Teoria kształcenia uczniów niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym

Podstawy pedagogiki i dydaktyki ogólnej, pedagogiki specjalnej.

Godziny kontaktowe (z udziałem nauczyciela akademickiego)

Wykłady 30 godzin

Ćwiczenia 15 godzin

Łączna liczba godzin z udziałem nauczyciela akademickiego 45

Liczba punktów ECTS z udziałem nauczyciela akademickiego 2

Godziny niekontaktowe (praca własna studenta)

Przygotowanie projektu 20 godzin

Przygotowanie się studenta do zaliczenia 10 godzin

Łączna liczba godzin niekontaktowych 30

Liczba punktów ECTS za godziny niekontaktowe 1

Sumaryczna liczba punktów ECTS dla modułu 3

W01: kolokwium pisemne

U01, K01: przygotowanie i zaprezentowanie projektu edukacyjnego

Celem wykładów jest dostarczenie wiedzy na temat dydaktyki, dydaktyki specjalnej w tym dydaktyki resocjalizacyjnej. W trakcie wykładu omówione zostaną zagadnienia kształcenia osób niedostosowanym społecznie i zagrożonym niedostosowaniem społecznym, w kontekście kształcenia i pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Przedstawiona zostanie organizacja procesu kształcenia w modelu segregacyjnym i integracyjnym. Celem ćwiczeń jest nauczenie umiejętności planowania i realizacji zajęć dydaktycznych i dydaktyczno-wyrównawczych z osobami niedostosowanymi społecznie.

Literatura obowiązkowa

Pozycje zwarte i ciągłe

1. Szecówka A. (2007) Kształcenie resocjalizujące. W: B. Urban, J. Stanik (red.), Resocjalizacja. Warszawa

Źródła internetowe

Akty normatywne

1. Ustawa z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe

2. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i

opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym

4. Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 22 lutego 2019 r. w sprawie oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy w szkołach publicznych

Literatura dodatkowa

2. Bernasiewicz, M. (2016). Kształcenie osób niedostosowanych społecznie w szkole powszechnej. In Edukacja, kultura, sztuka–spoistość

a integracja (pp. 52-63). Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

3. Cytlak, I. (2013). Iluzje inkluzji? Uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w placówkach oświatowych.

4. Czapów C., Wychowanie resocjalizujące. Elementy metodyki i diagnostyki, PWN, Wawszawa, 1980.

5. Gąsior, H. (1992). Dydaktyka społecznie niedostosowanych jako dział pedagogiki specjalnej,[w:] H. Gąsior (red.), Nauczanie społecznie

niedostosowanych, Katowice: Wydawnictwo UŚ.

6. Kupisiewicz, C. (1994). Podstawy dydaktyki ogólnej, Polska Oficyna Wyd.„. BGW”, wyd. X, Warszawa 1994.

7. Kusztal, J. (2016). Uczeń zagrożony niedostosowaniem społecznym a profilaktyczne zadania szkoły. Edukacja Elementarna w Teorii i

Praktyce, 11(2 (40)), 97-110.

8. Lipkowski O. (1981) Pedagogika specjalna. Zarys. Warszawa 1981.

9. Mietzel G. (2002) Psychologia kształcenia. Praktyczny podręcznik dla pedagogów i nauczycieli. Gdańskie Wydawnictwo

Psychologiczne Gdańsk.

10. Niemirko B. (1991) Między oceną szkolną a dydaktyką,

11. Okoń, W. (2003). Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak”. Warszawa

12. Okoński. A. i Stefańczyk B., Niedostosowanie społeczne w szkole. W: H. Bejger i R. Kartaszyńska (red.). Niedostosowanie społeczne.

Teorie i doświadczenia, Chełm 2014.

13. Palak Z. (red.): Pedagogika specjalna w reformowanym ustroju edukacyjnym. Lublin 2001.

14. Pańczyk J. (1991) Pedagogika specjalna. Psychopedagogiczne i medyczne studium terminologiczne. Warszawa.

15. Sękowska, Z. (1998). Wprowadzenie do pedagogiki specjalnej. Wyższa Szkoła Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej.

16. Stankowski A. (1991) Negatywizm szkolny młodzieży niedostosowanej społecznie. Katowice 1991

17. Syrek, Ewa. Aspiracje życiowe młodzieży niedostosowanej społecznie. Uniwersytet Śląski, 1986

WIEDZA

01 Absolwent: zna i rozumie w pogłębiony sposób teorie dotyczące wychowania, uczenia się i nauczania oraz złożone uwarunkowania

tych procesów, w tym rolę nauczyciela-wychowawcy; potrafi je krytycznie oceniać i twórczo z nich korzystać; zna i rozumie strukturę i

funkcje systemu edukacji: edukację w perspektywie pedagogiki resocjalizacyjnej, rolę szkoły jako środowiska społeczno-wychowawczego

oraz środowisko inkluzji społecznej, rolę i zadania nauczycieli, wychowawców, pedagoga szkolnego i pedagoga resocjalizacyjnego,

funkcje wychowawcze szkoły, problemy wychowawcze

we współczesnej szkole i środowisku szkolnym, specyfikę procesu nauczania i pracy szkolnej w instytucjach, placówkach systemu oświaty

i ośrodkach o charakterze resocjalizacyjno- wychowawczym. K_W02 E.1R.W4.

UMIEJĘTNOŚCI

02 Absolwent potrafi: identyfikować i interpretować wybrane zjawiska i procesy społeczne; analizuje ich powiązania z różnymi obszarami

działalności pedagogicznej analizować edukację w perspektywie pedagogiki resocjalizacyjnej; charakteryzować rolę szkoły jako

środowiska społeczno-wychowawczego oraz środowisko inkluzji społecznej; analizować rolę i zadania nauczycieli, wychowawców,

pedagoga szkolnego i pedagoga resocjalizacyjnego, funkcje wychowawcze szkoły; analizować i interpretować problemy wychowawcze we

współczesnej szkole i środowisku szkolnym; określać specyfikę procesu nauczania i pracy szkolnej w instytucjach, placówkach systemu

oświaty i ośrodkach o charakterze resocjalizacyjno-wychowawczym. K_U01 E.1R.U4.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

03 Absolwent jest gotów do odpowiedzialnego pełnienia ról zawodowych, w tym przestrzegania zasad etyki zawodowej i wymagania tego

od innych oraz dbałości o dorobek i tradycje zawodu pedagoga, do współpracy z nauczycielami lub terapeutami w celu doskonalenia

swojego warsztatu pracy. K_K04 E.2R.K4