Aktywizacja spoleczna osób trwale niepełnosprawnych

Podstawowa wiedza o społeczeństwie, socjologii społeczności lokalnej i ekonomii społecznej. Student musi się wykazać zainteresowaniem sytuacją osób z niepełnosprawnością w życiu społecznym, aktywnym otwarciem na osoby z niepełnosprawności i chęcią tworzenia warunków do otwarcia przestrzeni publicznej na możliwość pełnego uczestnictwa i zaangażowania się w nią osób z niepełnosprawnością.

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego)

Konwersatorium: 30

Konsultacje: 2

Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego: 32

Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego: 0,75

Godziny nie kontaktowe (praca własna studenta)

Studiowanie literatury: 20

Przygotowanie się do zaliczenia: 20

Łączna liczba godzin nie kontaktowych: 40

Liczba punktów ECTS za godziny nie kontaktowe: 1,25

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu: 2

• aktywność na zajęciach

• praca w grupach/parach

• korzystanie z konsultacji - bezpośrednich i on-line

• praca zaliczeniowa dotycząca opisu sytuacji osób z niepełnosprawnością w konkretnym powiecie

1. Podstawowe pojęcia, i hasła - utrwalenie treści z poprzedniego etapu kształcenia.

2. Podstawowe zasady życia społecznego – ich znaczenie dla podmiotowości osób z niepełnosprawnością w życiu społecznym

3. Model integracyjny (ewolucja podejścia do osób z niepełnosprawnością)

4. Metody aktywizacji społecznej

5. Polityka społeczna wobec osób niepełnosprawnych

6. Organizacje pozarządowe i współpraca lokalna na rzecz aktywizacji społecznej i zawodowej osób z niepełnosprawnością

7. Powiatowa Społeczna Rada ds. Osób Niepełnosprawnych i Powiatowego Programu Działań na Rzecz Osób Niepełnosprawnych

8. Wdrażanie i monitorowanie Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych ONZ w Polsce

9. Całościowe Planowanie Życia (Whole Life Planning) jako metoda aktywnego udziału osób trwale niepełnosprawnych w kształtowaniu sfery publicznej

10. Wsparcie rodziny z osobą trwale niepełnosprawną (warunki powodzenia)

11. Kompetencje osób umacniających osobę trwale niepełnosprawną

12. Kategoria poczucia jakości życia jako zmienna pomagająca w określeniu celu, zakresu i sposobu świadczonej pomocy

13. Podejście systemowe do wyrównania poziomego i pionowego podejmowanych działań

14. Integracja usług na przykładzie Centrum Usług Społecznych (zadania; sposób utworzenia i zasady działania; organizacja centrum; zasady realizowania usług społecznych, organizowanie społeczności)

Literatura podstawowa:

Gąciarz B., Między deklaracjami równego traktowania a realiami wykluczenia. Polityka wobec niepełnosprawności jako przejaw dysfunkcji sfery publicznej, „Studia Socjologiczne” 2017, 4 (227), 95-118.

Juros A.. Aktywizacja społeczna osób trwale niepełnosprawnych, W: E. Rutkowska (red.), Rehabilitacja i pielęgnowanie osób niepełnosprawnych, PZWL Wydawnictwo Lekarskie Sp. z o.o., Warszawa 2018, 174 – 199.

Juros A.: Zasada pomocniczości – wspieranie działań samopomocowych i samoorganizacyjnych. W: Od pomocy do samopomocy (red. P. Jordan). Centrum Wspierania Aktywności Lokalnej CAL, Warszawa 2003.

Kubicki P., Polityka publiczna wobec osób z niepełnosprawnością, Oficyna Wydawnicza SGH, Warszawa 2017. (https://cor.sgh.waw.pl/bitstream/handle/20.500.12182/627/Polityka_publiczna_wobec_osob_z_niepelnosprawnosciami.pdf?sequence=60&isAllowed=y)

Ostrowska A., Niepełnosprawni w społeczeństwie 1993–2013, Wydawnictwo IFiS PAN, Warszawa 2015.

Zakrzewska-Manterys E., Niedbalski J. (red.): Samodzielni – zaradni – niezależni, Ludzie niepełnosprawni w systemie polityki, pracy i edukacji. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2016.

