Nowoczesne materiały i technologie

Zaliczony:

1. Kurs podstawowy fizyki

2. Fizyka fazy skondensowanej

Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS dla cyklu kształcenia rozpoczętego w , 2016/2017:

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego):

Wykład - 30

Konsultacje - 5.

Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego - 35

Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego - 1

Godziny nie kontaktowe (praca własna studenta):

Przygotowanie się do wykładu - 1

Studiowanie literatury - 5

Sporządzenie raportu (pracy zaliczeniowej) - 10

Łączna liczba godzin nie kontaktowych - 26

Liczba punktów ECTS za godziny nie kontaktowe -1

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu - 2

Sposób weryfikacji efektów kształcenia na studiach pierwszego stopnia zatwierdzonych na podstawie Uchwały Nr XXII –39.8/12 Senatu Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie z dnia 25 kwietnia 2012 r. dla cyklu kształcenia rozpoczętego w 2015/2016:

Samodzielne opracowanie "Raportu pisemnego",

Aktywność na wykładzie.

Celem wykładu jest zapoznanie słuchaczy z wybranymi metodami technologicznymi stosowanymi do otrzymywania nowych materiałów i niskowymiarowych struktur funkcjonalnych. W drugiej części wykład poświęcony jest podstawowym właściwościom nowych materiałów.

Wprowadzeniem do wykładu jest zaznajomienie studentów z terminologią procesów termodynamicznych istotnych z punktu widzenia technologii. Omówione są metody otrzymywania monokryształów materiałów, stanowiących podłoża dla dalszych procesów technologicznych. Tematyka technologiczna obejmuje zagadnienia związane z procesami epitaksji z wiązki molekularnej (MBE), transportu chemicznego (CVD i MOCVD) oraz z fazy ciekłej (LPE). Przedstawione są także metody otrzymywania nadprzewodników wysokotemperaturowych, grafenu, fullerenów oraz nanorurek. Ta część wykładu przybliża również techniki eksperymentalne stosowane do monitorowania procesów technologicznych.

W części dotyczącej właściwości nowoczesnych materiałów omówione są charakterystyczne cechy nadprzewodników wysokotemperaturowych, grafenu, fullerenów i ich związków, nanorurek, metalicznych i półprzewodnikowych układów niskowymiarowych oraz metamateriałów. Przedstawione zostaną również kryształy fotoniczne oraz charakterystyki struktur materiałów wykazujących gigantyczny magnetoopór. Omówione zostaną zastosowania oraz potencjalne zastosowania nowych materiałów

1. A. Oleś, Metody doświadczalne fizyki ciała stałego, WNT, 1998.

2. M. A. Herman, Heterozłącza półprzewodnikowe, PWN, 1987.

3. J. Żmija, Otrzymywanie monokryształów, PWN, 1998.

4. C. Kitel, Wstęp do fizyki ciała stałego, PWN, 1999.

5. R.W. Kelsall, I.W. Hamley, T. M.. Geoghegan, Nanotechnologie, PWN, 2008.

6. E. Regis ed. Nanotechnologia: narodziny nowej nauki, czyli Świat cząsteczka po cząsteczce, Prószyński i S-ka, 2001.

7. A. Huczko, Nanorurki węglowe, Bel Studio, 2004.

8. Z. Korczak, Materialy_NMiT_dod_2014.pdf

Na podstawie Uchwały Nr XXII –39.8/12 Senatu Uniwersytetu Marii Curie – Skłodowskiej w Lublinie z dnia 25 kwietnia 2012 r. dla cyklu kształcenia rozpoczętego w 2015/2016.

W: Zna w podstawowym stopniu założenia i osiągnięcia wiodących dziedzin fizyki współczesnej, modele teoretyczne oraz metody doświadczalne fizyki atomowej, jądrowej i fizyki ciała stałego; Posiada wiedzę o właściwościach chemicznych pierwiastków, wybranych cząsteczek i związków oraz

reakcjach chemicznych; Zna podstawowe metody, techniki, narzędziai materiały

stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich

związanych z technicznym zastosowaniem fizyki - KW05, KW_11, KW_15

U: Posiada umiejętności korzystania z naukowej literatury ftycznej w języku obcym, przygotowania prezentacji zjawisk fizyczny, technicznych i technologicznych - K_U05.

KIN: Zna podstawowe zasady budowy układów do wykonania eksperymentów fizycznych - K_Inz_W11