Ceramiki i kompozyty
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | MFI-FT-CiK-LS-3/3 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Ceramiki i kompozyty |
Jednostka: | Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki |
Grupy: | |
Strona przedmiotu: | http://www.umcs.pl |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Znajomość podstaw chemii ogólnej, nieorganicznej, organicznej, fizycznej i analitycznej. |
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS: | Wykład 15 Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego: 15 Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego: 1/2 Studiowanie literatury 5 Przygotowanie się do zaliczenia 10 Łączna liczba godzin nie kontaktowych: 15 Liczba punktów ECTS za godziny nie kontaktowe: 1/2 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu: 1 |
Sposób weryfikacji efektów kształcenia: | Sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach pierwszego stopnia zatwierdzonych na podstawie Uchwały Nr XXII –39.8/12 Senatu Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie z dnia 25 kwietnia 2012 r. dla cyklu kształcenia rozpoczętego w 2015/2016, 2016/2017 W1 Wykład – test zaliczeniowy K1 Wykład – test zaliczeniowy Sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach pierwszego stopnia zatwierdzonych na podstawie Uchwały Nr XXIV – 7.7/17 Senatu Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie z dnia 31 maja 2017 r. dla cyklu kształcenia rozpoczętego w 2017/2018, 2018/2019 W1 Wykład – test zaliczeniowy K1 Wykład – test zaliczeniowy |
Pełny opis: |
Wykład obejmuje następujące zagadnienia: Ceramika - etymologia słowa, definicja. Historia ceramiki. Porcelana i metody jej produkcji, porcelit, fajans, kamionka. Podział tworzyw ceramicznych (ceramika tradycyjna i ceramika zaawansowana). Cechy charakterystyczne materiałów ceramicznych. Porównanie właściwości materiałów ceramicznych z metalami i polimerami. Metody otrzymywania syntetycznych proszków do wytwarzania zaawansowanych materiałów ceramicznych (mokra synteza proszków synteza proszków metodą zol-żel, metoda spalania w fazie gazowej i ciekłej, metoda karbotermiczna). Metody formowania i otrzymywania makroskopowych materiałów ceramicznych: prasowanie jednoosiowe i izostatyczne, wytłaczanie, odlewanie z mas lejnych, odlewanie z folii, odlewanie w obecności żelu (gel casting). Charakterystyka materiałów stosowanych w ceramice na przykładzie tlenku glinu. Metody oczyszczania boksytów. Ditlenek cyrkon. Stabilizowany ditlenek cyrkonu. Produkcja hartowanej ceramiki. Ceramika na bazie tlenków mieszanych. Zastosowanie ceramiki cyrkonowej. Materiały ogniotrwałe. Włókna ognioodporne z ditlenku cyrkonu. Powłoki termiczne. Elektrolity cyrkonowe. Produkcja wodoru. Ogniwa paliwowe. Elementy grzewcze pieca. Elektrody MHD (magnetohydrodynamiczne). Ceramika piezoelektryczna. Pigmenty ceramiczne. Cyrkonowe kamienie szlachetne. Zastosowanie ditlenku cyrkonu w katalizie heterogenicznej. Cyrkoniany berylowców. Krzemian cyrkonu. Tlenek berylu. Tlenek magnezu. Ditlenek hafnu. Ditlenek toru. Ditlenek uranu. Zastosowanie pierwiastków ziem rzadkich w ceramice. Ceramika ze złożonych tlenków zawierających pierwiastki ziem rzadkich Materiały ceramiczne charakteryzujące się dużą twardością. Węglik boru – B4C. Węglik krzemu – SiC. Właściwości SiC. Węgliki cyrkonu. Węglik hafnu. Węglik tytanu. Węglik niobu i węglik tantalu. Węglik wolframu. Azotki. Azotek boru. Azotek krzemu. Azotki metali przejściowych. Borki metali przejściowych. Krzemki metali przejściowych. Ceramiczne tworzywa porowate. Metody wytwarzania ceramicznych tworzyw porowatych. Zastosowanie ceramicznych tworzyw porowatych. Bioaktywne materiały ceramiczne. Synteza biomateriałów. Geopolimery. Nadprzewodniki ceramiczne wysokotemperaturowe. Wybrane zastosowania ceramiki konstrukcyjnej. Szkła (i emalie) jako tworzywa ceramiczne topione. Definicja szkła. Właściwości szkła. Budowa szkła. Szkło naturalne. Produkcja szkła. Klasyfikacja szkła. Kompozyty – definicja, budowa, podział, zastosowanie. Biokompozyty. Materiały hybrydowe - definicja, klasyfikacja. Techniki badawcze stosowane do charakteryzacji mikrostruktury i właściwości materiałów ceramicznych. |
Literatura: |
R. Pampuch, Wykłady o ceramice, Wydawnictwo AGH, Kraków 2013 R. Pampuch, Materiały ceramiczne, zarys nauki o materiałach nieorganiczno-niemetalicznych, PWN, Warszawa 1988 R. Pampuch, Współczesne materiały ceramiczne, Uczelniane Wydawnictwa Naukowo-Dydaktyczne, Kraków 2005 J. Raabe, E. Bobryk, Ceramika funkcjonalna, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1997 W. Charewicz, Pierwiastki ziem rzadkich, WNT, Warszawa 1990 L. Kolditz, Chemia nieorganiczna, część 1 i 2, PWN, Warszawa 1994 |
Efekty uczenia się: |
Na podstawie Uchwały Nr XXII –39.8/12 Senatu Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie z dnia 25 kwietnia 2012 r. dla cyklu kształcenia rozpoczętego w 2015/2016, 2016/2017 WIEDZA W1. posiada wiedzę o właściwościach chemicznych pierwiastków, wybranych cząsteczek i związków oraz reakcji chemicznych K_W11, K_Inz_W04 KOMPETENCJE SPOŁECZNE K1. rozumie potrzebę podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych K_K07, Inz_K01 Na podstawie Uchwały Nr XXIV – 7.7/17 Senatu Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie z dnia 31 maja 2017 r. dla cyklu kształcenia rozpoczętego w 2017/2018, 2018/2019 WIEDZA W1. posiada wiedzę o właściwościach chemicznych pierwiastków, wybranych cząsteczek i związków oraz reakcji chemicznych K_W08, K_Inz_W02 KOMPETENCJE SPOŁECZNE K1. rozumie potrzebę podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych K_K01 |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.