Rehabilitacja osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | PS-PES.LNVI.ERO5 |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Rehabilitacja osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną |
Jednostka: | Wydział Pedagogiki i Psychologii |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Wymagania wstępne: | Brak |
Godzinowe ekwiwalenty punktów ECTS: | Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego) Wykład online - 5 Ćwiczenia online - 10 Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego, online - 15 Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego - 0,5 Godziny niekontaktowe (praca własna studenta) Studiowanie literatury (przygotowanie do zajęć) - 30 Przygotowanie do kolokwium - 15 Łączna liczba godzin niekontaktowych - 45 Liczba punktów ECTS za godziny niekontaktowe 1,5 Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu 2 |
Sposób weryfikacji efektów kształcenia: | W1 - kolokwium zaliczeniowe (WY) W2 - kolokwium zaliczeniowe (WY) W3 - analiza przypadków, projekt programu wsparcia (CA) W4 - kolokwium zaliczeniowe (WY) U1 - analiza przypadków; projekt programu wsparcia (CA) U2 -analiza przypadków; projekt programu wsparcia (CA) U3 - analiza przypadków; projekt programu wsparcia (CA) K1 -analiza przypadków, projekt programu wsparcia (CA) |
Pełny opis: |
Celem przedmiotu jest zapoznanie ze specyfiką rozwoju i funkcjonowania osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną, z uwzględnieniem sfery fizycznej oraz psychospołecznej; poznanie sposobów wielostronnego wspierania, pielęgnacji oraz radzenia sobie z trudnymi zachowaniami. |
Literatura: |
Literatura obowiązkowa 1. Frőhlich, A. (red.). (2016). Edukacja bazalna. Nauczanie i terapia dzieci z głęboką niepełnosprawnością. Sopot: GWP. 2. Orkisz, M., Piszczek, M., Smyczek, A., Szwiec, J. (red.). (2000). Edukacja uczniów z głębokim upośledzeniem umysłowym. Przewodnik dla nauczycieli. Warszawa: CMPP-P MEN. 3. Frőhlich, A. (1998). Stymulacja od podstaw. Warszawa: WSiP. 4. Knill, Ch. (1997). Dotyk i komunikacja. Warszawa: CMPP-P. 5. Knill, M., Knill, Ch.(1995). Programy aktywności. Warszawa: CMPP-P. 6. Kwiatkowska, M. (1997). Dzieci głęboko niezrozumiane. Program pracy edukacyjnej z dziećmi z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim. Warszawa: Oficyna Literatów i Dziennikarzy Pod Wiatr. 7. Piszczek, M. (2006). Dziecko, którego rozwój emocjonalno-poznawczy nie przekracza pierwszego roku życia. Diagnoza, zasady terapii i ocena efektów zajęć. Warszawa: Kompendium. 8. Kielin, J. (2000). Rozwój daje radość. Terapia dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim. Gdańsk: GWP. 9. Różańska-Gał, A., Kuś, J. (2017). Ja i moje potrzeby. Program kinestetyczno-komunikacyjny dla dzieci ze znaczną lub głęboką niepełnosprawnością intelektualną. Gdańsk: Harmonia. 10. Różańska-Gał, A., Kuś, J. (2017). Mój dzień. Program zajęć stymulująco-terapeutycznych dla dzieci ze znaczną i głęboką niepełnosprawnością intelektualną. Gdańsk: Harmonia. Literatura dodatkowa 1. Kielin, J. (1996). Ocena poziomu funkcjonowania dziecka głęboko upośledzonego umysłowo pod kątem konstruowania programu pracy nauczyciela – propozycja własna. (w:) Edukacja dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim. M. Piszczek (red.). Warszawa: CMPP-P MEN 2. Kielin, J., Klimek-Markowicz, K. (2016). Krok po kroku. Nauczanie i terapia dzieci z umiarkowaną, znaczną i głęboką niepełnosprawnością intelektualną. Sopot: GWP. 3. Kopeć, D. (1999). Zachowania autoagresywne osób z niepełnosprawnością intelektualną. Poznań: UAM. 4. Kwiatkowska, M. (1996). Szkoła wspomagania rozwoju. (w:) Edukacja dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim. M. Piszczek (red.). Warszawa: CMPP-P MEN 5. Maliszewska, A. (2019). W stronę antropologii inkluzywnej: głęboka niepełnosprawność intelektualna a człowieczeństwo: studium z zakresu katolickiej teologii niepełnosprawności. Katowice: PWN. 6. Minczakiewicz, E. (1996). Bawidła. Katalog zabawek dla dzieci niepełnosprawnych ruchowo i umysłowo. Kraków: Impuls. 7. Piszczek, M. (2011). Diagnoza wielospecjalistyczna i konstruowanie indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych dla uczniów głębiej upośledzonych umysłowo. Warszawa: Kompendium. |
Efekty uczenia się: |
W1: student potrafi określić potencjalne możliwości i ograniczenia rozwojowe osób z głębokim stopniem niepełnosprawności intelektualnej. K_W16 W2: wskazywać i opisywać znaczenie czynników środowiskowych istotnych dla potencjału życiowego osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. K_W04 W3: diagnozować potrzeby osoby z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim, przy zachowaniu zasady indywidualizacji i podmiotowości. K_W14 W4: opisywać wybrane metody wsparcia rozwoju i funkcjonowania osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną w różnych obszarach. K_W17 U1: projektować działania związane z codzienną pielęgnacją osoby z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. K_U09; K_U11 U2: projektować działania edukacyjno-rehabilitacyjno-wychowawcze w odniesieniu do konkretnych przypadków. K_U09; K_U11 U3: poszukiwać alternatywnych rozwiązań w sytuacjach trudnych i niestandardowych. K_U02 K1: dostrzegać indywidualność potrzeb, możliwości i ograniczeń osób z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. K_K06 |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.