Komunikacja i dialog międzykulturowy [F-MM-5] Semestr zimowy 2024/2025
Konwersatorium, grupa nr 1

1. Adler A. R., Communicating at Work, New York 1986.

2. Aronson E., Człowiek - istota społeczna, tłum. Radzicki J., Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997.

3. Bauer Z., Chudziński E. (red.), Dziennikarstwo i świat mediów, Universitas Kraków 1999.

4. Brzezińska E., Komunikacja społeczna, Wyd. UŁ, Łódź 1997.

5. Dobek-Ostrowska B., Podstawy komunikowania społecznego Wyd. Astrum, Wrocław 1999.

6. Fiske J., Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem, Wyd. Astrum, Wrocław 1999.

7. Goban-Klas T., Komunikowanie i media masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i internetu, PWN, Warszawa 1999.

8. Gregory A. (red.), Public relations w praktyce, Kraków 1997.

9. Hall E., Bezgłośny język, PWN, Warszawa 1987.

10. Kłoskowska A., Kultura masowa, PWN, Warszawa 1983.

11. Łaszyn A., Media i Ty. Jak zarządzać kontaktem osobistym z dziennikarzem, Message House, Warszawa 2015.

12. Mc Quail D., Theories of Mass Communication, London 1994.

13. Pease A., Pease B., Mowa Ciała, tłum. Grabiak J., Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2015 (wyd. XVII)

14. Philips B., The Media Training Bible: 101 Things You Absolutely, Positively Need To Know Before Your Next Interview, SpeakGood Press, Washington 2013

15. Praca zbiorowa, Sztuka Public Relations. Z doświadczeń polskich praktyków, Związek Firm Public Relations, Warszawa 2011 (wyd. II poszerzone)

16. Tyszka A., Korporowicz L.(red.), Komunikowanie międzykulturowe, IK Warszawa 1995.

1. Zagadnienia związane z teorią komunikacji społecznej:

a. Kody komunikacyjne.

b. Komunikacja niewerbalna.

c. Komunikacja werbalna.

2. Przestrzeń jako element komunikacji i dialogu międzykulturowego

a. Analiza znaczenia przestrzeni w procesach komunikacyjnych w różnych kulturach.

3. Metoda szybkiego zdobywania sympatii rozmówcy

a. Techniki budowania relacji interpersonalnych w środowiskach międzykulturowych.

4. Komunikacja w teorii von Thun’a

a. Analiza modelu „czterech uszu” oraz jego zastosowanie w praktyce.

5. Wystąpienia publiczne

a. Przygotowanie i przeprowadzenie wystąpień publicznych z uwzględnieniem różnic kulturowych.

6. Rodzaje i funkcje środków komunikowania masowego

a. Telewizja, radio, internet, portale społecznościowe i ich wpływ na proces komunikacji.

7. Rozumiejąc media (tworzenie informacji prasowej)

a. Zasady tworzenia komunikatów prasowych z uwzględnieniem różnorodności kulturowej.

8. Narzędzia komunikowania (jako rzecznik prasowy)

a. Praktyczne aspekty pracy rzecznika prasowego w kontekście dialogu międzykulturowego.

9. Kompetencja medialna

a. Umiejętność interpretacji i oceny treści medialnych w wielokulturowym środowisku.

Wykład + ćwiczenia praktyczne.

Efekty kształcenia są weryfikowane podczas zajęć praktycznych. Student/Studentka pracuje, rozwiązując poszczególne problemy związane z komunikacją międzykulturową. Ocena bazuje na jakości rozwiązania problemu oraz aktywności podczas zajęć.

Punkty są przyznawane na każdej jednostce zajęciowej według następujących zasad:

Zasady punktacji:

Maksymalna liczba punktów: 30.

Na jednych zajęciach można zdobyć od 0 do 2 punktów:

1 punkt za obecność.

1 punkt za aktywną pracę i jakość rozwiązywania problemów.

Nieobecności usprawiedliwione są uwzględniane w końcowej ocenie.

Kryteria oceniania:

2.0 (niedostateczny): od 0 do 15 punktów.

3.0 (dostateczny): od 16 do 18 punktów.

3.5 (dostateczny plus): od 19 do 21 punktów.

4.0 (dobry): od 22 do 24 punktów.

4.5 (dobry plus): od 25 do 27 punktów.

5.0 (bardzo dobry): od 28 do 30 punktów.

Ocena końcowa uwzględnia systematyczność uczestnictwa w zajęciach, jakość wykonania zadań oraz umiejętność praktycznego zastosowania wiedzy w rozwiązywaniu problemów komunikacyjnych.