Dydaktyka

brak

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela) 60

Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela 2,4

Godziny niekontaktowe (praca własna studenta) 65

Przygotowanie się studenta do zajęć 50

Przygotowanie się studenta do zaliczenia 15

Łączna liczba godzin niekontaktowych 12

Łączna liczba punktów ECTS za godziny niekontaktowe 2.6

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu 5

egzamin pisemny

Przedmiot przeznaczony jest dla studentów I roku Resocjalizacji, studia I stopnia, Stacjonarne. Udział w zajęciach umożliwia zaznajomienie studentów z teoretycznymi podstawami kształcenia, rozbudzanie zainteresowań dydaktycznych oraz potrzeby stałego doskonalenia i pogłębiania wiedzy pedagogicznej, a także rozwijanie ich kultury pedagogicznej. Treści wykładów dotyczą charakterystyki systemu dydaktycznego jako konstruktu teoretycznego w ujęciu historycznym i współczesnym oraz jego zasadniczych elementów: celów, treści, procesu kształcenia, metod, zasad i form organizacyjnych. Z kolei w czasie ćwiczeń projektowane są sytuacje dydaktyczne służące podejmowaniu przez studentów aktywności na rzecz poznawania, interpretowania i badania wybranych narzędzi warsztatu pracy nauczyciela, jak również organizatora zajęć grupy, tj., celowo dobranych sposobów i metod działania, narzędzi służących kreowaniu środowiska uczenia się,,

Literatura obowiązkowa:

Pozycje zwarte i ciągłe

Bereźnicki, F. (2018). Dydaktyka szkolna dla kandydatów na nauczycieli. Kraków: Impuls.

Kruszewski, K. (red.). (2020). Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela. Warszawa: PWN.

Konarzewski, K. (red.). (2012). Sztuka nauczania. Szkoła. Warszawa: PWN.

Kupisiewicz, Cz. (2012). Dydaktyka. Podręcznik akademicki. Kraków: Impuls.

Niemierko, B. (2007). Kształcenie szkolne. Podręcznik skutecznej dydaktyki. Warszawa: WAiP.

Okoń, W. (2003). Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa: Wyd. Akademickie „Żak”.

Okoń, W. (1997). Dziesięć szkół alternatywnych. Warszawa: WSiP.

Literatura dodatkowa

Pozycje zwarte i ciągłe

Bednarczuk, B. (2009). Uwagi na marginesie zasady poglądowości. Lubelski Rocznik Pedagogiczny T. XXVIII.

Bednarczuk, B. (2010). Od poglądowości do działalności dziecka w szkole. Organizacja środowiska wspierającego rozwój uczniów w deklaracjach przyszłych nauczycieli. W: Guz, S., Zwierzchowska, I. (red.). O pomyślny start szkolony dziecka. Warszawa: Wyd. WSP TWP. s. 334-346.

Bednarczuk, B., Kusiak, K. (2012). Dziecięce przekonania na temat uczenia się. W: Olubińska-Kowalik M. (red.). Dzieciństwo i wczesna edukacja w dynamicznie zmieniającym się świecie. Toruń: Wyd. Adam Marszałek. s.142-166.

Brophy, J. (2020). Motywowanie uczniów do nauki. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN.

Czerniawska, E., Ledzińska, M. (2007). Jak się uczyć? Bielsko-Biała: Wyd. Park.

Klus-Stańska, D. (2018). Paradygmaty dydaktyki. Myśleć teorią o praktyce. Warszawa: PWN.

Hurło, L., Klus-Stańska, D., Łojko, M. (red). (2009). Paradygmaty współczesnej dydaktyki. Kraków: Wyd. Impuls.

Kusiak, K. (2009). Treść – aktywność – osobowość. Od kumulatywnego do generatywnego modelu treści kształcenia. W: Kusiak, K., Nowakowska-Buryła,

Kusiak, K. (2010). Program kształcenia-podejście procesualne. W: Karpińska, A. (red.) Edukacja w okresie przemian. Białystok: Trans Humana. s. 278-288.

Murzyn, A. (2010). Filozofia nauczania wychowującego J. F. Herbarta. Kraków: Wyd. Impuls

Taraszkiewicz, M. (2000). Jak uczyć lepiej? czyli refleksyjny praktyk w działaniu. Warszawa: CODN.

Źródła internetowe

Plewka, C., Taraszkiewicz, M. (2010). Uczymy się uczyć. Pobrane z: http://pedagogika.wszia.opole.pl/wspomaganie/rozowj%20nauczyciela/mt-Uczymy-sie-uczyc-Plewka-taraszkiewicz.pdf (data dostępu 24.09.2020)

https://www.umcs.pl/pl/video-dydaktyka-video-didactics,19521.htm

Wiedza

1. Student wykazuje się uporządkowaną wiedzą na temat podstaw, uwarunkowań, właściwości oraz przebiegu procesu kształcenia we współczesnym systemie edukacji i potrafi scharakteryzować system szkoły współczesnej z uwzględnieniem jego źródeł w systemie szkoły tradycyjnej i aktywnejK_W02; C.W1; C.W3

2. Student wyjaśnia rolę nauczyciela i wychowawcy jako organizatora procesu uczenia się oraz osoby kierującej uczeniem się K_W03; C.W2; C.W5; C.W6; C.W7

3. Student opisuje procedury, dobre praktyki, zasady i normy etyczne związane z pracą pedagogiczną K_W07; C.W3; C.W5; C.W6

Umiejetności

4. Student projektuje rozwiązania problemów dydaktycznych, uzasadniając i prognozując ich skuteczność, z uwzględnieniem zasad indywidualizacji i wspierania rozwoju osobistego uczniów oraz charakteru zmiennych kontekstowych K_U02; C.U1; C.U3; C.U4; C.U5

5. Student stosuje typowe procedury dydaktyczne, oceniając ich przydatność przy wykonywaniu i projektowaniu zadań praktycznych K_U07; C.U1; C.U4

Kompetencje społeczne

6. Student uzasadnia zależność dobrej praktyki od postaw refleksyjności, krytycyzmu i innowacyjności opartych na profesjonalnym: teoretycznym i praktycznym przygotowaniu oraz wykazuje gotowość do ich podejmowania z uwzględnieniem zasad dobrej organizacji pracy - K_K01; C.K1; C.K2