Polityczne public relations

- Godziny realizowane z udziałem prowadzącego:

Konwersatorium: 30 godzin

Konsultacje indywidualne 1godzina

- Czas poświęcony na pracę indywidualną:

Przygotowanie do zajęć, studiowanie literatury przedmiotu: 44 godzin

Przygotowania się do zaliczeń: 15 godzin

- Łączna liczba godzin: 90 godzin

Konwersatorium: prezentacja zaliczeniowa (praca zaliczeniowa), aktywność – W01, W02, W03, U01, U02, U03, K01, K02, K03

1. Zajęcia organizacyjne

2. Istota politycznego public relations

3. Geneza i modele doradztwa politycznego

4. Rozwój doradztwa politycznego – na świecie i w Polsce

5. Profesjonalizacja komunikowania politycznego (casus wyborów w 2015/2020 roku)

6. Kategoria zawodowych komunikatorów - praca w sztabie

7. Współpraca z dziennikarzami – pragmatyzm komunikacyjny polityków

8. Pseudowydarzenia polityczne

9. Spin doctoring – aspekty etyczne w pracy doradcy politycznego

9-10. Doradztwo polityczne a kultura popularna

11. Wykorzystanie technik i metod public relations przez instytucje polityczne - doradztwo w okresie niewyborczym

12-13. Szare eminencje polityki – sylwetki znanych doradców politycznych (studia przypadku)

14-15. Strategie kreowania wizerunku osób publicznych i organizacja profesjonalnego otoczenia partii (studia przypadku)

Literatura:

Annusewicz O., Polityczne public relations, "Studia politologiczne", 2005, t. IX, s. 222-251.

Barbaro N., Dojść do głosu : radykalnie praktyczny przewodnik po kampanii wyborczej, Kraków 2005

Biskup B., Doradca polityczny. Skuteczny komunikator czy hochsztapler?, [w:] A. Kasińska-Metryka, R. Wiszniowski, (red), Kryzys marketingu politycznego, Toruń 2013, s.150-162.

Biskup B., Rozwój doradztwa politycznego w Polsce, [w:] Churska-Nowak K., Dobroczyński S. (red.), Profesjonalizacja i mediatyzacja kampanii politycznych w Polsce, Poznań 2011, s. 91-106.

Brodzińska-Mirowska B., Marketing międzywyborczy w teorii i praktyce. Przypadek Platformy Obywatelskiej, Toruń 2013.

Dobek-Ostrowska B., Rola konsultantow politycznych w kampaniach wyborczych, [w:] Gierula M. (red.), Władza. Media. Polityka, Katowice 2006

Dobek-Ostrowska B., Konsultanci polityczni jako nowy typ aktora na profesjonalnym rynku wyborczym, [w:] Kolczyński M. (red.) Marketing polityczny: założenia teoretyczne, reguły działania, praktyka kampanijna, Katowice 2005

Dombrowicz K. jr. , Czarny Public Relations – brutalna kampania czy profesjonalizacja rynku wyborczego? [w:] Jeziński M. (red.), Marketing polityczny. W poszukiwaniu strategii wyborczego sukcesu, Toruń 2004, s. 152-166.

Kolanko M., Game changer. Za kulisami polityki, Poznań 2022

Kolczyński M., Newralgiczne obszary doradztwa politycznego, Rocznik Nauk Społecznych, Tom 6, nr 1, 2014, s. 21-37.

Łaszyn A., Media i ty. Jak zarządzać kontaktem osobistym z dziennikarzem, Warszawa 2015

Maguś W., Wizerunki polityków w cieniu zdarzeń nadzwyczajnych. Kampania wyborcza na urząd Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w 2010 roku, Lublin 2014

Maguś W., Prezydenckie prawybory w Platformie Obywatelskiej jako przykład politycznego show, „Środkowoeuropejskie Studia Polityczne”, nr 2/2012, s. 223-235.

