Metodyka pracy z uczniem zdolnym

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego)

Ćwiczenia 30

Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego 30

Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego 1,5

Godziny niekontaktowe (praca własna studenta)

Przygotowanie projektów 15

Studiowanie literatury 5

Przygotowanie się do zaliczenia 10

Łączna liczba godzin niekontaktowych 30

Liczba punktów ECTS za godziny niekontaktowe 1,5

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu 3

W1,W2,W3,W4-Kolokwium (test) w Moodle

U1,U2,U3-Kolokwium (test) w Moodle

U4, U5-projekt

K1-udział w dyskusji

Treści przedmiotu koncentrują się na psychologicznych i pedagogicznych aspektach dotyczących zdolności, talentu, twórczości i kreatywności dzieci, młodzieży, dorosłych, w tym uczniów i nauczycieli. Dotyczą różnych pojęć, ujęć i koncepcji teoretycznych zdolności. Obejmują również sposoby rozpoznawania uczniów zdolnych, ich wady i zalety oraz wątki powiązane z edukacją (modele kształcenia, strategie nauczania i diagnozowania uczniów zdolnych, regulacje prawne, twórczość/kreatywność ucznia i nauczyciela, mentoring itp.). Skupiają się również na specyfice funkcjonowania psychospołecznego (samoocenie, osobowości, relacjach społecznych osób zdolnych i wybitnie zdolnych, w tym podwójnie wyjątkowych) i znaczeniu tego zagadnienia dla edukacji takich osób.

Borzym I. (1979). Uczniowie zdolni. PWN, Warszawa.

Lewowicki T. (1986). Kształcenie uczniów zdolnych. WSiP, Warszawa.

Limont W. (2015). Uczeń zdolny. Jak go rozpoznać i jak z nim pracować. GWP, Gdańsk.

Partyka M. (1999). Zdolni, utalentowani, twórczy. Poradnik dla pedagogów, psychologów, nauczycieli i rodziców. CMPPP, Warszawa.

Popek S. (2003). Człowiek jako jednostka twórcza. UMCS, Lublin.

Popek S. (2001). Kwestionariusz Zachowań Twórczych. KANH. UMCS. Lublin.

Salcher A. (2009). Utalentowany uczeń i jego wrogowie. FOSZE, Rzeszów.

Simonton D.K. (2010). Geniusz. APS, Warszawa.

Szmidt K. (2005). (red.). Dydaktyka twórczości.Koncepcje-problemy-rozwiązania. Impuls. Kraków.

Wiedza

W1. Student zna modele teoretyczne wyjaśniające genezę zdolności oraz terminologię psychologiczno-pedagogiczną dotyczącą osób zdolnych, utalentowanych oraz twórczych.-K_W04 D.3.W1

W2. Student zna sposoby rozpoznawania uczniów zdolnych, utalentowanych i twórczych.-K_W06 D.3.W1

W3. Student zna specyfikę funkcjonowania psychospołecznego i edukacyjnego uczniów zdolnych, mając na uwadze inteligencję, samoocenę, relacje społeczne, perfekcjonizm, osiągnięcia szkolne, podwójną wyjątkowość.-K_W04 D.3.W1

W4. Student zna formy kształcenia, nauczania i wspierania ucznia zdolnego i podwójnie wyjątkowego.-K_W06 D.3.W6

Umiejętności

U1. Student potrafi zdiagnozować specjalne zdolności, talent i potencjał twórczy ucznia, głównie w oparciu o przesłanki pedagogiczne.-K_U05 D.3.U3

U2. Student potrafi wskazać wady i zalety sposobów identyfikacji uczniów zdolnych, mając na uwadze aspekty pedagogiczne, psychologiczne i socjologiczne.-K_U05 D.3.U3

U3. Student potrafi odróżniać cechy zachowań twórczych od tych charakteryzujących zachowania odtwórcze ucznia oraz nauczyciela na podstawie wybranych narzędzi diagnostycznych.-K_U05 D.3.U3

U4. Student potrafi dokonać analizy wpływu podwójnej wyjątkowości ucznia na dobór metod i środków nauczania i kształcenia w związku z jego specjalnymi potrzebami, patrząc z perspektywy działalności dydaktyczno-wychowawczej pedagoga specjalnego.-K_U05 D.3.U2

U5. Student potrafi dokonać analizy sposobów przedstawiania postaci wybitnie zdolnych lub podwójnie wyjątkowych osób w literaturze, filmie, mając na uwadze ich funkcjonowanie psychospołeczne i edukacyjne.-K_U05 D.3.U3

Kompetencje

K1. Student jest stymulowany do spojrzenia na specjalne potrzeby wynikające ze zdolności specjalnych, talentu i twórczości ucznia z szerszej perspektywy, tzw. podwójnej wyjątkowości.-K_K03 D.3.K1