Wykład monograficzny I-II

Egzamin pisemny

Wykład dotyczy procesów neolityzacji i eneolityzacji ziem polskich. Prezentację sposobów adaptacji naddunajskich wzorców kulturowych do środowiska południowopolskich wyżyn lessowych rozpoczyna omówienie modelu osadnictwa kultury ceramiki wstęgowej rytej i dynamiki rozwoju tego ugrupowania w poszczególnych rejonach osadniczych: relacje centrum – peryferie. Następnie rozpatrywany jest problem zmiany kulturowej związany ze schyłkiem rozwoju tej kultury i pojawieniem się młodszych jednostek naddunajskich. Dyskutowane są różne koncepcje badawcze dotyczące problemu hiatus – czy kontynuacja. Prezentacja modeli społeczno-gospodarczych ugrupowań postwstęgowych (młodszych naddunajskich). Na etapie eneolitu omawiane są różnice między wzorcami bałkańsko-naddunajskimi, a pojawiającym się na wyżynach lessowych wzorcem niżowym w postaci kultury pucharów lejkowatych.

A. Kulczycka-Leciejewiczowa, Rozdział I. Pierwsze społeczeństwa rolnicze na ziemiach polskich, kultury kręgu naddunajskiego. W: Prahistoria Ziem Polskich, t. 2 Neolit. Wrocław 1979, 19-164.

J. Kamieńska i J. K. Kozłowski: Entwicklung und Gliederung der Lengyel- und Polgar-Kulturgruppen in Poland. Kraków 1990.

J. Kruk, S. Milisauskas, Rozwój i upadek społeczeństw rolniczych neolitu. Kraków 1999.

S. Kadrow, A. Zakościelna, An Outline of the Evolution of Danubian Cultures in Małopolska and Western Ukraine. Baltic-Pontic Studies vol. 9, Poznań 2000, s. 187-255.

M. Kaczanowska (red.), Dziedzictwo cywilizacji naddunajskich. Małopolska na przełomie epok kamienia i miedzi. Kraków 2006.

A. Czekaj-Zastawny (red.), Obrządek pogrzebowy kultur pochodzenia naddunajskiego w neolicie Polski południowo-wschodniej (5600/5500 – 2900 BC). Kraków 2009 [2010].

A. Czekaj-Zastawny, Chapter 1: The first farmers from the south – Linear Pottery culture. In: P. Włodarczak ed.: The Past societies 2. Warszawa 2017, 21-62.

S. Kadrow, Chapter 2: The Danubian world and the dawn of the metal ages. In: P. Włodarczak ed.: The Past societies 2. Warszawa 2017, 63-106.

S. K. Kozłowski, M. Nowak, I przyszli ludzie zza gór wysokich. Ziemie polskie od VI do IV tysiąclecia BC. Rzeszów 2019.

M. Furmanek (red.), Pierwsi rolnicy i hodowcy na Śląsku. Dialog interdyscyplinarny. Wrocław 2019.

WIEDZA: ABSOLWENT ZNA I ROZUMIE

K_W01 - w stopniu pogłębionym specyfikę przedmiotową i metodologiczną oraz główne tendencje rozwojowe archeologii, jak również specyfikę innych dyscyplin humanistycznych oraz współpracujących z archeologią (ścisłych i przyrodniczych), zna terminologię związaną ze wskazanymi obszarami wiedzy;

K_W04 - pogłębioną problematykę z zakresu archeologii Polski w kontekście Europy i pozostałych obszarów Starego Świata;

K_W06 - w stopniu pogłębionym historyczną zmienność dziejów kultury ludzkiej w kontekście dylematów współczesnej cywilizacji.

UMIEJĘTNOŚCI: ABSOLWENT POTRAFI

K_U01 - samodzielnie formułować i analizować problemy badawcze z zakresu archeologii oraz innowacyjnie dobierać metody i narzędzia ich rozwiązywania, z wykorzystaniem nowej wiedzy, także z innych dziedzin oraz zaawansowanych technik informacyjno-komunikacyjnych, formułować i weryfikować hipotezy;

K_U02 - właściwie dobierać źródła, przeprowadzić krytyczną analizę prac innych autorów, syntezę różnych idei i poglądów, opracowywać i prezentować wyniki pozwalające na rozwiązywanie także nietypowych zadań/problemów w obrębie studiowanej dyscypliny;

K_U06 - samodzielnie permanentnie planować i realizować rozwój własny i innych osób dzięki kompetencjom międzykulturowym nabytym podczas studiów.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE: ABSOLWENT JEST GOTÓW DO:

K_K01 - tworzenia i rozwijania wzorów właściwego postępowania w środowisku pracy i życia, krytycznej oceny odbieranych treści oraz uznawania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych;

K_K02 - aktywnego i odpowiedzialnego uczestnictwa w życiu naukowym i kulturalnym, korzystania z jego różnorodnych form oraz z opinii ekspertów w przypadku trudności z samodzielnym rozwiązaniem problemu.