Semiotyka mediów społecznościowych

Publicyści oraz badacze społeczni alarmują, że media społecznościowe doprowadziły do rozkładu umiejętności powszechnie uznawanych za niezbędne dla kompetentnego uczestnictwa w kulturze symbolicznej oraz społeczeństwie obywatelskim. Krytyka mediów społecznościowych skupia się głównie na zaniku umiejętności skupienia uwagi przez dłuższy czas, zdolności do zapamiętywania większych porcji informacji oraz zdolności do systematycznego i logicznego prowadzenia argumentacji. Diagnozy te opierają się jednak na niewystarczających przesłankach empirycznych i teoretycznych. Celem zajęć jest wykorzystanie metod i teorii semiotycznych, aby zmierzyć się z pytaniem o wpływ mediów społecznościowych (Facebook, Twitter, Instagram itp.) na jednostki i społeczeństwo. W jaki sposób media społecznościowe tworzą powszechnie podzielane znaczenia. Jak technologia kształtuje znaczenia i interakcje społeczne. Jaką rolę media społecznościowe odgrywają w społeczeństwie. Aby udzielić odpowiedzi na te pytania należy przyjrzeć się współczesnym badaniom medioznawczym oraz historii i antropologii mediów. Ponadto, należy zastanowić się nad mechanizmami semiotycznymi, poznawczymi oraz społecznymi decydującymi o skuteczności oraz ograniczeniach mediów społecznościowych. Szczególna uwaga poświęcona zostanie problemom tożsamości i fragmentaryzacji doświadczenia użytkowników mediów społecznościowych, nadmiarowi informacji, depersonalizacji, doświadczeniom immersyjnym oraz interfejsom mediów społecznościowych. Poza przedstawieniem badań empirycznych i ramy teoretycznej służącej krytycznej analizie nowych mediów przedstawione zostaną przykłady analizy semiotycznej w odniesieniu do konkretnych zjawisk w mediach społecznościowych (np. kodom służącym przedstawianiu siebie, obcości, budowaniu relacji, współpracy, edukacji)

Aboujaude E., Wirtualna osobowość naszych czasów, Kraków 2012

Castells M., Społeczeństwo sieci, Warszawa 2008

Clark A., Natural-born cyborgs, Oxford 2003

Danesi M., The semiotics of emoji, London 2017

Eco U., Teoria semiotyki, Kraków 2009

Eriksen T. H., Tyrania chwili, Warszawa 2003

Lisowska-Magdziarz M., Znaki na uwięzi. Od Semiologii do semiotyki mediów, Kraków 2019

Lister M., Dovey J., Giddings S., Nowe media. Wprowadzenie, Kraków 2009

Manovich L., Język nowych mediów, Warszawa 2006

McLuhan M., Galaktyka Gutenberga [w:] Wybór tekstów, Poznań 2001

Ong W., Oralność i piśmienność. Słowo poddane technologii, Warszawa 2011

Reeves B., Nass C., Media i ludzie, Warszawa 2000

Turkle S., Samotni razem, Kraków 2013

Van Dijk J., Społeczne aspekty nowych mediów, Warszawa 2010

* student rozumie poznawcze znaczenie mediów

* student rozumie społeczne znaczenie mediów

* student rozumie polityczne znaczenie mediów

* student rozumie filozoficzne znaczenie mediów

* student zna metafory używane do opisu internetu i mediów

* student potrafi odróżnić pojęcie nowych mediów nowe od pojęcia mediów społecznosciowych

* student potrafi scharakteryzować społeczeństwo informacyjne

* student zna podstawowe mechanizmy percepcyjne w zaangazowane proces odbioru komunikatów medialnych

* student rozumie specyfikę statusu semiotycznego obiektów wirtualnych