seminarium magisterskie

Posiadanie tytułu zawodowego licencjata.

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu (trzy semestry) 2 + 2 + 5 = 9

Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego 3

Liczba punktów ECTS za godziny niekontaktowe 6

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego): 95

Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie np. konsultacji (liczba godzin w semestrach): 0 + 0 + 5 = 5

Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zajęć dydaktycznych (liczba godzin w semestrach): 30 + 30 + 30 = 90

Godziny niekontaktowe (praca własna studenta): 175

Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych (liczba godzin w semestrach): 10 + 10 + 0 = 20

Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu (liczba godzin w semestrach): 20 + 10 + 25 = 55

Pisanie pracy magisterskiej: 0 + 10 + 90 = 100

Weryfikacja przedmiotowych efektów kształcenia bazuje na realizacji skorelowanych z nimi etapów postępowania badawczego. Są to kolejno:

• prezentacja problemu badawczego

• prezentacja wyników kwerendy bibliograficznej

• prezentacja założeń metodologicznych pracy

• prezentacja proponowanego tytułu pracy

• prezentacja struktury pracy

• prezentacja efektów kwerendy źródłowej

• prezentacja kolejnych fragmentów pracy

• przedłożenie pracy promotorowi

• dyskusja na forum seminarium o wartości pracy

• przyjęcie pracy przez promotora

Seminaria magisterskie realizowane są w cyklu 3 semestralnym, każdy po 30 godz., łączny wymiar 90 godz., począwszy od semestru II, a skończywszy na semestrze IV. Każdy semestr zaliczany jest na ocenę, przy czym zróżnicowanie i skala ocen uzależnione są od zakresu realizacji efektów kształcenia, a więc poziomu zaawansowania kolejnych etapów postępowania badawczego w poszczególnych semestrach.

Celem zasadniczym seminariów magisterskich jest, na poziomie studiów II stopnia, inspirowanie zainteresowań naukowych studentów, wdrażanie ich do pracy badawczej oraz doskonalenie warsztatu badawczego. W szczególności służą one do realizacji przyjętych kierunkowych efektów kształcenia w zakresie wiedzy, umiejętności oraz kompetencji społecznych. Są swoistym weryfikatorem realizacji przyjętych efektów kształcenia.

I tak w semestrze II seminarzysta powinien dokonać wyboru problemu badawczego oraz potrafić ten wybór uzasadnić, odwołując się do swojej kwerendy bibliograficznej oraz analizy najważniejszych źródeł w wybranym zakresie. W ramach semestru III seminarzysta powinien kontynuować kwerendy bibliograficzne i źródłowe połączone z ich opracowywaniem, przygotować i zaprezentować koncepcję/plan oraz propozycję tytułu swojej pracy dyplomowej. Semestr III kończy zatwierdzenie tytułu pracy magisterskiej przez Radę Wydziału. W ramach semestru IV seminarzysta, w oparciu o kolejne pogłębione kwerendy oraz opracowywanie źródeł, powinien napisać pracę magisterską zgodnie z przyjętą jej koncepcją/planem, zaprezentować jej fragmenty na forum seminarium, uwzględnić uwagi promotora i seminarzystów. Semestr IV kończy przyjęcie pracy magisterskiej przez promotora.

Istotą seminariów magisterskich jest realizacja kolejnych etapów postępowania badawczego, na poziomie właściwym dla studiów II stopnia. Ich finałem jest przyjęcie pracy magisterskiej przez promotora. Te etapy to:

Semestr I:

• określenie istoty i specyfiki pracy magisterskiej;

• określenie przedmiotu i celu badań;

• wybór problemu badawczego;

• kwerenda bibliograficzna (sporządzenie fiszek bibliograficznych);

• wstępne zapoznanie się z treścią podstawowych źródeł;

Semestr II:

• sformułowanie pytań badawczych oraz tez/hipotez roboczych;

• przygotowanie koncepcji/planu pracy;

• sprecyzowanie tytułu pracy od strony merytorycznej, chronologicznej, geograficznej i gramatycznej;

• zatwierdzenie tytułu pracy magisterskiej

• wybór metod badawczych;

• opracowywanie źródeł;

Semestr III:

• opracowanie i pisanie poszczególnych części pracy magisterskiej;

• sformułowanie wniosków i prognoz;

• prezentacja tekstu;

• przyjęcie pracy magisterskiej przez promotora.

