Wystąpienia publiczne

Brak

Efekty kształcenia będą weryfikowane w trakcie praktycznych wystąpień publicznych, realizowanych przez Doktorantów w trakcie zajęć, a także w trakcie ćwiczeń autoprezentacyjnych nagrywanych za zgodą Uczestników. Finalnym efektem pracy będzie przygotowanie wystąpienia konferencyjnego na temat powiązany z obszarem badań Doktorantów i zaprezentowany w formie symulacji konferencji naukowej z dyskusją.

Zadaniem kursu jest zapoznanie studentów z podstawowymi zasadami retoryki, mechanizmami perswazji, argumentacji i manipulacji oraz środkami i figurami retorycznymi. Studenci zdobywają sprawności w zakresie przygotowania i skutecznego wykorzystywania sposobów i technik perswazyjnych, zapoznają się ze sposobami manipulacyjnego oddziaływania na odbiorców (we wszelkich formach komunikowania społecznego), z teorią i praktycznymi możliwościami wykorzystania sposobów rozumowania i dowodzenia, z technikami wystąpień publicznych.

W trakcie ćwiczeń studenci uczą się, jak prawidłowo dobierać techniki, środki i figury retoryczne w zależności od tematu wypowiedzi, czasu, miejsca i audytorium retorycznego. Ważnym elementem zajęć będzie także przygotowanie wystąpień i prezentacji przed kamerą.

1. Arystoteles: Retoryka. Poetyka. Warszawa 1988

2. Iłowiecki M.: Krzywe zwierciadło. O manipulacji w mediach. Lublin 2003

3. Kochan M.: Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach. Kraków 2005

4. Korolko Mirosław, Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1998, 1990.

5. Kuziak M.: Jak mówić, rozmawiać, przemawiać? Kraków

6. Obremski K.: Retoryka dla studentów historii, polityki i dziennikarstwa. Toruń 2004.

7. Perelman Ch.: Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja. Warszawa 2004

8. Puzynina J.: Język wartości. Warszawa 1992

9. Retoryka. Red. M. Barłowska, A. Budzyńska-Daca, P. Wilczek, Warszawa 2008

10. Rusinek M., Załazińska A.: Retoryka podręczna. Kraków 2005

11. Schopenhauer A.: Erystyka, czyli sztuka prowadzenia sporów. Warszawa 1983

12. Szymanek K.: Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny. Warszawa 2001

13. Szymanek K., Wieczorek K.A., Wójcik A.S.: Sztuka argumentacji. Ćwiczenia w badaniu argumentów. Warszawa 2003

14. Tokarz M.: Argumentacja, Perswazja. Manipulacja. Wykłady z teorii komunikacji. Gdańsk 2006

15. Ziomek J.: Retoryka opisowa. Wrocław 1990

1. Opanowanie postawy mówcy

2. Doskonalenie własnej mowy ciała oraz kontaktu wzrokowego

3. Rozpoznawanie rodzajów retorycznych oraz dóbr środków im właściwych

4. Formułowanie stosowanej argumentacji w zakresie patos, logos i etos

5. Odkrywanie potrzeb audytoriów, pogłębianie umiejętności przełączania kodów komunikacyjnych.

6.Poznanie i umiejętne stosowanie werbalnych i niewerbalnych środków komunikacji i perswazji oraz chwytów retorycznych.

7.Opanowanie organizacji tekstu pisanego i mówionego .

8.Zaznajomienie z etyką mówienia (wypowiedzi), w tym przede wszystkim stosownością, skutecznością, uczciwością, etykietą językową.

9.Sprawne i skuteczne uczestniczenie w dialogu, dyskusji i negocjacjach.

10. Doskonalenie w prezentacji przemówień planowanych oraz improwizowanych.

11. Doskonalenie umiejętności wystąpień z prezentacją multimedialną.

12. Doskonalenie umiejętności wystąpień publicznych przed kamerą.