Programy wychowawcze w edukacji integracyjnej i włączającej

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego):

Ćwiczenia – 30

Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego 30

Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego 1

Godziny niekontaktowe (praca własna studenta)

15 godz. studiowanie literatury przedmiotu

15 godz. przygotowanie programu wychowawczego

15 godz. przygotowanie klasowych planów wychowawczych

15 godz. analiza materiałów źródłowych, dokumentacji

Liczba punktów ECTS za godziny niekontaktowe 2

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu 3

Przygotowanie i prezentacja zagadnień, programów i planów wychowawczych na zajęciach na podstawie pracy zespołowej i indywidualnej - W1, W2, W3, U1, U2, K1

Praca w grupach na zajęciach W2, U1, U2, K1

Wystąpienia w czasie zajęć - W1, W2, U1, U2, K1, K2

Celem przedmiotu jest zdobycie przez Studentów wiedzy na temat teoretycznych podstaw oraz zasad tworzenia programów profilaktycznych i wychowawczych oraz zdobycie umiejętności tworzenia tych programów w oparciu o wzorcowe modele na potrzeby edukacji integracyjnej i włączającej.

Bloomquist, M. L. (2011). Trening umiejętności dla dzieci z zachowaniami problemowymi. Kraków: WUJ.

Cotungo, A. J. (2011). Terapia grupowa dla dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Warszawa: Fraszka Edukacyjna

Goldstein, A. P., McGinnis, E. (2001). Skillstreaming. Kształtowanie umiejętności ucznia. Nowe strategie i perspektywy nauczania umiejętności prospołecznych. Warszawa: Fundacja KARAN.

Gray, C., White, A. L. (2005). Ja i mój świat. Historyjki społeczne. Elementarz umiejętności społecznych dla małych dzieci. Warszawa: Fraszka Edukacyjna.

Harpur, J., Lawror, M., Fitzgerald, M. (2012) Interwencje społeczne dla nastolatków z Zespołem Aspergera. Warszawa: Fraszka Edukacyjna.

Herzberg, M. (2012). Pomaganie dzieciom nielubianym przez rówieśników z powodu zachowań antyspołecznych. Warszawa: Parpa Media Wydawnictwo Edukacyjne.

Larson, J. (2012). Najpierw pomyśl. Trening radzenia sobie z gniewem i agresją uczniów szkół ponadpodstawowych. Warszawa: Fraszka Edukacyjna.

Lipińska-Lokś, J. (2011). Zmiany stosunków między dziećmi pełnosprawnymi i dziećmi z niepełnosprawnością w klasach integracyjnych. Zielona Góra: Uniwersytet Zielonogórski.

Marczak, A. (2006). Program pracy z dzieckiem z objawami nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD) w przedszkolu i w szkole. Warszawa: Fraszka Edukacyjna.

Odom, S. L., Ostrovsky, M., Peterson, C., Skellenger, A., Spicuzza, R., Chandler, L. K., McEvoy, M. A., Favazza, P. C. (1997). PLAY TIME/ SOCIAL TIME. Jak organizować pracę grupy, żeby uczyć umiejętności społecznych.

Plummer, D. M. (2010). Jak kształtować umiejętności społeczne. Gry i zabawy grupowe dla dzieci od pięciu do jedenastu lat. Warszawa: Fraszka Edukacyjna.

Pulchny-Wrona, M., Wolińska-Chlebosz, A. (2009). Jak ćwiczyć społeczne umiejętności komunikacyjne i zwiększać samodzielność u osób z autyzmem. Kraków: wydawnictwo JAK.

Reddy, L. A. (2014). Rozwijanie umiejętności społecznych dziecka. Warszawa: PWN.

Rola, B., Dubińska, B., Piotrowicz, R. (2013). Poznaję i akceptuję siebie i innych. Katowice: wydawnictwo Credo.

Święcicka, J. (2010). Ja i grupa. Trening dla uczniów. Warszawa: Difin.

Timms, L. A. (2012). Pomoc dla nastolatków ze Spektrum Zaburzeń Autystycznych w radzeniu sobie z przyjaźnią, uczuciami, konfliktami… i wiele innych. Warszawa: Fraszka Edukacyjna.

Varugese, T. (2012). Wskazówki społeczne dla dzieci ze spektrum zaburzeń autystycznych i zaburzeń pokrewnych. Warszawa: Fraszka Edukacyjna.

Wiedza:

W1 Student zna terminologię i zasady konstruowania, oceny i wdrażania programów wychowawczych w edukacji włączającej i integracyjnej. Zna metodykę wykorzystywania konstruowanych programów wychowawczych, ich założenia teoretyczne oraz klasyfikacje programów kształtowania postaw wobec uczniów z niepełnosprawnością i relacji w grupach integracyjnych i włączających. Ma uporządkowaną wiedzę na temat edukacji włączającej i integracyjnej i rozumie jej historyczne i kulturowe uwarunkowania K_W02

W2 Student charakteryzuje środowisko społeczne szkoły integracyjnej i włączającej oraz zadania szkoły jako instytucji wychowawczej. Zna zasady, metody, style pracy, postawy wychowawcze i zasady współpracy różnych środowisk wychowawczych w procesie wychowania wykorzystywane w szkole ogólnodostępnej i integracyjnej w pracy z wychowankami ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i ocenia ich skuteczność K_W05, K_W06

W3 Student posiada zaawansowaną wiedzę z zakresu rozwoju społecznego i emocjonalnego człowieka oraz wie, jakie trudności w rozwoju społecznym są charakterystyczne dla dzieci z różnymi rodzajami niepełnosprawności. Zna metodykę wykorzystywania programów wychowawczych i ich założenia teoretyczne oraz sposoby ich monitorowania w edukacji włączającej i integracyjnej. Zna strategie projektowania uniwersalnego K_W06

Umiejętności:

U1 Student potrafi zaprojektować program oddziaływań wychowawczych, dostosowanych do określonych potrzeb w grupie lub klasie integracyjnej i włączającej, dla zróżnicowanej grupy uczniów oraz dokonać oceny jego efektywności K_U05

U2 Student potrafi wykorzystywać zdobytą wiedzę teoretyczną do analizowania i interpretowania problemów wychowawczych w celu opracowania najbardziej optymalnych rozwiązań wpływających korzystnie na kompetencje społeczne uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi i ich integrację z grupą rówieśniczą K_U06

Kompetencje:

K1 Student krytycznie ocenia poziom własnej wiedzy, widzi potrzebę współpracy i komunikowania się z innymi nauczycielami, specjalistami i rodzicami w opracowywaniu i realizacji programów wychowawczych w edukacji integracyjnej i włączającej. Jest gotowy do przyjęcia odpowiedzialności za podejmowane decyzje i wrażliwy na problemy uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Potrafi porozumiewać się w sposób precyzyjny oraz właściwie używać i dostosowywać poznane techniki/metody do zaistniałej sytuacji wychowawczej K_K01, K_K04