Immunomodulacja - metody oceny in vitro

Zaliczony kurs z podstaw immunologii oraz hodowli komórek zwierzęcych.

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego):

Laboratorium 15 godz.

Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego: 15

Godziny niekontaktowe (praca własna studenta):

Studiowanie literatury 5 godz.

Przygotowanie do ćwiczeń i kolokwiów 5 godz.

Łączna liczba godzin niekontaktowych: 10

Sumaryczna liczba godzin dla przedmiotu: 25

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu: 1

Laboratorium - bieżące monitorowanie poprawności wykonania ćwiczenia (W1-2, U1 - 3, K1-2), kolokwium końcowe pisemne (W1-2, U1-2, K1-2)

Zajęcia mają na celu zapoznanie studenta z możliwościami modulowania aktywności układu immunologicznego, co jest istotne w różnych stanach chorobowych czy po przeszczepach narządów. Student będzie mógł się nauczyć podstawowych technik wykorzystywanych do kompleksowej oceny in vitro produktów biotechnologicznych jako immunomodulatorów.

Ćwiczenia obejmują następujące zagadnienia: Pojęcie immunomodulacji. Immunostymulacja i immunosupresja – zapotrzebowanie w medycynie. Leki immunosupresyjne i preparaty immunostymulujące. Ocena aktywności immunomodulującej nowo pozyskiwanych naturalnych preparatów: określanie nietoksycznego stężenia biopreparatu; wyprowadzanie kultury ludzkich makrofagów z linii komórkowej monocytów jako modelu do oceny potencjału immunomodulującego preparatów in vitro; aktywacja makrofagów ludzkich nietoksycznymi stężeniami biopreparatu; zbieranie i opracowywanie próbek z hodowli makrofagów do określania poziomu cytokin metodą ELISA lub poziomu wolnych rodników tlenowych (ROS) metodą DCF z wykorzystaniem cytometrii przepływowej (w zależności od dostępności materiałów).

Paduch, R. Praktikum z hodowli komórek i tkanek, Wydawnictwo UMCS, Lublin, 2019

J. Gołąb, M. Jakóbisiak, W. Lasek, T. Stokłosa, Immunologia, PWN, Warszawa, wydania od roku 2009 do 2017.

W. Ptak, M. Ptak, M. Szczepanik, Podstawy immunologii, PZWL, Warszawa 2017.

I. Roitt, J. Brostoff. Immunologia. PZWL, Warszawa, 2000.

Wiedza:

W1. Absolwent posiada wiedzę w zakresie podstaw immunomodulacji naturalnej i wywołanej interwencją medyczną K_W02

W2. Absolwent posiada wiedzę w zakresie podstawowych technik stosowanych do oceny aktywności immunomodulującej nowych produktów biotechnologicznych. K_W06, K_W07

Umiejętności:

U1. Absolwent posługuje się poprawnie terminologią i wiedzą z zakresu immunomodulacji K_U01

U2. Absolwent posługuje się podstawowymi technikami stosowanymi w badaniach aktywności immunomodulującej in vitro oraz potrafi zinterpretować i obliczyć wyniki z przeprowadzonych doświadczeń K_U03, K_U05

U3. Absolwent potrafi zachować zasady bezpieczeństwa i współpracować w grupie w trakcie realizacji zadań w laboratorium K_U04, K_U10

Kompetencje:

K1. Absolwent uznaje znaczenie wiedzy z zakresu immunomodulacji dla możliwości zastosowania rozwiązań biotechnologicznych w medycynie K_K02

K2. Absolwent krytycznie ocenia wiedzę własną w zakresie technik immunomodulacji i widzi potrzebę zdobywania nowych informacji w tej dziedzinie w celu pogłębiania własnych kompetencji K_K01