Pedagogika specjalna
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | PS-PES.LNI.11 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Pedagogika specjalna |
Jednostka: | Wydział Pedagogiki i Psychologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | brak |
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS: | Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego): Wykład – 30 Ćwiczenia – 40 Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego: 70 Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego: 2,5 Godziny niekontaktowe (praca własna studenta): Przygotowanie się do zajęć dydaktycznych: 20 Studiowanie literatury: 10 Przygotowanie się do zaliczenia przedmiotu: 10 Przygotowanie się do egzaminu końcowego: 10 Łączna liczba godzin niekontaktowych: 50 Liczba punktów ECTS za godziny niekontaktowe: 1,5 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu: 4 |
Sposób weryfikacji efektów kształcenia: | W1 – ćwiczenia - zaliczenie pisemne, wykład – zaliczenie pisemne W2 – ćwiczenia - zaliczenie pisemne, wykład – zaliczenie pisemne W3 – ćwiczenia - zaliczenie pisemne W4 – ćwiczenia - zaliczenie pisemne U1 – ćwiczenia - zaliczenie pisemne U2 – ćwiczenia - zaliczenie pisemne, wykład – zaliczenie pisemne K1 – ćwiczenia - udział w dyskusji K2 - ćwiczenia - udział w dyskusji |
Pełny opis: |
Wykład obejmuje następujące zagadnienia: 1. Pedagogika specjalna jako nauka, systematyka w pedagogice specjalnej. 2. Przemiany w pedagogice specjalnej – aktualne tendencje i wyzwania 3. Indywidualny i społeczny model niepełnosprawności 4. Pojęcie, zasady, rodzaje, metody, uwarunkowania procesu rehabilitacji osób z niepełnosprawnością. 5. Edukacja i rehabilitacja osób z niepełnosprawnością intelektualną 6.Zjawisko kompensacji u osób z niepełnosprawnością sensoryczną; rodzaje, formy i teorie kompensacji. Ćwiczenia obejmują następujące zagadnienia: 1. Współczesne koncepcje teleologii i systematyki, zasady, formy i techniki rewalidacji i resocjalizacji. 2. Współczesne rozwiązania organizacyjne stosowane w opiece specjalnej i kształceniu osób z niepełnosprawnością i niedostosowanych społecznie. 3. Klasyfikacja, etiologia i profilaktyka niepełnosprawności intelektualnej. 4. Charakterystyka poszczególnych stopni niepełnosprawności intelektualnej. 5. Podstawowe zagadnienia z zakresu pedagogiki osób z niepełnosprawnością wzroku. 6. Zagadnienie kompensacji u osób niewidomych, rodzaje, formy i teorie kompensacji. 7. Wprowadzenie do zagadnień dotyczących metod pracy wychowawczej, kształcenia i terapii stosowanych wobec osób z niepełnosprawnością wzroku. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: 1.Smith D. D., 2008: Pedagogika specjalna. Podręcznik akademicki, T. 1-2, APS, PWN, Warszawa. 2.Bobińska K., Pietras T., Gałecki P. (red.), 2012: Niepełnosprawność intelektualna - etiopatogeneza, epidemiologia, diagnoza, terapia, Wydawnictwo Continuo, Wrocław. 3. Chrzanowska I., 2015: Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności, Impuls, Kraków. 4. Dykcik W., 1997: Pedagogika specjalna, UAM, Poznań. 5. Palak Z., 2008: Pedagog specjalny w procesie edukacji, rehabilitacji i resocjalizacji, UMCS, Lublin. 6. Wyczesany J., 2006: Pedagogika upośledzonych umysłowo, Kraków. 7. Sękowska Z., 1998: Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej, APS, Warszawa. 8. Barnes C., Mercer G., 2008: Niepełnosprawność, Wyd. Sic! s.c., Warszawa. 9.Kirenko J., 2007: Indywidualna i społeczna percepcja niepełnosprawności, Wyd. UMCS, Lublin. 10.Chodkowska M., Byra S., Kazanowski Z., Osik – Chudowolska D., Parchomiuk M., Szabała B., 2010: Stereotypy niepełnosprawności. Między wykluczeniem a integracją, Wyd, UMCS, Lublin. |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA W1. Definiuje podstawowe pojęcia z zakresu pedagogiki specjalnej; K_W01, W2. Wskazuje miejsce pedagogiki specjalnej w systemie nauk oraz wymienia i wyjaśnia jej podstawowe subdyscypliny; K_W02; K_W03, W3. Wykazuje się szczegółową wiedzą w obszarze wybranych subdyscyplin pedagogiki specjalnej obejmującą terminologię, teorie i metodykę; K_W14, W4. Wskazuje możliwości kształcenia osób ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi odpowiednie do ich potrzeb i predyspozycji; K_W08, K_W09, K_W11. UMIEJĘTNOŚCI U1. Wykorzystuje podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu pedagogiki specjalnej w celu doboru odpowiednich metod rehabilitacji osób z różnego rodzaju niepełnosprawnościami; K_U02, U2. Potrafi w sposób klarowny i spójny wypowiadać się w mowie i piśmie, posiada umiejętność konstruowania ustnych i pisemnych uzasadnień na tematy dotyczące szczegółowych zagadnień pedagogicznych z wykorzystaniem różnych ujęć teoretycznych, korzystając zarówno z dorobku pedagogiki specjalnej, jak i innych dyscyplin zajmujących się człowiekiem i środowiskiem, w którym żyje; K_U09. KOMPETENCJE SPOŁECZNE K1. Przejawia aktywność poznawczą w poszukiwaniu skutecznych metod rehabilitacji i resocjalizacji oraz odznacza się wytrwałością w podejmowaniu indywidualnych i zespołowych działań w zakresie pedagogiki specjalnej; K_K04; K_K05, K2. Dostrzega potrzebę wyzwalania potencjału indywidualnego oraz zasobów społecznych uczestników procesu edukacji, rehabilitacji i resocjalizacji oraz sens i potrzebę podejmowania działań w środowisku społecznym osób niepełnosprawnych i nieprzystosowanych społecznie; K_K02, K_K05, K_K06. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.