Metodyka edukacji w klasach IV-VIII dla dzieci z niepełnosprawnością słuchu

Wymagana wiedza z zakresu pedagogiki specjalnej, psychologii niesłyszących i słabosłyszących, psychologii rozwoju człowieka.

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego)

wykład 15

ćwiczenia 15

Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego 30

Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego 1

Godziny niekontaktowe (praca własna studenta)

Studiowanie literatury 10

Przygotowanie do zajęć 10

Przygotowanie do zaliczenia 10

Łączna liczba godzin niekontaktowych 30

Liczba punktów ECTS za godziny niekontaktowe 1

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu 2

praca pisemna

Celem przedmiotu jest zapoznanie Studentów z organizacją specjalistycznego postępowania edukacyjnego zmierzającego do realizacji podstawy programowej kształcenia ogólnego w klasach IV-VIII przez uczniów z uszkodzeniami słuchu.

Bąbel P., Wiśniak M., 2015, 12 zasad skutecznej edukacji. Czyli jak uczyć, żeby nauczyć. Sopot: GWP.

Chrzanowska I., 2015, Pedagogika specjalna. Od tradycji do współczesności, Kraków: Impuls.

Eckert U., 1997, Pedagogika niesłyszących i słabosłyszących – surdopedagogika w: Pedagogika specjalna, red. W. Dykcik. Poznań.

Filipiak E., Mroczkowski A., 2014, Edukacja szkolna i pozaszkolna. Wczesna faza dorastania, [w:] A.I. Brzezińska (red.), Niezbędnik Dobrego Nauczyciela, seria III: Edukacja w okresie dzieciństwa i dorastania, Tom 5, Warszawa: IBE.

Filipiak E., Szymczak J., 2014, Edukacja szkolna. Środkowy wiek szkolny,[w:] A.I. Brzezińska (red.),Niezbędnik Dobrego Nauczyciela, seria III :Edukacja w okresie dzieciństwa i dorastania, Tom 4, Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.

Głodkowska J., 2012, (red.), Dydaktyka specjalna w przygotowaniu do kształcenia uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Podręcznik akademicki, Warszawa: Wyd. APS.

Góralówna M,. Hołyńska B., 1984, Rehabilitacja małych dzieci z wadą słuchu. Warszawa: PZWL.

Grzegorzewska M., 1964, Pedagogika specjalna. Warszawa: PIPS.

Huget P., 2007, Od dzieciństwa do młodości. Psychologiczno-pedagogiczne podstawy kształcenia nauczyciela polonisty, Kraków.

Janus–Sitarz A., (red.), 2004, Polonista w szkole. Podstawy kształcenia nauczyciela polonisty, Kraków.

Janus–Sitarz A., (red.), 2004,Przygotowanie ucznia do odbioru różnych tekstów kultury, Kraków.

Janus–Sitarz A., (red.), 2010, Edukacja polonistyczna wobec trudnej współczesności, Kraków.

Janus–Sitarz A. (red.), 2005, Doskonalenie warsztatu nauczyciela polonisty, Kraków.

Janus–Sitarz A., 2009, Przyjemność i odpowiedzialność w lekturze. O praktykach czytania literatury w szkole. Konstatacje, oceny, propozycje, Kraków.

Maternicki J., (red.), 2004, Współczesna dydaktyka historii. Zarys encyklopedyczny dla nauczycieli i studentów, Warszawa.

Polański E., 1987, Dydaktyka ortografii i interpunkcji, Warszawa.

Siwek H., 2005, Dydaktyka matematyki. Teoria i zastosowania w matematyce szkolnej, Warszawa: WSiP.

Włodarczyk A., 2007, Styl terapeutyczny w pracy nauczyciela polonisty, Kraków.

Zaremba D., 2006, Podstawy nauczania matematyki, czyli jak przybliżyć matematykę uczniom, Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne.

ROZPORZĄDZENIE MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ z dnia 14 lutego 2017 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz podstawy programowej kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej, w tym dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym, kształcenia ogólnego dla branżowej szkoły I stopnia, kształcenia ogólnego dla szkoły specjalnej przysposabiającej do pracy oraz kształcenia ogólnego dla szkoły policealnej.

WIEDZA - student zna:

1. metodykę nauczania uczniów w klasach starszych z niepełnosprawnością słuchową lub sprzężoną niepełnosprawnością słuchową; organizację i specyfikę kształcenia uczniów; podstawę programową kształcenia ogólnego w szkole podstawowej (klasy IV–VIII) oraz ich adaptację i realizację w stosunku do dziecka i ucznia niesłyszącego; komunikację językową w nauczaniu; potrzebę organizowania przestrzeni szkolnej oraz optymalnego stanowiska pracy, doboru pomocy dydaktycznych i środków technicznych, znaczenie współpracy z rodziną, nauczycielami i specjalistami; K_W05; K_W06; E.2S.W1

UMIEJĘTNOŚCI - student potrafi:

1. analizować metodykę nauczania uczniów z niepełnosprawnością słuchową lub sprzężoną w klasach IV-VIII; określać organizację i specyfikę kształcenia uczniów z dysfunkcją słuchu; analizować podstawę programową kształcenia ogólnego w szkole podstawowej (klasy IV-VIII), a także dokonywać ich adaptacji i realizacji w stosunku do ucznia niesłyszącego; stosować komunikację językową w nauczaniu; organizować przestrzeń szkolną oraz optymalne stanowiska pracy; dobierać pomoce dydaktyczne i środki techniczne; współpracować z rodziną lub opiekunami dziecka i ucznia, nauczycielami i specjalistami; K_U03; K_U05; K_U07; E.2S.U1

2. stosować strategie, metody i formy wspierania nauczycieli pracujących z dziećmi i uczniami z niepełnosprawnością słuchową w edukacji włączającej; K_U03; K_U05; K_U07; E.2S.U5.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE - student jest gotów do:

1. samodzielnego pogłębiania wiedzy pedagogicznej; K_K02; K_K07; E.2S.K3.

2. współpracy z nauczycielami i specjalistami w celu doskonalenia swojego warsztatu pracy; K_K02; K_K07; E.2S.K4