Maguś W., Obraz doradców politycznych w filmach fabularnych, „e-Politikon", nr 18/2016, s. 211-233;

Maguś W., Logika mediów a pragmatyzm polityków [w:] W. Furman, P. Kuca, D. Szczepański (red.), Media w kampaniach wyborczych, Rzeszów 2016, s. 38-49;

Maguś W., Spin doctoring – kontrowersje wokół zagadnienia [w:] M. Drożdż (red.), Media w dialogu - mury czy mosty, Tarnów 2015, s. 379-394;

Maguś W., Seriale political fiction jako źródło wiedzy o polityce [w:] I. Hofman, D. Kępa-Figura (red.), Współczesne media. Medialny obraz świata, Tom 1. Zagadnienia teoretyczne, Lublin 2015, s. 235-249;

W. Maguś, Profesjonalizacja komunikowania politycznego - analiza wyborów Prezydenta RP w 2015 roku [w:] M. Kolczyński (red.), Polskie wybory 2014-2015. Kontekst krajowy i międzynarodowy - przebieg rywalizacji - konsekwencje polityczne, Tom 1, Katowice 2017, s. 82-102;

Podobas I., Public relations jako narzędzie kreowania wizerunku partii politycznych, Warszawa 2011

Peszyński W. Polskie doradztwo wyborcze na drodze amerykanizacji, Rocznik Nauk Społecznych, Tom 6, nr 1, 2014, s. 39-56.

Sokołowski M., Szalkiewicz W.K., Inżynierowie społeczni i technologie zdobywania władzy, Toruń 2017

Swint K., Szare eminencje. Prawdziwi władcy drugiego planu, Warszawa 2013.

Współczesne zagadnienia marketingu politycznego i public relations, W. Maguś, M. Adamik-Szysiak (red.), Lublin 2013

Zaręba A., Rynek doradztwa politycznego w III RP, Rocznik Nauk Społecznych, Tom 6, nr 1, 2014, s. 57-75.

Filmy:

The Candidate (Kandydat), reż. Michael Ritchie; Power (Żądza władzy), reż. Stanley Lumet; Gracze reż. Ryszard Bugajski; Wag the dog (Fakty i akty), reż. Barry Levinson; Primary Colors (Barwy kampanii); reż. Mike Nichols; Spinning Boris (Projekt Jelcyn), reż. Roger Spottiswoode; The Ides of March (Idy marcowe), reż. George Clooney; Game Change (Zmiana w grze), reż. Jay Roach; Our brand is crisis (Kryzys to nasz pomysł), reż. David Gordon Green; Irresistible (Cynicy i praktycy), reż. Jon Steward.

Seriale: The West Wing (1999-2006) , House of Cards (2013-2018), Borgen (2010-2013, 2022), Ekipa (2007), Ranczo (2006-2016), Wotum nieufności (2022)

Dokumentalne: Sztuka uwodzenia, Lords of the spin, The War Room, Jak to się robi, Władcy marionetek, Our brand is crisis, Get Me Roger Stone, Emmanuel Macron: Behind the Rise, ...

Dodatkowa literatura:

Drzycimski A. (red.), Komunikatorzy, Warszawa-Bydgoszcz 2000

Majewski M., Reszka M., Daleko od Wawelu, Warszawa 2010

Majewski M., Reszka M., Daleko od miłości, Warszawa 2010

Mistewicz E., Karnowski M., Anatomia władzy, Warszawa 2010

Westen D., Mózg polityczny, Poznań 2014

Anglojęzyczne:

Dulio D. A., For Better or Worse? How Political Consultants Are Changing Elections in the United States, New York 2004

Johnson D. W., No Place for Amateurs. How Political Consultants are Reshaping American Democracy, New York 2001

Johnson D. W., Political Consultants and American Elections. Hired to Fight, Hired to Win, Third edition, New York 2016

Johnson D. W., Democracy for Hire: A History of American Political Consulting, New York 2016

Sheingate A., Building a business of politics: The rise of political consulting and the transformation of American democracy, Oxford 2016.

W01 - ma wiedzę dotyczącą ewolucji politycznego public relations K_W03, K_W04

W02 - zna typy konsultantów politycznych K_W18

W03 - zna i rozumie podstawowe zasady związane z pracą konsultantów politycznych K_W18, K_W19

U01 - potrafi dokonać krytycznej analizy przekazów przygotowanych przez doradców politycznych K_U02, K_U03, K_U08, K_U10

U02 - potrafi identyfikować pseudowydarzenie polityczne K_U03

U03 - potrafi zastosować w praktyce zdobytą wiedzę K_U04, K_U08, K_U12

K01 - przyjmuje krytyczną postawę wobec przekazów konstruowanych przez doradców politycznych K_K11

K02 - wykazuje otwartość na nowe kanały komunikacji K_K06

K03 - ma świadomość norm etycznych niezbędnych w pracy doradców politycznych K_K07, K_K09