Technologia i techniki rzeźbiarskie

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	C-RRA.I2-TTRz
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu:	Technologia i techniki rzeźbiarskie
Jednostka:	Wydział Chemii
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Wymagania wstępne:	Wymagane jest posiadanie podstawowych umiejętności z zakresu kształtowania przestrzennego form.
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS:	Laboratorium 45 Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego 45 Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego 1,5 Studiowanie literatury 15 Przygotowanie się do laboratorium 15 Przygotowanie się do zaliczenia 15 Łączna liczba godzin nie kontaktowych 45 Liczba punktów ECTS za godziny nie kontaktowe 1,5 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu 3
Sposób weryfikacji efektów kształcenia:	Sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach pierwszego stopnia zatwierdzonych na podstawie Uchwały Senatu UMCS UCHWAŁA Nr XXIV–8.4/17 z dnia 28 czerwca 2017 r. tj. od cyklu kształcenia 2017/2018 Podstawą weryfikacji efektów kształcenia jest ocena pracy w trakcie realizacji zadań technologicznych oraz prezentacja zrealizowanych ćwiczeń. W1, U1-U3 laboratorium - weryfikacja efektów kształcenia na podstawie zrealizowanych ćwiczeń przedstawionych na zaliczenie.
Pełny opis:	Doświadczenie różnorodności i bogactwa materii rzeźbiarskiej - poszerzenie znajomości materiałów i technik rzeźbiarskich. Ćwiczenie umiejętności postrzegania relacji pomiędzy naturą a układem brył i kierunków w przestrzeni, skierowanie myślenia w kierunku abstrakcyjnego pojmowania brył i ich wzajemnych relacji w przestrzeni. Poszukiwanie inspiracji w kierunkach i stylach z dziejów sztuki -przetwarzanie zaczerpniętych elementów. Wykonanie zadań w różnych technikach rzeźbiarskich.
Literatura:	Literatura: Kotkowska-Bareja H.: Polska rzeźba współczesna. Warszawa 1974 Kotula A., Krakowski P.: Rzeźba współczesna. Warszawa Rollo May, Odwaga tworzenia- wyd. REBIS- Poznań 1994 Josep Maria T.Cami, Sztuka rzeźbienia w drewnie -wyd. ARKADY Joaqim Chavarria, Wielka księga ceramiki-wyd.GALAKTYKA1996 Michał Domański, Poczet wielkich rzeźbiarzy -wyd. NASZA KSIĘGARNIA1996 Pravoslav Rada Techniki ceramiki artystycznej-wyd.WaiF,W-wa1993
Efekty uczenia się:	Na podstawie Uchwały Senatu UMCS UCHWAŁA Nr XXIV–8.4/17 z dnia 28 czerwca 2017 r. tj. od cyklu kształcenia 2017/2018 WIEDZA W1 Student, który zaliczył moduł, ma wiedzę z zakresu tworzyw, materiałów, narzędzi i technik stosowanych w rzeźbie UMIEJĘTNOŚCI U1 opracowuje propozycje form rzeźbiarskich z zastosowaniem różnych materiałów i tworzyw U2 identyfikuje rzeczywiste oczekiwania użytkowników oraz precyzuje właściwości techniczne projektowanych obiektów U3 wykorzystuje różne sposoby realizacji rzeźbiarskich w obrębie wybranych technik: glina, żywice, kamień, drewno, spawanie, odlewy

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.