I Pracownia fizyczna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | MFI-FT-IPF-LS-2/1 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | I Pracownia fizyczna |
Jednostka: | Zakład Metod Jądrowych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | 1) Znajomość odpowiednich zagadnień fizycznych istotnych w wybranych doświadczeniach. 2) Zapoznanie się ze stosowanymi metodami pomiaru oraz kolejnością czynności w trakcie wykonywania poszczególnych doświadczeń. |
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS: | Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS dla cyklu kształcenia rozpoczętego w 2015/2016, 2016/2017 Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego) Laboratorium 45 Konsultacje 5 Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego: 50 Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego: 2 Godziny niekontaktowe (praca własna studenta) Przygotowanie się do wykonania doświadczeń 15 Studiowanie literatury w zakresie treści fizycznych 15 Przygotowanie raportów z wykonanych doświadczeń 30 Łączna liczba godzin niekontaktowych: 60 Liczba punktów ECTS za godziny niekontaktowe: 3 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu: 5 Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS dla cyklu kształcenia rozpoczętego w 2017/2018, 2018/2019 Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego) Laboratorium 45 Konsultacje 5 Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego: 50 Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego: 2 Godziny niekontaktowe (praca własna studenta) Przygotowanie się do wykonania doświadczeń 15 Studiowanie literatury w zakresie treści fizycznych 15 Przygotowanie raportów z wykonanych doświadczeń 30 Łączna liczba godzin niekontaktowych: 60 Liczba punktów ECTS za godziny niekontaktowe: 3 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu: 5 |
Sposób weryfikacji efektów kształcenia: | Sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach pierwszego stopnia zatwierdzonych na podstawie Uchwały Nr XXII –39.8/12 Senatu Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie z dnia 25 kwietnia 2012 r. dla cyklu kształcenia rozpoczętego w 2015/2016, 2016/2017 W1, W2 - kolokwia (kartkówki) W3 - ocena pisemnych sprawozdań U1, U2 - opis doświadczenia, analizy w trakcie konsultacji K1, K2 - obserwacja pracy w trakcie zajęć Sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach pierwszego stopnia zatwierdzonych na podstawie Uchwały Nr XXIV – 7.7/17 Senatu Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie z dnia 31 maja 2017 r. dla cyklu kształcenia rozpoczętego w 2017/2018, 2018/2019 W1, W2 - kolokwia (kartkówki) W3 - ocena pisemnych sprawozdań U1, U2 - opis doświadczenia, analizy w trakcie konsultacji K1, K2 - obserwacja pracy w trakcie zajęć |
Pełny opis: |
Zajęcia laboratoryjne polegające na wykonaniu (przez studenta bądź w zespole 2-osobowym) 10 doświadczeń z następujących dziedzin: mechanika i termodynamika, elektryczność i magnetyzm. optyka oraz elementy fizyki atomowej i kwantowej. Doświadczenia dają możliwość zapoznania się z podstawowymi metodami pomiarów różnych wielkości fizycznych. W niektórych z nich pomiary służą sprawdzeniu wybranego prawa fizycznego. Wykonane doświadczenia winny być opisane w postaci sprawozdania (raportu), którego elementem jest ocena niepewności przeprowadzonych pomiarów. Wykaz dostępnych doświadczeń: Sala 114. Mechanika i termodynamika. M1. Wyznaczanie gęstości powietrza. M2a. Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła matematycznego. M2b. Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą spadkownicy Atwooda M3. Sprawdzanie wzoru na okres drgań ciała na sprężynie. M4a. Wyznaczanie modułu skręcenia pręta metodą dynamiczną. M4b. Wyznaczanie momentu bezwładności brył. M5a. Wyznaczanie momentu bezwładności wahadła krzyżowego Oberbecka. M5b. Wyznaczanie zależności przyspieszenia kątowego od zmian momentu bezwładności. M6a. Sprawdzenie zasady zachowania pędu dla zderzenia sprężystego. M6b. Sprawdzenie zasady zachowania pędu dla zderzenia niesprężystego. M7a. Wyznaczanie szybkości kulki za pomocą wahadła balistycznego skrętnego. M7b. Wyznaczanie szybkości kulki za pomocą wahadła balistycznego i porównanie z wartością zmierzoną elektronicznie. M9a. Wyznaczanie współczynnika tarcia tocznego za pomocą wahadła wychylnego. M9b. Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego na podstawie pomiaru okresu drgań wahadła wychylnego. M10a. Wyznaczanie prędkości fali głosowej metodą rezonansu akustycznego. M10b. Wyznaczanie prędkości fali głosowej w ciałach stałych za pomocą rury Kundta. M11a. Pomiar zależności współczynnika lepkości od temperatury metodą przepływu przez rurkę kapilarną. M11b. Wyznaczanie współczynnika lepkości metodą wypływu cieczy z naczynia przez kapilarę. M11d. Wyznaczanie współczynnika lepkości metodą Stokesa. M12a. Pomiar napięcia powierzchniowego metodą kapilary. M12b. Pomiar napięcia powierzchniowego metodą pęcherzykową. M13. Wyznaczanie współczynnika rozszerzalności liniowej ciał stałych. M14c. Wyznaczanie ciepła właściwego ciał stałych metodą kalorymetryczną. M14d. Wyznaczanie ciepła właściwego cieczy z wykorzystaniem szeregowego i równoległego połączenia grzałek. M15. Wyznaczanie współczynnika Cp/CV dla powietrza. M16. Pomiar zależności temperatury wrzenia wody od ciśnienia i wyznaczanie ciepła parowania. M18. Wyznaczanie masy molowej metodą V. Mayera. Sala 101. Elektryczność i magnetyzm. E1. Wyznaczanie rozkładu potencjału dla elektrod różnych kształtów. E2a. Wyznaczanie oporu elektrycznego oraz oporu właściwego na podstawie prawa Ohma. E2b. Wyznaczanie oporu elektrycznego metodą mostka Wheatstone'a. E3a. Sprawdzenie prawa Ohma dla elektrolitu. E3b. Wyznaczanie równoważnika elektrochemicznego miedzi i wodoru oraz stałej Faradaya. E4. Pomiar siły elektromotorycznej ogniw metodą kompensacji. E5. Cechowanie termoogniwa i wyznaczenie generowanego napięcia. E6a. Wyznaczanie oporu elektrycznego diody. E6b. Wyznaczanie nachylenia charakterystyki i współczynnika wzmocnienia triody. E8a. Wyznaczanie pojemności kondensatora z przebiegu ładownia bądź rozładowania. E8b. Wyznaczanie pojemności kondensatora z parametrów generatora drgań piłowych. E9a. Wyznaczanie czułości lampy oscyloskopowej oraz pomiar przekładni transformatora. E9b. Cechowanie lampy oscyloskopowej i jego wykorzystanie do wyznaczania częstości drgań kamertonu. E10a. Wyznaczenia charakterystyki diody półprzewodnikowej. E10b. Sporządzanie charakterystyk tranzystora. E11. Pomiar indukcji magnetycznej w szczelinie elektromagnesu. E13 Sporządzenia krzywej rezonansowej dla obwodu RLC oraz wyznaczenia współczynnika indukcji własnej solenoidu. Sala 203. Optyka i fizyka atomowa. O1a. Wyznaczenie zdolności zbierającej soczewek z pomiaru odległości przedmiotu i obrazu od soczewki. O1b. Wyznaczenie zdolności zbierającej soczewek metodą Bessela. O2a. Cechowanie mikroskopu i pomiar małych przedmiotów. O3a.Pomiar współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu. O3b. Wyznaczenie współczynnika załamania światła za pomocą refraktometru Abbego. O4. Wyznaczenie długości fali światła za pomocą siatki dyfrakcyjnej. O5. Wykreślenie