Metody komputerowe w astrofizyce

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	MFI-F-MKA-LS-2/2
Kod Erasmus / ISCED:	13.701 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0533) Fizyka Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Metody komputerowe w astrofizyce
Jednostka:	Zakład Teorii Jądra Atomu
Grupy:
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Wymagania wstępne:	- podstawy analizy matematycznej
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS:	Wykład 15 Konsultacje 5 Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego 35 Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego 2 Godziny nie kontaktowe (praca własna studenta) Przygotowanie się do laboratorium 10 Przygotowanie do egzaminu 10 Łączna liczba godzin nie kontaktowych: 20 Liczba punktów ECTS za godziny nie kontaktowe: 1 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu 3
Sposób weryfikacji efektów kształcenia:	- Kolokwia - Prace domowe
Pełny opis:	Cząstkowe równania różniczkowe w astrofizyce Równanie adwekcji Proste schematy różnic skończonych Błędy numeryczne - równania zmodyfikowane Analiza stabilności von Neumanna Metody typu Godunowa Schematy Laxa-Wendroffa i Laxa-Friedrichsa Eksperymenty numeryczne dla równania adwekcji Charakterystyki dla równania adwekcji Problem Riemanna Eksperymenty numeryczne dla równania falowego Fale akustyczne w atmosferze - równanie Kleina-Gordona
Literatura:	LeVeque R., Finite Volume Methods for Hyperbolic Problems, Cambridge University Press, Cambridge 2002 LeVeque R., Mihalas, D., Dorfi, E., Mueller, E., Computational Methods for Astrophysical Fluid Flow, 27th Saas-Fee Advanced Course Lecture Notes, Edited by O. Steiner and A. Gautschy, Springer-Verlag, 1998 Toro E.F., Riemann Solvers and Numerical Methods for Fluid Dynamics: A Practical Introduction, Springer 2009 Murawski K., Analytical and numerical methods for wave propagation in fluids, World Scientific, Singapore 2002 Materiały dostępne w internecie
Efekty uczenia się:	wiedza W1: Student ma ogólną wiedzę w zakresie algorytmów numerycznych - K_W05 umiejętności U1: Student ma umiejętność tworzenia i analizowania algorytmów - K_U03 kompetencje społeczne K1: Student potrafi precyzyjnie formułować pytania, służące pogłębieniu własnego zrozumienia danego tematu - K_K02

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.