Wykaz literatury:

Dobór literatury zależy od wybranej przez seminarzystę problematyki.

Pietraś M. Przestrzeń badawcza nauki o stosunkach międzynarodowych, "Politeja" 2015, nr, 4,vol. 36, s. 65-97

M. Pietraś, Analiza polityki zagranicznej w nauce o stosunkach międzynarodowych, w: E. Haliżak (red.), Badanie polityki zagranicznej państwa, Warszawa 2018, s. 165-213

Babbie E.R., Podstawy badań społecznych, Warszawa 2008.

Bereźnicki F., Praca dyplomowa na studiach I i II stopnia z nauk społecznych, Kraków 2010.

Buksiński T., Interpretacja źródeł historycznych pisanych, Warszawa–Poznań 1992.

Buttolph Johnson J., Reynolds H.T., Mycoff J.D., Metody badawcze w naukach politycznych, Warszawa 2010.

Nowak S., Metodologia badań społecznych, Warszawa 2007.

Pawlak M., Serczyk J., Podstawy badań historycznych, Bydgoszcz 1994.

Pułło A., Prace magisterskie i licencjackie, Warszawa 2000.

Teorie i metody w naukach politycznych, red. D. Marsh, G. Stoker, Kraków 2006.

Zenderowski R., Jak pisać i obronić? Wskazówki metodologiczne, Warszawa 2007.

R. Jackson, G. Sorensen, Wprowadzenie do stosunków międzynarodowych. Teorie i kierunki badawcze, Kraków 2006;

M. Sułek, Metody i techniki badań stosunków międzynarodowych,

Warszaw 2004;

Buttolph Johnson J., Reynolds H. T., Mycoff J. D., Metody badawcze w naukach politycznych, Warszawa 2010;

Creswell J.W., Projektowanie badań naukowych. Metody jakościowe, ilościowe i mieszane, Kraków 2013;

J. Kukułka, Wstęp do nauki o stosunkach międzynarodowych, Warszawa 2003;

Wykaz literatury uzupełniającej:

Boć J., Jak pisać pracę magisterską, Kolonia – Wrocław 1998;

Wójcicki W., Prace i egzaminy dyplomowe. Regulaminy, standardy, wskazówki, Warszawa 2006.

K. Kwaśniewska, Jak pisać prace dyplomowe? Wskazówki praktyczne, Bydgoszcz 2007.

J. Boć, (J. Miodek), Jak pisać pracę magisterską, Wrocław 2009.

T. Bisewski, Jak pisać prace naukowe. Poradnik dla studentów, Rumia 2010.

P. Dziekański, A. Pawlik, Przewodnik dla studentów. Jak pisać pracę dyplomową? Kielce 2013.

R. Zenderowski, Technika pisania prac magisterskich i licencjackich, Warszawa 2012.

Wójcicki W., Prace i egzaminy dyplomowe. Regulaminy, standardy, wskazówki, Warszawa 2006.

W1 – Ma pogłębioną wiedzę na temat specyfiki nauki o stosunkach międzynarodowych jako subdyscypliny naukowej oraz jej miejscu w systemie nauk społecznych oraz powiązań z innymi dyscyplinami – K_W01

W2 – Zna w zakresie pogłębionym metody i paradygmaty badania stosunków międzynarodowych – K_W02

W3 – Ma pogłębioną wiedzę w zakresie warsztatu badacza stosunków międzynarodowych, w tym etapów postępowania badawczego – K_W03

U1 – Potrafi w sposób pogłębiony rozpoznawać miejsce oraz rolę i znaczenie naukowej refleksji nad stosunkami międzynarodowymi – K_U01, K_U02

U2 – Potrafi w sposób pogłębiony kreować tematykę badawczą, weryfikować źródła, konstruować prace badawcze, analizować wybrane zagadnienia, wnioskować oraz prognozować – K_U02, K_U06

U3 – Potrafi w sposób pogłębiony wykorzystywać zdobyte umiejętności do realizacji celów badawczych – K_U05, K_U06

K1 – Jest przygotowany do krytycznej recepcji stanu badań w zakresie nauk o stosunkach międzynarodowych – K_K01, K_K02

K2 – Ma świadomość licznych uwarunkowań badań naukowych – K_K01, K_K02

K3 – Ma świadomość konieczności kształcenia ustawicznego oraz ochrony własności intelektualnej – K_K01, K_K02