Nauki pomocnicze historii nowożytnej i najnowszej oraz archiwistyki

- Godziny realizowane z udziałem nauczyciela akademickiego:

Wykład: 15h

Konsultacje indywidualne: 15h

- Godziny niekontaktowe (praca własna studenta)

Przygotowanie do zajęć: 30h

Przygotowanie do zaliczeń: 30h

Studiowanie literatury przedmiotu: 30h

Razem: 120h = 4 ECTS

W02. W09. W20.

wykład: zaliczenie, obecność

U14. U19. U23.

konwersatorium: kolokwium, referat

K09. K11

aktywność

Nauki pomocnicze historii obejmują swoim zakresem szereg wyspecjalizowanych dziedzin umożliwiających lepsze zrozumienie danych historycznych. Ze względu na rozległość i złożoność tego zespołu na zajęciach realizowane są tematy z wybranych dyscyplin, szczególnie: genealogii, geografii historycznej, chronologii, heraldyki, sfragistyki, paleografii i dyplomatyki. Przedstawienie poszczególnych dyscyplin wiąże się z wprowadzaniem różnych kategorii świadectw historycznych, wraz z metodami ich krytyki, co stanowi nieodzowny element warsztatu w badaniach nad każdą epoką historyczną.

I. Ihnatowicz, Nauki pomocnicze historii XIX i XX wieku, Warszawa 1990

I. Ihnatowicz, A. Biernat, Vademecum do badań nad historią XIX i XX wieku, Warszawa 2003.

St. Nawrocki, Rozwój form kancelaryjnych na ziemiach polskich od średniowiecza do XX w. Poznań 1998

J. Szymański,Nauki pomocnicze historii, Warszawa 2004

B. Włodarski, Chronologia polska, Warszawa 2007

WIEDZA:

W02. zna terminologię nauk o dokumencie na poziomie rozszerzonym oraz ma uporządkowaną, pogłębioną wiedzę, obejmującą teorię i metodologię z zakresu nauk o dokumencie

W09. ma szczegółową wiedzę o współczesnych dokonaniach, ośrodkach i szkołach badawczych nauk o dokumencie i archiwum oraz o powiązaniach z naukami historycznymi ponieważ zna i rozumie zaawansowane metody analizy, interpretacji, wartościowania i problematyzowania źródeł historycznych

W20. ma pogłębioną wiedzę o kompleksowej naturze języka i historycznej zmienności jego znaczeń

UMIEJĘTNOŚCI:

U14. potrafi przeprowadzić krytyczną analizę i interpretację różnych źródeł historycznych, stosując oryginalne podejścia, uwzględniające nowe osiągnięcia humanistyki, w celu określenia ich wartości źródłowej, znaczeń, oddziaływania społecznego, miejsca w procesie historyczno-kulturowym

U19. posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o wytworach kultury na podstawie wiedzy o dokumentach i archiwaliach oraz doświadczenia zarządzania nimi

U23. posiada pogłębioną umiejętność przygotowania różnych prac pisemnych w języku polskim i języku obcym uznawanym za podstawowy dla nauk o dokumencie i archiwum

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

K09. prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu archiwisty i aktywnie uczestniczy w działaniach na rzecz zachowania spuścizny archiwalnej regionu, kraju, Europy

K11. rozumie korzyści i potrzebę odczytywania i inwentaryzacji źródeł pisanych