Wprowadzenie do edukacji społeczno-przyrodniczej w przedszkolu i szkole

brak

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego - online)

Wykład - 30

Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego - 1

Godziny niekontaktowe (praca własna studenta)

Studiowanie literatury - 30

Przygotowanie się do wykładów - 10

Przygotowanie się do zaliczenia - 20

Liczba punktów ECTS za godziny niekontaktowe - 2

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu - 3

Wiedza:

K_W01, B.4.W1, B.4.W2, B.4.W3. test

K_W06, B.4.W2. test

Umiejętności:

K_U01, B.4.U1, B.4.U2, B.4.U3, B.4.U4. test

Kompetencje społeczne:

K_K01, B.4.K1. test

K_K02 B.4.K2. test

Celem przedmiotu jest pogłębienie przez studentów rozumienia związków między potrzebami człowieka a możliwościami ich zaspokajania wynikającymi ze środowiskowych uwarunkowań (przyrodniczych, społecznych, ekonomicznych). Podczas realizacji przedmiotu student pozna cele i zadania nieformalnej edukacji środowiskowej, zapozna się z działalnością instytucji i organizacji zajmujących się edukacją środowiskową, pogłębi rozumienie idei zrównoważonego rozwoju oraz będzie nabywał umiejętność planowania działań służących propagowaniu i upowszechnianiu wiedzy o środowisku wśród różnych grup wiekowych.

Literatura podstawowa:

1. Budniak, A.(2009). Edukacja społeczno-przyrodnicza dzieci w wieku przedszkolnym i młodszym wieku szkolnym. Kraków: Impuls.

2. Degórski, M. (2006). Środowisko-człowiek versus człowiek-środowisko. Dylemat czy ewolucja behawioralnych postaw społecznych [w:] W. Maik, K. Rembowska, A. Suliborski (red.), Człowiek w badaniach geograficznych. Seria: Podstawowe idee i koncepcje w geografii, tom 2, Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy, s.121-138.

3. Godlewska–Lipowa, W.A., Ostrowski, J., Y. (2007 ). Problemy współczesnej cywilizacji i ekologii. Olsztyn: Wyd. UW-M.

4. Kozłowski, S. (2005). Przyszłość ekorozwoju. Lublin: Wydawnictwo KUL.

5. Michalski, T., Kopeć K. (2003). Propozycja systemowego nauczania o środowisku życia człowieka [w:] M. Śmigielska, J. Słodczyk (red.) Edukacja geograficzno-przyrodnicza w dobie globalizacji i integracji europejskiej. Opole: Polskie Towarzystwo Geograficzne, Uniwersytet Opolski,, s. 67-72.

6. Ostaszewska, K. (2006). Miejsce człowieka w naturze - rekonstrukcja obrazu człowieka w geografii fizycznej [w:] W. Maik, K. Rembowska, A. Suliborski (red.), Człowiek w badaniach geograficznych. Seria: Podstawowe idee i koncepcje w geografii, tom 2, Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy, s. 111-119.

Literatura uzupełniająca:

1. Dobrzańska, B., Dobrzański, G., Kiełczowski, D. (2008). Ochrona środowiska przyrodniczego. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.

2. Grzyb, B., Pituła, B., Morgała, M. (2021). Metodyka edukacji społeczno-przyrodniczej w przedszkolu i na pierwszym etapie edukacyjnym - ćwiczenia. Warszawa: Wydawnictwo Adam Marszałek.

3. Parczewska, T. (2005). Edukacja ekologiczna w przedszkolu. Lublin: UMCS.

WIEDZA

Zna w pogłębionym stopniu terminologię używaną w naukach społecznych i przyrodniczych, kluczowe pojęcia oraz zjawiska z zakresu przyrody ożywionej i nieożywionej, podstawowe pojęcia z zakresu wiedzy o społeczeństwie oraz podstawy przedsiębiorczości i ekonomii: K_W01; B.4.W1, B.4.W2, B.4.W3.

Zna w rozszerzonym zakresie procesy komunikowania interpersonalnego i społecznego, ich prawidłowości i zakłócenia: K_W06, B.4.W2.

UMIEJĘTNOŚCI

Potrafi dokonywać wnikliwej obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych oraz przyrodniczych, analizy ich powiązań z różnymi obszarami działalności i funkcjonowania człowieka; rozpoznawać gatunki roślin i zwierząt najczęściej występujących w otoczeniu dziecka/ucznia. K_U01, B.4.U1, B.4.U2, B.4.U3,

B.4.U4.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

Jest gotów do dokonywania krytycznej oceny poziomu swojej wiedzy i umiejętności, ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego oraz podejmowania działań autoedukacyjnych z zakresu treści społeczno-przyrodniczych: K_K01, B.4.K1.

Jest gotów do rozwijania właściwych zachowań i postaw dzieci/uczniów, w tym wobec przyrody i dziedzictwa kulturowego: K_K02 B.4.K2.