Teorie akwizycji

Znajomość języka niemieckiego na poziomie C1

Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie np. konsultacji zdalnej (łączna ilość godzin w semestrze): 5

Godziny kontaktowe z prowadzącym zajęcia realizowane w formie zdalnej zajęć dydaktycznych (łączna ilośc godzin w semestrze): 30,0

Przygotowanie się studenta do zajęć dydaktycznych (łączna ilość godzin w semestrze): 15

Przygotowanie się studenta do zaliczenia (łączna ilość godzin w semestrze): 20

Studiowanie przez studenta literatury przedmiotu (łączna ilość godzin w semestrze): 20

K_W01, K_W02, K_W03, K_U01, K_U02 K_U3.

Aktywny udział w zajęciach, referaty pisemne, znajomość zagadnienień

Zaliczenie i egzamin pisemny na ocenę

5,0 - znakomita wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

4,5 - bardzo dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

4,0 - dobra wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

3,5 - zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale ze znacznymi niedociągnięciami

3, 0 - zadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne, ale z licznymi błędami

2,0 - niezadawalająca wiedza, umiejętności i kompetencje personalne i społeczne

Zasadniczym celem kursu jest pogłębienie przez studentów problematyki dotyczącej natury procesu akwizycji języka w ogóle, w tym języka obcego w szczególności z uwzględnieniem perspektyw różnych paradygmatów badawczych. Rdzeń wykładu stanowią zagadnienia dotyczące istoty procesu akwizycji języka, jego biogenetycznego i społecznego uwarunkowania, prawidłowości i zasad rządzących przebiegiem tego procesu, jak też możliwości i granice dydaktycznych oddziaływań. Studenci poznają ogólne cele i założenia psycholingwistycznych teorii akwizycji języka pierwszego, drugiego/obcego, istotę relacji między akwizycją języka a procesem uczenia się. Szczegółowo dyskutowany będzie problem znaczenia czynników endogennych, językowych i społecznych warunkujących optymalny przebieg, tempo i skuteczność procesu akwizycji języka.

Ahrenholz, B., Grommes, P. (Hrsg.) (2014), Zweitspracherwerb im Jugendalter. Berlin: De Gruyter.

Ahrenholz,, B., Rost-Roth, M. (Hrsg.)(2021), Ein Blick zurück nach vorn: Frühe deutsche Forschung zu Zweitspracherwerb, Migration, Mehrsprachigkeit und zweitsprachbezogener Sprachdidaktik sowie ...heute (DaZ-Forschung, Band 25, Berlin/New York: De Gruyter.

Ballis, A., Hodaie, N. (Hrsg.) (2019), Perspektiven auf Mehrsprachigkeit. Individuum – Bildung – Gesellschaft. Berlin/Boston: de Gruyter.

Bickes, H. Pauli, U. (2009), Erst- und Zweitspracherwerb. Paderborn: Fik.

Böttger, H., Sambanis, M. (2021), Sprachen lernen in der Pubertät. 2., aktual. und überarb. Aufl. Tübingen: Narr Francke Attempto.

Butzkamm, W. & Butzkamm, J. (2008), Wie Kinder sprechen lernen. Kindliche Entwicklung und Sprachlichkeit des Menschen. Tübingen, Basel: Francke.

Edmondson, W./House, J. (2006), Einführung in die Sprachlehrforschung. Stuttgart: UTB für Wissenschaft.

Esterl, U., Saxalber, A.(Hrsg.) (2020), Spracherwerb und Sprachenlernen. Innsbruck: Studien Verlag.

Diehl, E./Christen, H./Leuenberger, S., et al. (2000), Grammatikunterricht – Alles für der Katz? Untersuchungen zum Zweitsprachenerwerb Deutsch. Tübingen: Narr.

Dietrich, R. (2007), Psycholinguistik. Stuttgart, Weimar: Metzler.

Dietrich, R./ Weissenborn, J. (2008), Erwerbsprozesse im Erstsprachenerwerb und Zeitsprachenerwerb, in: B. Ahrenholz et al. (Hrsg.), Empirische Forschung und Theoriebildung, Frankfurt am Main: Peter Lang, S. 217-226.

Dietrich, R. & Gerwien, J.( 2017), Psycholinguistik. Ein Lehrbuch. 3. Aufl. Stuttgart: Metzler.

Dittmann, J., (2020), (4. Aufl.), Der Spracherwerb des Kindes. Verlauf und Störungen. München: Beck.

Höhle, B. (2010), Psycholinguistik. Berlin: Akademie-Verlag.

Hufeisen, N., Neuner, G. (Hrsg.) (2003), Mehrsprachigkeitskonzept – Tertiärsprachenlernen –. Deutsch nach Englisch. Strasbourg: Council of Europe Publishing

Hufeisen, B. / Riemer, C. (2010), Spracherwerb und Sprachenlernen. In: Krumm, H.-J. /Fandrych, Ch./ Hufeisen, B. / Riemer, C. (Hg.): Deutsch als Fremd- und Zweitsprache. Ein internationales Handbuch. Berlin/New York: de Gruyter, Bd.1, S. 738–753.

Kauschke, Ch., (2012), Kindlicher Spracherwerb im Deutschen. Walter de Gruyter, Berlin/Boston.

Klann-Delius, G. (1999/2016, 3. Aufl.): Spracherwerb. Stuttgart, Weimar: Metzler.

Klein, W. (1989), Sprechen lernen - das Selbstverständlichste von der Welt.

Einleitung, Zeitschrift für Literaturwissenschaft und Linguistik, 19:73, S.7-17.

