Psychopatologia

Cykl od 2020/21 - 2 ECTS:

30 g (1 ECTS) 15WY+15CA - bezpośredni kontakt

30 g (1 ECTS) godziny niekontaktowe - bieżące przygotowanie do zajęć, przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń, przygotowanie do egzaminu/zaliczenia przedmiotu, studiowanie literatury

zaliczenie ustne

Podczas zajęć student pozna podstawy zaburzeń psychopatologicznych. Poruszana będzie problematyka granicy pomiędzy normą a patologią, trudności definicyjne, a także etiologia, diagnoza, objawy i mechanizmy powstawania zaburzeń psychicznych.

1. Carson, R., Butcher, J., Mineka, S. (2003). Psychologia zaburzeń. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

2. Cierpiałkowska L. (2020). Psychopatologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.

3. Gałecki P., Pilecki M., Rymaszewska J., Szulc A., Sidorowicz S., Wciórka J. (red.). (2018). Kryteria Diagnostyczne zaburzeń psychicznych. DSM-5. Wrocław: Edra Urban i Partner.

4. Pużyński, S., Wciórka, J. (red.). (1997). Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10: Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne. Kraków: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”.

5. Pużyński, S., Wciórka, J. (red.). (2000). Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10: Badawcze kryteria diagnostyczne. Kraków: Uniwersyteckie Wydawnictwo Medyczne „Vesalius”

6. Seligman, M.,Walker, E., Rosenhan, D. (2003). Psychopatologia. Poznań: Zysk i S-ka.

W1 definiuje pojęcia z zakresu psychopatologii (norma, patologia, objaw psychopatologiczny, choroba psychiczna, zaburzenie psychiczne i in.)

W2 charakteryzuje najczęściej występujące zaburzenia życia psychicznego w oparciu o systemy klasyfikacyjne zaburzeń psychicznych (przyczyny, objawy, przebieg)

W3 opisuje podstawowe formy pomocy psychologicznej wykorzystywane w pracy z pacjentami z zaburzeniami psychicznymi i zaburzeniami zachowania

UMIEJĘTNOŚCI

U1 rozpoznaje podstawowe objawy jakościowych i ilościowych zaburzeń psychicznych;

U2 dostrzega potrzebę współpracy i komunikacji ze specjalistami z zakresu ochrony zdrowia psychicznego, w celu organizowania skutecznych działań pomocowych i wspierających;

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

K1 ocenia swoją rolę, jako pracownika socjalnego w pracy na rzecz zapobiegania społecznej dekompensacji osób w kryzysie psychicznym i z zaburzeniami psychicznymi, dostrzegając znaczenie współpracy z innymi specjalistami

K2 wykazuje otwartość na poznawanie szerszej rzeczywistości dotyczącej osób z różnego rodzaju problemami i do okazywania im szacunku z uwzględnieniem etyki zawodowej