Historia formacji policyjnych

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego):

- wykład 15h

- ćwiczenia 15h

razem godzin kontaktowych - 30h

liczba punktów za godziny kontaktowe - 1 ECTS

Praca własna studenta:

przygotowanie do wykładów 20h

przygotowanie do ćwiczeń 20h

przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń 13h

przygotowanie do egzaminu 25h

łącznie liczba godzin pracy własnej studenta: 78h

liczba punktów za pracę własną studenta: 3 ECTS

łączna liczba godzin: 108h

łączna liczba punktów za zaliczenie przedmiotu: 4 ECTS

Ćwiczenia:

- bieżące przygotowanie do zajęć: W-1

- indywidualne i zespołowe prace etapowe: U-2, U-4

- indywidualna i zespołowa analiza tekstów źródłowych: U-1

- udział w dyskusji dydaktycznej: U-3

- zaliczenie ćwiczeń ustne lub pisemne: W-1, K-1

Wykład:

- egzamin ustny: W-1, K-1

Celem przedmiotu jest przekazanie uczestniczkom i uczestnikom wiedzy o historii europejskich formacji policyjnych wybranych państw Europy (Francji, Anglii, Niemiec, Austrii, Włoch, Holandii, Danii) oraz Polski, modelach organizacyjnych służb policyjnych, kształtowania się pojęcia policji oraz przemianach organizacyjnych formacji policyjnych.

Treści kształcenia rozdzielono między wykład i ćwiczenia. Na wykładzie omawiane są zagadnienia teoretyczne, w tym dorobek nauki o policji oraz dzieje służb policyjnych poszczególnych państw Europy z wyjątkiem Polski. Ćwiczenia zostały podzielone na dwa moduły: teoretyczny i źródłowy. W module teoretycznym studenci zapoznają się z podmiotowym i przedmiotowym rozumieniem pojęcia policji, modelami formacji policyjnych (np. modelem zmilitaryzowanym, ochotniczym), usytuowaniem organizacyjnym służb policyjnych w relacji do organów administracji publicznej.

Źródłowo natomiast osoby uczestniczące w kursie zajmują się formacjami policyjnymi na ziemiach polskich od momentu wybuchu I wojny światowej (straże obywatelskie) do 1989 roku (Milicja Obywatelska, ORMO, ZOMO). Dzięki temu mogą poznać procesy dziejowe ścierania się różnych porządków normatywno-ustrojowych w państwie polskim.

Literatura podstawowa:

1) M. Klementowski, Powszechna historia ustroju, Warszawa 2012.

2) P. Majer, Ustawy polskiej policji (1791-2011). Źródła z komentarzem, Szczytno 2013.

3) K.P. Marczuk, Trzecia opcja: gwardie narodowe w wybranych państwach Basenu Morza Śródziemnego, Warszawa 2007.

4) A. Misiuk, Historia bezpieczeństwa wewnętrznego w Polsce. Zarys dziejów instytucji i służb w latach 1764-1990, Warszawa 2015.

5) Pieprzny S., Policja: organizacja i funkcjonowanie, Warszawa 2011.

Literatura uzupełniająca:

1) A. Abramski, J. Konieczny, Justycjariusze, hutmani, policjanci. Z dziejów służb ochrony porządku w Polsce, Katowice 1987.

2) A. Misiuk, Historia policji w Polsce od X wieku do współczesności, Warszawa 2012.

Student:

Wiedza

W-1: zna i rozumie genezę organów ścigania w Polsce i Europie oraz ewolucję pojęcia policji w czasach nowożytnych z punktu widzenia zadań kryminologii | K_W03

Umiejętności

U-1: potrafi dobierać źródła historyczne i analizować je pod kątem treści kryminologicznych | K_U02

U-2: potrafi komunikować się wykorzystując pojęcia języka prawniczego, prezentując wyniki własnych dociekań w zakresie działań służb policyjnych na ziemiach polskich, odnosząc je do zadań wykonywanych przez kryminologa | K_U04

U-3: potrafi uczestniczyć w dyskusji dydaktycznej na temat roli służb w ustroju totalitarnym, rozumiejąc jak totalitaryzm wpływa na zmianę przyczyn przestępczości oraz warunków społecznych sprawców czynów zabronionych | K_U05

U-4: potrafi planować i organizować pracę własną, wykonywać ją indywidualnie i we współpracy z innymi osobami w grupie, poszukując w szczególności źródeł dotyczących służb policyjnych w Polsce w latach 1918-1989 | K_U07

Kompetencje

K-1: jest gotowy do krytycznej oceny własnej wiedzy w konfrontacji z popularnonaukowymi materiałami internetowymi, odnosząc efekty działań służb policyjnych w przeszłości do celów, jakie są stawiane przed osobami wykonującymi zawód kryminologa | K_K01