Literatura uzupełniająca:

Gąciarz B., A Ostrowska A., Pańków W., Integracja społeczna i aktywizacja zawodowa osób niepełnosprawnych zamieszkałych w małych miastach i na terenach wiejskich: uwarunkowania sukcesów i niepowodzeń, IFiS PAN, Warszawa 2008 (http://www.um.stargard.pl/strony/ssp-publikacje-integracja-spoleczna.pdf)

Gąciarz B., Rudnicki S. (red.): Polscy niepełnosprawni – od kompleksowej diagnozy do nowego modelu polityki społecznej. Wydawnictwa AGH, Kraków 2014.

Grewiński M., Karwacki A. (red.), Innowacyjna polityka społeczna, Wyd. Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. J. Korczaka w Warszawie, Warszawa 2015.

Grewiński M., Karwacki A. (red.), Strategie w polityce społecznej, Mazowieckie Centrum Polityki Społecznej, 2014.

Juros A., Biały A., Niemiecki i polski model zatrudniania osób z niepełnosprawnością, „Roczniki Teologiczne”, 2018 Vol 65, No 1, z. 1 „Praca Socjalna”, 55-90.

Juros A., Biały, Polityka Unii Europejskiej na rzecz poprawy sytuacji osób z niepełnosprawnościami w obszarze zatrudnienia, „Roczniki Teologiczne”, 2017 Vol 64, No 1 (2017), z. 1 „Praca Socjalna”, 5-24.

Juros A.: Znaczenie przedsiębiorczości społecznej w organizowaniu społeczności lokalnych: nowe drogi świadczenia usług społecznych. W: Współczesne wyzwania i metody pracy socjalnej (red. W. Szymczak). TN KUL Lublin 2009.

Karwacki A., Kaźmierczak M., Rymsza M., Reintegracja. Aktywna polityka społeczna w praktyce, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 2014.

Kirenko J., Płaszczyzny i metody oceny niepełnosprawności, Rehabilitacja i pielęgnowanie osób niepełnosprawnych pod redakcją naukową dr hab. Elżbiety Rutkowskiej, PZWL Wydawnictwo Lekarskie Sp. z o.o., Warszawa 2018, 18–47.

Kubicki P., Polityka publiczna wobec niepełnosprawności-propozycje perspektyw teoretycznych, „Studia z Polityki Publicznej”, 2015, 4, 9-28.

Otrębski W., Niepełnosprawność – wybrane problemy i definicje , Rehabilitacja i pielęgnowanie osób niepełnosprawnych pod redakcją naukową dr hab. Elżbiety Rutkowskiej, PZWL Wydawnictwo Lekarskie Sp. z o.o., Warszawa 2018, 1- 7.

Schalocka R. L., Verdugo M. A., Quality of life as a change agent, International Public Health Journal, 2014, 6(2),105-117.

Sochańska-Kawiecka M., Makowska-Belta E., Milczarek D. i wsp., Włączający system edukacji i rynku pracy – rekomendacje dla polityki publicznej. Raport końcowy. Instytut Badań Edukacyjnych, Warszawa 2015 (https://wserp.ibe.edu.pl/wp-content/uploads/2014/02/WSERP_Streszczenie.pdf).

Wódz K., Kowalczyk B. (red.), Organizowanie społeczności. Modele i strategie działania, Wyd. Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich, Warszawa 2014.

WIEDZA

1. Student posiada wiedzę o istocie, zadaniach, podmiotach i narzędziach polityki społecznej na poziomie lokalnym, krajowym i międzynarodowym. Posiada podstawową wiedzę z obszaru zabezpieczenia społecznego w Polsce i Europie. K_W14++ H2P_W02

2. Student posiada wiedzę z zakresu współczesnych modeli polityki społecznej i modelach tworzenia zabezpieczenia społecznego, w tym organizowania pomocy społecznej i pracy socjalnej. K_W15+++H2P_W02, S2P_W09

UMIEJĘTNOŚCI

3. Student posiada umiejętność pozyskiwania środków i zarządzania nimi. K_U05+ H2P_U03, H2P_U04, H2P_U10, S2P_U02

4. Potrafi przygotować innowacyjne rozwiązania, szczególnie w obszarze reintegracji społecznej . K_U12+++ H2P_U09, S2P_U06, S2P_U07

5. Potrafi tworzyć współpracę międzysektorową. K_U13+++ S2P_U06 KOMPETENCJE

6. Student posiada świadomość podnoszenia kwalifikacji zawodowych. K_K01++ S2P_K01

7. Student potrafi organizować zespół i ma świadomość współpracy w grupie. K_K02+++ S2P_K02