[https://pure.mpg.de/rest/items/item_68459_5/component/file_68460/content]

Klein, W. (ed.)(1995), Zweitspracherwerb. Metzler: Stuttgart.

Klein, W. (2000), Prozesse des Zweitspracherwerbs. In: H. Grimm (ed.), Enzyklopädie der Psychologie, 3, Göttingen: Hogrefe, S. 538-570.

[http://www.mpi.nl/world/materials/publications/Klein/139_2000]

Klein, W. (2001), Typen und Konzepte des Spracherwerbs. In: L. Götze, G. Helbig, G. Henrici & H.-J. Krumm (eds.), Deutsch als Fremdsprache, 1, 604-616. Berlin: de Gruyter.

List, G., (2011), Spracherwerb und die Ausbildung kognitiver und sozialer Kompetenzen. WiFF Expertisen, Band 11, 3. überarbeitete Auflage. München.

Meisel, J. M. (2007). Mehrsprachigkeit in der frühen Kindheit: Zur Rolle des Alters beiErwerbsbeginn. In: T. Anstatt (Hrsg.), Mehrsprachigkeit bei Kindern und Erwachsenen: Erwerb – Formen – Förderung (S. 93–114). Tübingen: Narr.

Oksaar, E. (2003), Zweitspracherwerb: Wege zur Mehrsprachigkeit und zur interkulturellen Verständigung. Stuttgart: W. Kohlhammer Verlag.

Popper, Karl ( 2005), Logik der Forschung. Gesammelte Werke in deutscher Sprache, Hrsg. H. Keuth, Bd. 3. Tübingen: Mohr Siebeck.

Roche, J. (2020), Fremdsprachenerwerb Fremdsprachendidaktik. 4., überarb. und erw. Aufl. Stuttgart: UTB.

Rohmann, H./Karin Aguado, K. (2009), Der Spracherwerb: Das Erlernen von Sprache. In: H. M. Müller (Hrsg.), Arbeitsbuch Linguistik, 2. Auflage. Paderborn: Schöningh.

Sadownik, B. (1997), Glottodidiaktische und psycholinguistische Aspekte des Fremdsprachenerwerbs: Lernerperspektive. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Sadownik, B. (1999), Implikationen der Zweitspracherwerbsforschung für die Glottodidaktik. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Szagun, G. (2007), Das Wunder des Spracherwerbs. So lernt Ihr Kind sprechen. Weinheim, Basel: Beltz, 29-43.

Tracy, R.(2000), Sprache und Sprachentwicklung: Was wird erworben? In: Grimm, H., Sprachentwicklung. Enzyklopädie der Psychologie C, III, 3. Göttingen: Hogrefe Verlag für Psychologie, 3-39.

Tracy, R. (2007), Wie die Kinder Sprachen lernen. Tübingen: Narr Francke

Wendt, M. (2000), Konstruktion statt Instruktion. Frankfurt: Peter Lang,

Wode, H. (2000), Psycholinguistik. Lehr- und Lernbarkeit der Sprachen. München: Hueber.

K_W01: zna podstawowe terminy z zakresu akwizycji języka (H1P_W03)

K_W02: ma uporządkowaną podstawową wiedzę z zakresu akwizycji języka zorientowaną na zastosowanie praktyczne w sferze działalności zawodowej (H1P_W01, H1P_W02)

K_W06: zna i rozumie podstawowe metody analizy i interpretacji różnych wytworów kultury, właściwych dla tradycji, teorii i szkół badawczych z zakresu psycholingwistyki, zorientowane na zastosowanie praktyczne w sferze działalności zawodowej (H1P_W07)

K_U02: swobodnie operuje podstawowymi pojęciami w języku niemieckim, właściwymi dla psycholingwistyki i glottodydaktyki (H1P_U11, H1P_U14)

K_U08: argumentuje z wykorzystaniem poglądów innych autorów oraz formułuje wnioski (K_U08; H1P_U10)

K_U09: konstruuje rozbudowane wypowiedzi ustne w formie indywidualnej prezentacji i/lub udziału w dyskusji w języku niemieckim oraz języku polskim, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, także różnych źródeł (H1P_U11, H1P_U13)

K_U10: posiada umiejętność produkcji i percepcji tekstów zróżnicowanych stylistycznie i funkcjonalnie w języku pisanym, z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych, także różnych źródeł (H1P_U11, H1P_U12)

K_U12: przeprowadza krytyczną analizę i interpretację różnych rodzajów tekstów i wytworów kultury materialnej, stosując oryginalne podejścia, uwzględniające nowe osiągnięcia w zakresie psycholingwistyki, semantyki i pragmatyki, w celu określenia ich znaczeń, oddziaływania społecznego, miejsca w procesie historyczno-kulturowym oraz ich wykorzystania w pracy zawodowej (H1P_U01, H1P_U02, H1P_U09)

K_U13: posiada pogłębione umiejętności badawcze obejmujące analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, dobór metod i konstruowanie narzędzi badawczych, opracowanie i prezentację wyników, pozwalające na rozwiązywanie także nietypowych zadań/problemów (H1P_U05, H1P_U06)

K_U22: posługuje się pogłębioną wiedzą teoretyczną z zakresu psycholingwistyki, semantyki i pragmatyki do argumentowania własnych poglądów lub poglądów innych autorów, do formułowania wniosków oraz tworzenia syntetycznych podsumowań (H1P_U01, H1P_U10)

K_K02: rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego (H1P_K01)

K_K05: ma świadomość odpowiedzialności za kształtowanie pracy własnej i jej skutków w oddziaływaniu na innych członków społeczeństwa (H1P_K04)