Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Kierunki współczesnych badań językoznawczych

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: H-KWBJ-RO.JF-2S.1
Kod Erasmus / ISCED: (brak danych) / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Kierunki współczesnych badań językoznawczych
Jednostka: Wydział Humanistyczny
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: (brak danych)
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS:

Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS:

Godziny realizowane z udziałem nauczyciela akademickiego:

Wykład 15 h

Konsultacje indywidualne 1 h

Godziny niekontaktowe (praca własna studenta)

Przygotowanie do zajęć 7 h

Przygotowanie do zaliczenia 7 h

(w tym studiowanie literatury przedmiotu 10 h)

Sposób weryfikacji efektów kształcenia:

kolokwium zaliczeniowe – W01, W02, W03, W04, U01, U02, K01, K02, K03;

Pełny opis:

Wykład ma na celu zapoznanie studentów z najważniejszymi kierunkami dwudziestowiecznych badań językoznawczych i szkół badawczych; zapoznanie z podstawowymi modelami językoznawczymi; przygotowanie do analizy i oceny różnych postaw metodologicznych w zakresie językoznawstwa.

Literatura:

1. Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, red. K. Polański, Wrocław, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995.

2. Fisiak J., Wstęp do współczesnych teorii lingwistycznych, Warszawa 1985.

3. Lachur C., Zarys językoznawstwa ogólnego, Opole 2004.

4. Paveau M.-A., Sarfati G.-E., 2003, Les grandes théories de la linguistique. De la grammaire comparée à la pragmatique, Paris, Armand Colin 2003, [tłum. polskie:] Paveau M.-A., Sarfati G.-E., Wielkie teorie językoznawcze. Od językoznawstwa historyczno-porównawczego do pragmatyki, tłum. Iwona Piechnik, Kraków, FLAIR 2009.

Efekty uczenia się:

Wiedza:

W01- student ma pogłębioną i rozszerzoną wiedzę ogólną w zakresie językoznawstwa;

W02 - ma pogłębioną wiedzę o powiązaniach językoznawstwa z innymi dziedzinami nauk humanistycznych;

W03 - zna współczesne szkoły badawcze i dokonania naukowe odnoszące się do wybranej problematyki z zakresu językoznawstwa;

W04 - zna i rozumie zaawansowane metody analizy i interpretacji właściwe dla tradycji, teorii i szkół badawczych w obrębie językoznawstwa;

Umiejętności:

U01 - ma pogłębione umiejętności badawcze (analiza prac innych autorów, synteza poglądów, dobór metod i narzędzi badawczych, opracowanie i prezentacja wyników), umożliwiające oryginalne rozwiązywanie złożonych problemów z zakresu językoznawstwa;

U02 - porównuje różne koncepcje teoretyczne, uwzględniające nowe osiągnięcia dotyczące badań nad językiem;

Kompetencje społeczne:

K01 - ma świadomość poziomu swojej wiedzy oraz konieczności jej ustawicznego, samodzielnego pogłębiania, inspirując innych do podobnych działań w tym zakresie;

K02 - jest przygotowany do samodzielnego pogłębiania i aktualizowania swojej wiedzy z zakresu studiowanych dyscyplin naukowych;

K03 – jest przygotowany do wykorzystania zdobytej wiedzy do rozstrzygania dylematów pojawiających się w pracy zawodowej;

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
kontakt deklaracja dostępności mapa serwisu USOSweb 7.1.2.0