Socjotechnika (P)
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | F-S.64 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Socjotechnika (P) |
Jednostka: | Zakład Socjologii Kultury i Wychowania |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Podstawowa wiedza o życiu społecznym wyniesiona ze szkoły ponadgimnazjalnej Podstawowa wiedza w zakresie socjologii zdobyta w trakcie studiów Umiejętność korzystania z różnych źródeł i wyszukiwania informacji Umiejętność pracy samodzielnej i pracy w grupie Umiejętność jasnej i zrozumiałej prezentacji posiadanej wiedzy |
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS: | Godziny realizowane z udziałem nauczycieli: (godziny kontaktowe przewidziane w planie studiów, godziny konsultacji indywidualnych): 30,0 Czas poświęcony na pracę indywidualną studenta potrzebny do zaliczenia przedmiotu: przygotowanie notatek, pisanie prac, czytanie literatury, itp.: 30,0 Czas wymagany do przygotowania się i do uczestnictwa w procesie oceniania (np. w egzaminach): 30,0 Suma: 90,0 (1 punkt ECTS odpowiada 30 godzinom pracy studenta) |
Sposób weryfikacji efektów kształcenia: | Praca zaliczeniowa Prezentacja Aktywność Obecność |
Pełny opis: |
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawami socjotechniki, ze szczególnym uwzględnieniem współczesnego jej rozumienia. Studenci zapoznają się z problematyką wpływu i sterowania społecznego, analizując konkretne przykłady działań socjotechnicznych. Konwersatoryjny (praktyczny) charakter zajęć, stworzy możliwość podjęcia próby przekształcania wiedzy o charakterze akademickim w wiedzę użyteczną na potrzeby praktyki. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: R. B. Cialdini, Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, Gdańsk 2014 E. Aronson, Człowiek istota społeczna, Warszawa 2011 Literatura dodatkowa: M. Karwat, Podstawy socjotechniki dla politologów, polityków i nie tylko, Warszawa 2014 J. Kossecki, Jak sterować społeczeństwem, Warszawa 1984 J. Kubin, J. Kwaśniewski (red.), Socjotechnika. Kontrowersje, rozwój, perspektywy, Warszawa 2000 N. Machiavelli, Książę, Warszawa 2003 M. K. Mlicki, Socjotechnika. Zagadnienia etyczne i prakseologiczne, Wrocław 1997 R. Paradowski, P. Załęcki (red.), Kulturowe instrumentarium panowania, Toruń 2002 P. Pawełczyk (red.), Dwa oblicza socjotechniki, Poznań 2006 A. Podgórecki, Zasady socjotechniki, Warszawa 1966 A. Podgórecki (red.), Socjotechnika. Praktyczne zastosowania socjologii, Warszawa 1968 A. Podgórecki (red.), Socjotechnika. Jak oddziaływać skutecznie?, Warszawa 1970 A. Podgórecki (red.), Socjotechnika. Style działania, Warszawa 1972 A. Podgórecki, Socjotechnika. Funkcjonalność i dysfunkcjonalność instytucji, Warszawa 1974 G. Rogala, O skutecznym wywieraniu wpływu, Warszawa 2007 W. Stelmach, Socjologia i socjotechnika kierowania, Warszawa 2014 |
Efekty uczenia się: |
Student ma podstawową wiedzę na temat socjotechnicznych aspektów życia społecznego Student ma ogólną wiedzę na temat norm i reguł funkcjonowania społeczeństwa, potrafi opisywać i analizować je w kontekście idei intencjonalnego kreowania rzeczywistości społecznej Student posiada umiejętność diagnozowania procesów i zjawisk społecznych w oparciu o wiedzę z zakresu socjotechniki Student potrafi analizować konkretne problemy i proponuje odpowiednie ich rozwiązania Student jest przygotowany do uczestnictwa w przygotowaniu działań |
Praktyki zawodowe: |
- |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.