Podstawy psychologii klinicznej dzieci i młodzieży

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego)

Wykład - 30

Ćwiczenia – 15

Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego - 45

Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego – 1,5

Godziny niekontaktowe (praca własna studenta)

Przygotowanie się do zajęć - 15

Studiowanie literatury - 15

Przygotowanie się do zaliczenia - 15

Łączna liczba godzin niekontaktowych - 45

Liczba punktów ECTS za godziny niekontaktowe – 1,5

Sumaryczna liczba punktów ECTS - 3

W1 - zaliczenie pisemne, prezentacja multimedialna

W2 - zaliczenie pisemne, prezentacja multimedialna

U1 - prezentacja multimedialna

U2 - prezentacja multimedialna

K1 - prezentacja multimedialna

Celem modułu jest zapoznanie studentów z podstawowymi zagadnieniami dotyczącymi zaburzeń dzieci i młodzieży oraz prezentacja przyczynowo-objawowej charakterystyki wybranych zespołów zaburzeń i metod interwencji. Moduł obejmuje wykłady i ćwiczenia, w ramach, których omawiane będą zagadnienia dotyczące wiedzy z zakresu psychologii zaburzeń rozwojowych, kryteriów diagnozowania syndromów zaburzeń, przydatnej w zawodzie pedagoga resocjalizacji w pracy z dziećmi i młodzieżą ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi oraz osób niedostosowanych społeczne.

Literatura obowiązkowa:

1. Grzegorzewska, I., Cierpiałkowska, L., Borkowska, A. (red.) (2020). Psychologia kliniczna dzieci i młodzieży. Warszawa: PWN.

2. Cierpiałkowska, L., Sęk, H. (red.) (2020). Psychologia kliniczna. Warszawa: PWN.

Literatura uzupełniająca

1. Beck, J. (2012). Terapia poznawczo-behawioralna. Podstawy i zagadnienia szczegółowe. Kraków: Wyd. UJ.

2. Brzezińska, A. (red.)(2005). Psychologiczne portrety człowieka. Praktyczna psychologia rozwojowa. Gdańsk: GWP.

3. Brzezińska A., Janiszewska-Rain J. (2005). W poszukiwaniu złotego środka. Rozmowy o rozwoju człowieka. Kraków: Wyd. Znak.

4. Cave, S. (2005). Terapia zaburzeń psychicznych. Gdańsk: GWP.

5. Kendall, P. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP.

4. Seredyńska, A. (2016). Od zaburzeń zachowania do zaburzeń osobowości. Kraków: Wyd. WAM.

6. Sęk, H. (red.). (2000). Społeczna psychologia kliniczna. Warszawa: WN PWN.

7. Young, S., Brahman, J. (2013). Psychoterapia poznawczo-behawioralna ADHD nastolatków i dorosłych. Praktyczny przewodnik po terapii. Warszawa: WN PWN.

W1. Zna podstawowe pojęcia z zakresu psychologii klinicznej i wskazuje na jej powiązanie z resocjalizacją, wychowaniem i profilaktyką. K_W01, B.1.W1.

W2. Zna charakterystykę zaburzeń poznawczych i społeczno-emocjonalnych, rozumie ich specyfikę w kontekście rozwoju człowieka, w tym osób ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. K_W04, B.1.W2.

U1. Identyfikuje zaburzenia psychiczne i zachowania w oparciu o klasyfikacje ICD-11 i DSM-V. K_U01, B.1.U.6.

U2. Analizuje wiedzę psychologiczną oraz z zakresu pedagogiki specjalnej i pedagogiki i na tej podstawie trafnie rozpoznaje najczęściej występujące zaburzenia psychiczne i zaburzenia emocjonalno-społeczne. K_U02, B.1.U.1.

K1. Odpowiedzialnie podejmuje zobowiązania społeczne we współpracy z innymi ludźmi i na rzecz środowiska społecznego. K_K02, B.1.K1.