Metodyka edukacji informatycznej i wykorzystania TIK

Student powinien znać podstawy wiadomości o technologii informacyjnej i jej możliwych zastosowaniach w pracy z uczniem.

Wykład 15 h - 1ECTS = 30 h. To 0,5 ECTS

Łączna liczba godzin kontaktowych: 15

Liczba punktów ECTS: 0,5

Praca własna studenta:

Przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń: 2

Łączna liczba godzin pracy własnej studenta: 3

Liczba punktów ECTS: 0,5

Łącznie liczba godzin: 20

Łącznie punktów ECTS: 1.0

Ćwiczenia – 30

Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego – 30

Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego – 1,3

Godziny niekontaktowe (praca własna studenta)

Studiowanie literatury – 5

Przygotowanie do kolokwium – 10

Łączna liczba godzin niekontaktowych – 15

Liczba punktów ECTS za godziny nie kontaktowe – 1,7

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu – 3

Zaliczenie - realizacja testów wiedzy z zakresu Metodyki edukacji informacyjnej i wykorzystania TIK w procesie kształcenia.

Pisemny, test oraz wykonanie prezentacji.

WYKŁAD:

Historia i rozwój informatyki i edukacji informatycznej; cele i treści edukacji informatycznej w nauczaniu zintegrowanym, podstawa programowa w zakresie umiejętności informatycznych dla przedszkola i w klasach I-III; kompetencje informatyczne nauczyciela; zasady i metody prowadzenia zajęć komputerowych z dziećmi, wykorzystanie programów komputerowych w pracy z dziećmi w wieku wczesnoszkolnym; wprowadzenie do nauki rozwiązywania problemów i programowania, mające zastosowanie na różnych przedmiotach; myślenie komputacyjne, zasady bezpiecznej pracy z wykorzystaniem komputera i Internetu oraz propagowanie odpowiedzialności w świecie mediów cyfrowych.

ĆWICZENIA:

Posługiwanie się aplikacjami komputerowymi do komponowania ilustracji graficznych, pracy nad tekstem, wykonywania obliczeń, korzystania z usług w sieciach komputerowych oraz pozyskiwania, gromadzenia i przetwarzania informacji; kształtowanie umiejętności logicznego myślenia i rozwiązywania problemów z wykorzystaniem metod i technik wywodzących się z informatyki, w tym logicznego i algorytmicznego myślenia oraz programowania sposoby integrowania zajęć edukacji informatycznej z innymi aktywnościami.

Bednarek K., Taraszkiewicz M., Mapa źródeł informacji do kompleksowej diagnozy potrzeb szkoły w zakresie doskonalenia nauczycieli, [w:] Czerwonka D. (red.), Nowe formy wspomagania szkół, z. 2, Ośrodek Rozwoju Edukacji, Warszawa 2012.

Centrum Edukacji Obywatelskiej, Modele wykorzystywania TIK w pracy z uczniami.

Centrum Edukacji Obywatelskiej, Po co nam TIK w szkole?

Lewandowska-Walter A., Radziwiłowicz W., Srokowski Ł. , Więcej niż Książeczka Trenera, Fundacja Odyssey of Mind Polska.

Murdzek A., Piasta-Siechowicz J., Język polski. „Między nami” dla klasy szóstej szkoły podstawowej. Książka dla nauczyciela, Gdańskie Wydawnictwo Oświatowe, Gdańsk 2015.

Muszyńska K., Swacha J., Wykorzystanie narzędzi komunikacji, współpracy i wymiany plików przez studentów kierunków informatyka i zarządzanie, „Informatyka Ekonomiczna”, nr 2 (32)/2014, s. 369-371.

Ostrowska M., Sterna D., Technologie informacyjno-komunikacyjne na lekcjach. Przykładowe konspekty i polecane praktyki, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Warszawa 2015.

Ośrodek Rozwoju Edukacji, Jak wspomagać pracę szkoły? Poradnik dla pracowników instytucji systemu wspomagania, z. 2, Diagnoza pracy szkoły, Warszawa 2015.

Ośrodek Rozwoju Edukacji, Jak wspomagać pracę szkoły? Poradnik dla pracowników instytucji systemu wspomagania, z. 4, Realizacja i podsumowanie działań, Warszawa 2015.