krzywej cechowania spektroskopu i pomiar długości fal wybranych linii widmowych. O6. Wyznaczenie kąta skręcenia płaszczyzny polaryzacji przez płytkę kwarcową, terpentynę i roztwór cukru. O7. Wyznaczenie stałej siatki dyfrakcyjnej za pomocą światła lasera He-Ne. K1. Wyznaczenia zależności natężenia prądu fotoelektrycznego od strumienia świetlnego oraz grubości warstwy pochłaniającej. K2. Pomiar względnego natężenia promieniowania za pomocą elektroskopu. K3. Badanie absorpcji promieniowania beta. K4. Wyznaczenie pracy wyjścia elektronu z wolframu. K5. Sporządzenie charakterystyki spektralnej i prądowo-napięciowej dla fotokomórki próżniowej i fotoopornika. K6b. Wyznaczenie długości fali promieniowania mikrofalowego z wykorzytsaniem fali stojącej. K7. Wyznaczenie stałej Plancka na podstawie zjawiska fotoelektrycznego. |
Literatura: |
Dowolne podręczniki fizyki ogólnej oraz skrypty z opisem doświadczeń: 1. W. Bulanda, M. Sowa, H. Murlak-Stachura, Ćwiczenia eksperymentalne z fizyki – Mechanika, termodynamika, fizyka molekularna, Wyd. UMCS, Lublin 2003. 2. Z. Wroński, Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki – Elektryczność, Wyd. UMCS, Lublin 2003. 3. J. Sielanko, M. Sowa, Ćwiczenia eksperymentalne z fizyki – Optyka i fizyka współczesna, Wyd. UMCS, Lublin 2002. |
Efekty uczenia się: |
Na podstawie Uchwały Nr XXII –39.8/12 Senatu Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie z dnia 25 kwietnia 2012 r. dla cyklu kształcenia rozpoczętego w 2015/2016, 2016/2017 WIEDZA W1. Zna wybrane pojęcia i prawa fizyczne istotne przy wykonywaniu całego wachlarza doświadczeń (K_W01). W2. Posiada wiedzę o standardowych metodach pomiaru różnych wielkości fizycznych (K_W05). W3. Ma wiedzę z zakresu metod obliczania niepewności pomiarowych (K_W06, K_Inz_W10) UMIEJĘTNOŚCI U1. Potrafi planować poszczególne etapy umiarkowanie złożonego eksperymentu oraz interpretować jego wyniki (K_U03). U2. Potrafi ocenić niepewność pomiaru bezpośredniego oraz ocenić niepewność pomiaru złożonego (K_U03, K_U10, K_Inz_U02) U3. Potrafi prezentować wynik pomiaru wraz z niepewnością. (K_U03, K_U04, K_Inz_U03) U4. Umie obsługiwać programy kalkulacyjne i obliczeniowe w stopniu niezbędnym do opracowania wyników pomiarów. (K_U04) KOMPETENCJE K1. Jest gotów do samodzielnego planowania i wykonywania pomiarów oraz interpretowania wyników, dba o staranność i rzetelność wykonania pomiaru.. (K_K01, K_K02, K_K05) K2. Podejmuje pracę samodzielną przy opracowaniu wyników oraz współpracuje w grupie przy ich analizie. (K_K04) Na podstawie Uchwały Nr XXIV – 7.7/17 Senatu Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie z dnia 31 maja 2017 r. dla cyklu kształcenia rozpoczętego w 2017/2018, 2018/2019 WIEDZA W1. Zna wybrane pojęcia i prawa fizyczne istotne przy wykonywaniu całego wachlarza doświadczeń (K_W01). W2. Posiada wiedzę o standardowych metodach pomiaru różnych wielkości fizycznych. (K_W05) W3. Ma wiedzę z zakresu metod obliczania niepewności pomiarowych (K_W02) UMIEJĘTNOŚCI U1. Potrafi planować poszczególne etapy umiarkowanie złożonego eksperymentu oraz interpretować ich wyniki. (K_U03) U2. Posiada umiejętność opisu przeprowadzonego eksperymentu, w tym przedstawienia wyników oraz oceny niepewności pomiarowych. (K_U02, K_Inz_U02) KOMPETENCJE K1. Jest gotów do samodzielnego planowania i wykonywania pomiarów oraz interpretowania wyników, dba o staranność i rzetelność wykonania pomiaru.. (K_K01) K2. Podejmuje pracę samodzielną przy opracowaniu wyników oraz współpracuje w grupie przy ich analizie. (K_K04) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.