (P7U_U; P7S_UK); K_U09: (P7U_U; P7S_UW); K_K03: (P7U_K; P7S_KR, P7S_KO).

Założenia i cele przedmiotu, zajęć:

1. Uświadomienie studentom pragmatycznych aspektów komunikacji w nowych mediach poprzez zapoznanie z pojęciami z zakresu pragmatyki komunikacji oraz koncepcjami i teoriami pragmalingwistycznymi.

2. Uświadomienie studentom zalet i zagrożeń, związanych z komunikowaniem się w nowych mediach.

3. Rozwinięcie umiejętności analizy i interpretacji różnego typu wypowiedzi językowych pod względem ich skuteczności i atrakcyjności w nowych mediach.

4. Rozwijanie umiejętności właściwego i skutecznego komunikowania się w nowych mediach.

Metody dydaktyczne: wykład informacyjny, wykład problemowy, wykład konwersatoryjny obserwacja bezpośrednia, obserwacja pośrednia, pogadanka, prezentacja multimedialna (MS PowerPoint).

Treści programowe:

1. Pragmatyka komunikacji w nowych mediach

2. Komunikowanie

3. Modele komunikacyjne

4. Pragmatyka komunikacji wizualnej

5. Pragmatyka komunikacji językowej

5.a. Kontekst

5.b. Zachowania niewerbalne

5.c. Nadawca

5.d. Odbiorca

5.e. J. Austin i performatywy

5.f. Akty mowy

5.g. Teoria reguł konwersacji implikatur i grzeczności konwersatoryjnej

6. Specyfika komunikacji w nowych mediach

7. Bezpieczna komunikacja w nowych mediach wobec dezinformacji i manipulacji

7.a. Krytyczne myślenie

7.b. Fact-checking

Austin J., Mówienie i poznanie, Warszawa 1993.

Bralczyk J., Perswazja i manipulacja językowa [w:] Dziennikarstwo i świat mediów, Z. Bauer, E. Chudziński (red.), Kraków 2000.

Dybalska R., Kępa-Figura D., Nowak P., Przemoc w języku mediów?, Lublin 2004.

Filipiak M., Homo Communicans. Wprowadzenie do teorii masowego komunikowania, Lublin 2003.

Granat A, , Recepcja mediów, t. 6: Badania nad odbiorem przekazów masowych w praktyce edukacji medialnej, seria Recepcja mediów pod red. B. Bonieckiej i A. Granat, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2019, ss. 333.

Grice H. P., Logika a konwersacja, [w:] Język w świetle nauki, B. Stanosz (red.), Warszawa 1980 lub „Przegląd Humanistyczny" 1977, nr 6.

Grzegorczykowa R., Problem funkcji języka i tekstu w świetle teorii aktów mowy, [w:] Funkcje języka i wypowiedzi, pod red. J. Bartmińskiego i R. Grzegorczykowej, „Język a kultura”, t. 4, Wrocław 1991.

Kalisz R., Pragmatyka językowa, Gdańsk 1993;

Krzyżanowski P., Nowak P. (red.), Manipulacja w języku, Lublin 2004.

Marcjanik M., Etykieta językowa, [w:] Współczesny język polski, J. Bartmiński (red.), Lublin 2001.

Searle J. P., Czym jest akt mowy?, „Pamiętnik Literacki” 1980, z. 2.

Zdunkiewicz D., Akty mowy, [w:] Współczesny język polski, J. Bartmiński (red.), Lublin 2001.

Zdunkiewicz D., Pojęcie implikatury w językoznawstwie – przegląd najważniejszych stanowisk, „Poradnik Językowy”, 1988, z. 9–10.

Zdunkiewicz D., Teoria implikatur Grice’a a język wartości, „Poradnik Językowy”, 1989, z. 8.

Absolwent zna i rozumie:

K_W01: w pogłębionym stopniu zjawiska i teorie z zakresu pragmatyki komunikacji w nowych mediach (P7U_W; P7S_WG)

K_W04: zasady poprawnego wnioskowania i analizowania zjawisk z zakresu pragmatyki komunikowania w nowych mediach (P7U_W; P7S_WG)

K_W06: uwarunkowania i dylematy funkcjonowania nowych mediów we współczesnym społeczeństwie (P7U_W; P7S_WG)

K_W07: główne tendencje rozwojowe dyscypliny nauki o komunikacji społecznej i mediach w zakresie nowych mediów (P7U_W; P7S_WG)

K_W07: fundamentalne dylematy współczesnej cywilizacji (prawda i fałsz; wiarygodność i niewiarygodność) związane z funkcjonowaniem nowych mediów (P7U_W; P7S_WK)

Absolwent potrafi:

K_U01: wykorzystywać posiadaną wiedzę do formułowania i rozwiązywania problemów z zakresu pragmatyki komunikacji w nowych mediach (P7U_U; P7S_UW)

K_U03: przystosować istniejące lub opracować nowe narzędzia w zakresie planowania i realizacji działań komunikacyjnych w przedsiębiorstwach (P7U_U; P7S_UW)

K_U06: komunikować się z różnymi kręgami odbiorców przy użyciu specjalistycznej terminologii oraz prowadzić debaty na tematy związane z problematyką nowych mediów (P7U_U; P7S_UK)

K_U09: rozwiązywać problemy poznawcze i praktyczne z zakresu pragmatyki komunikacji w nowych mediach (P7U_U; P7S_UW)

Absolwent jest gotów do:

K_K03: zdobywania i wykorzystywania posiadanej wiedzy z zakresu pragmatyki komunikacji w nowych mediach, jej krytycznej oceny oraz uznawania znaczenia tejże wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych (P7U_K; P7S_KR, P7S_KO).