Postek S., Od e-learningu do c-learningu – rozwój koncepcji nauczania na odległość w świetle badań psychologicznych i pedagogicznych, Wydział Psychologii Uniwersytet Warszawski, Warszawa 2017.

Rokicka-Broniatowska A., Uwarunkowania rozwoju otwartych zasobów edukacyjnych,

„E-mentor” nr 5 (32)/2009.

Sack B., Rudnicka A., Promocja szkoły w nowej rzeczywistości edukacyjnej, Edukacyjne Dyskursy 2008.

Sobala-Zbroszczyk A., Grzybowski A., TIK w organizacji pracy szkoły, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Warszawa 2015.

Stefańska H., Scenariusz warsztatu diagnostycznego z zespołem zadaniowym, Ośrodek Rozwoju Edukacji, Warszawa 2015.

Sysło M.M., Rozwój technologii informacyjnej a edukacja – stan, kierunki, wyzwania.

Szafran J., Menadżer – przywódca. Uwagi o roli dyrektorów szkół w zarządzaniu zmianami, „Studia Edukacyjne” nr 27/2013, s. 75-93.

Szeląg A., Struktura ramowego programu szkolenia. Ramowy program szkolenia w zakresie wspomagania szkół w wykorzystywaniu nowoczesnych technologii w procesie nauczania/uczenia się, Ośrodek Rozwoju Edukacji, s. 8-10.

WIEDZA

1. Student w pogłębionym stopniu zna i rozumie specyfikę mediów, ma wiedzę na temat miejsca i znaczenia nauki o mediach w relacjach społecznych oraz ich relacji do innych nauk, zna najnowsze osiągnięcia i kierunki rozwoju mediów w naukach społecznych

K_W05

2. Student ma uporządkowaną i podbudowaną teoretycznie wiedzę na temat mediów w komunikacji społecznej, zna teorie naukowe właściwe dla kierunku studiów K_W02

B.1.W3. Kolokwium

3. Student w pogłębionym stopniu zna i rozumie cechy człowieka jako twórcy kultury medialnej i podmiotu konstytuującego struktury społeczne, w szczególności realizującego różne formy działalności medialnej

K_W04

UMIEJĘTNOŚCI

4. Student potrafi formułować i analizować problemy badawcze z zakresu mediów w komunikacji społecznej, a także syntetyzować różne idee i punkty widzenia z wykorzystaniem wiedzy charakterystycznej dla poszczególnych obszarów badań nad mediami K_U04

K_U02 B.2.U1.

Przygotowanie projektu.

5. Student potrafi dobierać metody i narzędzia, w tym zaawansowane techniki informacyjno-komunikacyjne i rozwiązywać złożone i nietypowe problemy oraz innowacyjnie wykonywać zadania w nieprzewidywalnych warunkach w odniesieniu do badań wybranych obszarów mediów K_U01

K_U02 B.2.U2.

Przygotowanie projektu

6. Student potrafi komunikować się na tematy specjalistyczne ze zróżnicowanymi kręgami odbiorców, w tym identyfikować, interpretować i wyjaśniać złożone zjawiska i procesy społeczne oraz relacje między nimi z wykorzystaniem wiedzy z dyscyplin naukowych właściwych dla mediów

K_U01

K_U02

K_U04 B.2.U4.

Przygotowanie projektu

KOMPETENCJE SPOŁECZNA

7. Student jest gotów do krytycznej oceny odbieranych treści, uznawania znaczenia wiedzy w rozwiązywaniu problemów poznawczych i praktycznych w obszarze mediów K_K01

K_K02 B.2.K3.

Przygotowanie prezentacji

8. Student jest gotów do inspirowania i organizowania działań na rzecz środowiska społecznego dzieci i młodzieży oraz ich rodziców, inicjowania działań na rzecz interesu publicznego oraz do przedsiębiorczego myślenia i działania w zakresie wybranych obszarów mediów K_K02

B.2.K4.

Przygotowanie prezentacji

9. Student jest gotów do odpowiedzialnego pełnienia ról zawodowych z uwzględnieniem zmieniających się potrzeb społecznych, w tym przestrzegania zasad etyki zawodowej oraz podtrzymywania etosu zawodu pedagoga, wychowawcy, terapeuty pedagogicznego i doradcy zawodowego K_K03

B.2.K3.

Przygotowanie prezentacji